The partners

Καυγάς

"Δεν ισχύει αυτό Λίλι... Μπορεί να είναι σοκαρισμένος με όλα όσα συνέβησαν όμως δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπάει... Όλοι το ξέρουμε ότι είσαι η πριγκίπισσα του... Το λουλουδι του... Σε κοιτάζει και λιωνει... Και αυτό το βλέπει κανείς περισσότερο τις στιγμές που εσυ δεν τον έβλεπες... Ονόμασε την σχολή του προς τιμήν σου... Όλο το γραφείο του είναι με φωτογραφίες σου... Σε λατρεύει. Απλά... Και εκείνος... Σοκαρίστηκε." Της λέω εγώ για να την βοηθήσω να νιώσει καλύτερα και αυτό πραγματικά το πιστεύω.

"Μπορεί να μην εισαι η βιολογική του κόρη όμως εσυ τον έκανες πατέρα... Εσένα γνώρισε για κόρη του... Εσένα λάτρεψε... Εσένα αγάπησε... Και θα σε αγαπάει ότι και να συμβεί. Η αγάπη ενός γονιού για το παιδί του δεν σβήνει..." Συνεχίζω να της λέω και εκείνη με κοιτάζει με δάκρυα να έχουν τρέξει στα μαγουλάκια της.

"Τώρα πια έχει άλλη κόρη... Ενώ εγώ δεν είμαι παιδί του... Μου το είπε... Δεν είμαι τίποτα από ότι ήμουν..." Μου λέει και νομίζω ότι μόλις μου έσπασε η καρδιά.

"Λίλι... Μην κλαις σε παρακαλώ. Δεν μπορώ να σε βλεπω έτσι..." Της λέω ενώ με τους αντίχειρες μου σκουπίζω τα δάκρυα από τα μαγουλα της και την κοιτάζω στα πανέμορφα μπλε ματια της...

"Ο μπαμπάς σου σε αγαπάει όσο τίποτα άλλο. Έχεις μια θέση στην καρδιά του που ποτέ κανένας δεν θα μπορέσει να σου κλέψει. Είσαι η κόρη του... Οικογένεια δεν είναι το DNA. Εσυ τους είπες πρώτη μπαμπά... Σε εσένα έμαθε να περπατάς... Αν κανεις πατινάζ... Να γράφεις να διαβάζεις... Ήσουν η πρώτη του μεγάλη αγάπη... Είσαι η πρώτη του κόρη. Μπορεί να μην σας ενώνει το DNA και τα γονίδια όμως σε ενώνουν η αγάπη που έχετε ο ένας για τον άλλον... Οι αναμνήσεις σας... Όλα όσα έχετε ζήσει... Απλά αυτή... Είναι μια δυσκολη φάση..." Της λέω χωρίς να έχω πάρει το βλέμμα μου από το πανέμορφο πρόσωπο της και εκείνη μένει αμιλητη.

"Η... Καινούργια του κόρη... Θα σας αλλάξει την ζωή... Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει και τα συναισθήματά του για εσένα... Για την κόρη που μεγάλωσε και αγάπησε..." Λέω και τελικά πέφτει πάνω μου και με αγκαλιάζει σφιχτά κάνοντας με να μείνω.

Έχει τυλίξει τα χέρια της γυρω απο τον λαιμό μου και έχει κάτσει πανω στα πόδια μου... Έχει χώσει το προσωπάκι της ανάμεσα στον λαιμό και τον αριστερό μου ώμο και έχει τυλίξει τα ποδαράκια της γυρω απο την μέση μου λες και είμαι το αρκουδάκι της.

"Σε ευχαριστώ πολύ..." Μου λέει και τότε εγώ φιλάω απαλά το μέτωπο της... Είναι το πρώτο φιλί που της δίνω ποτέ... Έστω και στο μέτωπο.