Swan Mühürü

Kayalık

Şok ve şaşkınlık,Cullen ailesinin karşımda tam olarak hissettiği şeyler bunlardı.

Her Cuma olduğu gibi mükemmel devamsızlık çizelgemi bozmadan okula geldim ve yine her pazartesi olduğu gibi meraklı insanların hedefi oldum,bu sefer tek meraklı olan onlar değildi,Cullen ailesi gözüme takılmıştı ve kolay kolay çıkmayacak gibiydi,Edward tuhaf bir çocuktu,insanın gözlerinin içine en derin arzularını biliyor gibi bakıyordu,Alice adlı kız sürekli ağır depresyon ilaçları kullanmış bir Polyana gibiydi ve Jasper,o halen anlamlandıramadığım bir vaka olmakta,Emmet bir ayı gibi güçlü ve iri yarı bir insan normal bir lise öğrencisi için imkansız bir fiziğe sahip,Rosalie ise gören herkesi şaşkınlığa uğratacak kadar güzel,bahse girerim istediği şeyleri kolay elde ediyordur.

  Kardeşim Bellada benim ve okulun geri kalanı gibi bu ailenin inanılmazlığından payını almıştı.Tek fark Edward'ın Bellanın peşinden yavru bir köpek gibi ayrılmıyor oluşuydu.

O sabah Bella okulda benimle kendisi için önemli bir konuşma yaptı,genel olarak Edward'ı affettiği ve benim onlarla tanışmamı istediği ile ilgili olan bu basit konuşma bana yetmişti,bu aile kardeşimi mutlu ediyordu,uzun zamandır görmediğim kadar mutlu,tek umabileceğim şey onların seri katillerden oluşan bir aile olmamasıydı.

  Öğlen vakti geldiğinde onların masasında Bella ile yerimizi aldık.Dolu olan tepsiler ve dokunulmamış yiyecekler gözüme ilişti,yine aynı şey diye düşündüm.Bellanın ve Jasper adlı çocuğun ortasına oturduğum anda Jasper'ın gerginliği yüzüme bir sıcak hava dalgası gibi vurdu diğerleri ondan farksız değildi,Emmet kuşkuluydu,Rosalie anlamlandıramadığım şekilde imreniyordu,Edward açtı boğazını yakacak kadar aç ve bu benide susatmıştı,Alice ise aralarında tek mutlu olandı ayrıca heyecanlı,Bella rahatsızlıkla boğazını temizledi,o ana kadar kimsenin konuşmadığını farkettim "Yani çıkıyorsunuz?" Dedim sorar bir şekilde,Edward sadece Bellanın yanında gördüğüm o yan gülümseme ile konuştu "Amacım bu." kardeşimi kullanmadığından emin olmam lazımdı,yan gülüşünün büyümesi ile biran sesli konuştuğumu düşündüm,bana karşı bakışları düşünceliydi sanki Bella ne kadar çözülmesi zor bir bilmece ise bende labirenttim,Rosalie bir hışımla masadan kalktı "Daha fazla insan," diyerek söylendiğini duydum tamamen uzaklaşmadan önce ufak bir koruma hissi aldım,Bella endişe ile Edward a baktı buna karşılık ondan sıcak bir gülümseme aldı "Sorun yok,umursama ben öyle yapıyorum." bunun üzücü olduğunu düşünmekten kendimi alamadım,bazen bende katlanılmaz olurdum ama konu ailemi korumaksa bu ufak bir bedeldi,Rosalie bir şeyi korumak istiyordu.

Kısa ama uzun geçen bir öğle yemeğinin ardından masadan kalktım ve derslere girmek için koridorda ilerlemeye başladım.Bu öğlende hiçbir şey yememişlerdi.

Okul bitince Bella Edward'ın onu bırakacağını söyledi.Bella ona karşı hayranlık hissediyordu ve bu beni huzursuz etti,onun hislerini ciddi şekilde yoğun olmadığı sürece zar zor hissederdim ve bu hisler basit bir hoşlanmadan ibaret değildi.

Charlie evde yoktu ve anlaşılan Bellada uzun süre o açlık grevinde olan gruptan kopmayacaktı,evde yapacak bir işim yoktu ve ödevlerimde çoktan bitmişti,bir netfilix maratonu daha beynim kaldırır mıydı emin değildim.Köşede olan eski analog makinemi aldım,annemin bana aldığı tek şeydi,uzun bir ısrarın sonucunda bir doğumgünümde hediye almayı başarmıştım,haftalarca bu konuda söylense bile değmişti.

Lapush sahiline gittim,Bellayı Edward bırakacağı için kimsenin kamyonete ihtiyacı yoktu.Sahile giderken gördüğüm bir iki manzarayı çektim,burası harika bir doğal yapıya sahipti,bölgenin nefes kesen türden bir güzelliği vardı kimse bunu inkar edemezdi.Anlaşılan nefesi kesilen tek kişi ben değildim,bir çocuğun kendisini derin dalgalı suya attığını gördüm,Jacob bunun bölgenin gençlerinin çok sık yaptığı bir atlayış olduğunu daha önce söylemese muhtemelen ambulansı bir intihar vakası diye çoktan arardım,adrenalin bağımlılığı olmalı diye düşündüm,aklı başında normal bir insan o uçurumdan kayalıklı denize atlamazdı.