🌺 11 'Kâbus' 🌺

ابدأ من البداية
                                    

Kalbim küt küt atarken yutkundum ve ayağa kalkarak eşyalarımı sandalyenin üzerine koyup taslağı hazırlamaya koyuldum.

"İsmail amca, bugün daha iyisindir inşAllah!"

"İyiyim oğlum, iyiyim!"

"Anlaşıyorsunuz galiba?"

İsmail amca gülerek, "Suyumuzdan gidiyor hanım kızım, tabii anlaşırım!"

Demek ki onun suyu, eşiydi! Bu tuval çok güzel olmalıydı! Yoksa bu bir haftayı burnumdan getirirdi!

Ahmet amca, "Sen bugün izin alıyordun, ne oldu?" diye sorunca Ayaz, "Vazgeçtim." demiş ve adımlarını bana doğru yaklaştırdı.

"Kolay gelsin hanımefendi." diyerek önümde durmuştu.

Başımı kaldırıp iğrenerek ona baktıktan sonra resmin taslağını çizmeye koyulmuştum. Bütün gün burada durup beni mi izleyecekti?

Birden kapıda biri belirdi ve "Ayaz gelsene hadi!" demişti.

O kadın geçen geceki kadındı..

Gözlerimin dolduğunu görmesin diye hemen başımı eğdim.

"Oya sen git, ben birazdan gelirim."

Kadın onaylayıp giderken Ayaz bileğimi tutmuş ve beni hızla kaldırmıştı. "Bıraksana beni!"

"Sus! Konuşmamız gerek!" dedi dişlerini sıkarak.

"Ben seninle bir şey konuşmak istemiyorum! Bırak!"

Elimdekileri koltuğa attıktan sonra çekiştirip dışarı çıkardı. "Sana düzgünce söylüyorsam benimle geleceksin!"

"Buna kim karar veriyormuş!?"

"Eğer susmazsan muhtemelen burasının huzurunu bozuyorsun diye işinden olursun. O yüzden sus."

Söyledikleriyle susmak zorunda kalmıştım. Beni temizlik malzemelerinin olduğu küçük odaya sokarak arkadan kapısını kilitledi.

Işık sadece küçük olan camdan yüzüme vuruyordu. Adımları gittikçe bana yaklaşınca sırtım duvara yapıştı.

"Ne yapıyorsun?"

"Sanırım üçüncü kişi olan şeytana uyuyorum. Çünkü sen bana başka çare bırakmıyorsun!"

Gözlerim dolarken tam çıkıyordum ki kollarımı tutup duvara yasladı. "Buradan ben istemediğim sürece çıkamazsın."

"Bırak gideyim!"

"Beni hâlâ seviyorsun!" demişti alaylı bir ifadeyle.

"Yapma!"

Gittikçe yaklaştı ve elini yanağıma koydu. "Rüyadasın."

Yutkunarak gözlerimi kırptım. "Ne rüyası?"

Sırıtarak, "Yanında ben varsam hayat senin için rüya kadar güzel olur." deyince kurtardığım elimle yanağına sertçe vurdum.

"Sen benim hayatımda olduğun sürece anca kâbusta olurum!"

Üzerimi başımı hızla düzeltip dışarı çıktım. Benden sonra da o çıkmış ve "Ciddiyim ben!" diye fısıldamıştı.

Manolya'm -𝓽𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰-حيث تعيش القصص. اكتشف الآن