-ფელიქს აქ ხა... ვაიმე! - იკივლა ჰიუმ და თვალებზე ხელი აიფარა.

-აააააააა ჰიუნჯინნნ!! არ გამოიხედო იცოდე თორე მოგკლავ. გადი აქედან. - კიოდა და ყვიროდა ლიქსი და თან ხელებით ცდიოლობდა სხეულის დამალვას.

ჰიუ თვალებზე ხელებ აფარებული კარებისკენ წავიდა მაგრამ კედელს შეასკდა შუბლით.
-ააააააა. ვაიმეე შუბლიიიი - იყვირა ჰიუმ.

ხელები თვალებიდან მოიცილა და შუბლის სრესვა დაიწყო. შემდეგ კი ლიქსს გახედა. და მის სხეულს მიაშტერდა. ლიქსს კი ლოყებზე გაწითილდა. ამ დროს კი საცვალის ამარა მყოფი ლიქსის დანახვა ჰიუსთვის საკმარისი იყო რო მისი ბიჭი ამდგარიყო. და ასეც მოხდა. ჰიუს აუდგა ლიქსის გამო უკვე მეორედ.

-ვაიმეეე ჰიუნჯიინ!! ისევ!?? -ისევ დიწყო კივილი ლიქსმა.

-ვაიმე ჯანდაბა. დროზე გადი აქედან თუ არ გინდა რამე ისეთი გავაკეთო. თაცს ძლივს ვიკავებ. გთხოვ მა...აჰჰ...ლე გადი - ჰიუნჯინს უკვე სუნთქვა უჭირდა.

ლიქსი მალევე გავარდა გარეთ. ჰიუმ კი მის უკანალს თვალი გააყოლა. აი აქ კი უკვე ვეღარ მოითმინა და ლიქსს ოთახში უკან გაჰყვა. ლიქსმა გაიგო რო ჰიუნჯინც გაჰყვა. უკან მიტრიალდა და დაინახა ჰიუ.

-არა ჰიუ. ეს არ გააკეთო გეხვეწები. არა გთხოვ - უკვე ტიროდა ლიქსი.

-ლიქს მაპატიე. ვეღარ ვუძლებ. - მუდარით უთხრა ჰიუმ და თან ლიქსისკენ ნელი ნაბიჯებით წავიდა.

ლიქსი უკან და უკან იხევდა მაგრამ ბოლოს საწოლზე გადაეშვა. ზემოდან კი ჰიუნჯინი მოექცა.

-არ გააკეთო ჰიუ გთხოვ. არ შემიძლია. გთხოვვ - ცრემლების ნაკადს უშვებდა თვალებიდან. და თან ცდილობდა გათავისუფლებულიყო რაც არ გამოსდიოდა.

ჰიუმ აღარაფერი უპასუხა. ხელები მაღლა გაუკავა რო წინააღმდეგობა აღარ გაეწია ლიქსს მისთვის. ლიქსი კი ტიროდა და ეხვეწებოდა რო გაეშვა. მაგრამ ამაოდ. ჰიუ არც კი უსმენდა ლიქსის ხვეწნას. რადგან ისე უნდოდა ახლა ამის გაკეთება რო არც კი ფიქრობდა ამას რაც მოჰყვებოდა. ლიქსს მხოლოდ საცვალი ეცვა. ამიტომ საცვალი უცბად გააძრო. ლიქსი ამაზე დაპანიკდა. უფრო და უფრო ტიროდა და სთხოვდა. ჰიუმ მის ანუსში 2 თითი შეაცურა. ლიქსისთვის ეს ჯოჯოხეთი იყო. ძალიან სტკიოდა ფიზიკურად. მაგრამ სულიერად უფრო. რადგან ადამიანს ვისაც მისი ნდობა თითქმის მოპოვებული ჰქონდა სულ დაკარგა. ჰიუნჯინი უკვე სრულ ეუფორიაში იყო. მაგრამ როდესაც უკვე მისი ორგანო ლიქსის ანუსთან ჰქონდა თითქოს გონს მოეგო. ხელი მაშინვე გაუშვა ლიქსს. ლიქსი კი ვეღარც ტიროდა.

-ლიქსს.... - ძლივსძლივობით ამოილუღლუღა ჰიუმ.

-ლიქსს გთხოვ მაპატიე ეს არ უნდა გამეკეთებინა ლიქსს. გთხოვ ხმა გამეცი. უბრალოდ თავი ვეღარ შევიკავე. ლიქსს გთხოვ. - ახლა უკვე ჰიუ უშვებდა ცრემლების ნაკადს და უყურებდა ლიქსს რომელიც თვალებში უყურებდა.

ლიქსის თვალები ჩაწითლებული იყო. შიგნით მხოლოდ იმედგაცრუებას თუ ამოიკითხავდა ვინმე. ჰიუმ კი მის მზერას ვეღარ გაუძლო, თავი დახარა და უფრო აქვითინდა.

ლიქსს შეუძლია ადამიანების სწორედ არჩევა. ახლაც მან ჰიუნჯინი აირჩია. იცოდა რო ჰიუნჯინი ამას ბოლომდე არ მიიყვანდა და აუცილებლად შეჩერდებოდა. ასეც მოხდა კიდეც. ლიქსი ძალიან გულჩვილია ამიტომ ვეღარ გაუძლო ჰიუს ტირილს მივიდა და ხელები მოხვია.

-ლიქს... - სლუკუნით და თან გაკვირვებული ტონით წარმოთქვა მისი სახელი ჰიუმ.

-ხო მე ვარ ლიქსი. - უთხრა ლიქსმა მშვიდი ტონით.

- ლიქსს გეხვეწები მაპატიე. უბრალოდ შენი სხეულის ნახვისას ძალიან მოვიხიბლე - ბოლო სიტყვები მორცხვად და ჩუმად წარმოთქვა. მაგამ ლიქსმა მაინც გაიგო და ჩაეღიმა.

-ვიცი ჰიუნჯინ. ამის გაკეთება არ გინდოდა. გპატიობ. გთხოვ მსგავსი რამ აღარ გააკეთო. - ეუბნებოდა ლიქსი მასზე მიხუტებულ ბიჭს.

ჰიუს თავი ააწევინა, თვალებში ჩახედა და ჰიუს თვალებში დაინახა გულწრფელი სინანული. შემდეგ კი თვალებიდან მისი პატარა თითებით ცრემლები მოაცილა.
შემდეგ კი ორივემ პიჟამოები ჩაიცვეს.
ჰიუს გასაკვირად კი ლიქსი მას ჩაუხუტა. თვითონ კი თავი ლიქსის ყელში ჩარგო. და დაიძინეს.

____________________________

არ მჯერაააა რომ ამეებს მე ვწერრ. 😂😫 სულ ფელიქსის ბრალია. რა ჰიუს ბრალია რო ფელიქსს აქვს კარგი სხეული უფ😂💫 ვოუთები და კომენტარებიი არ დაგავიწყდეთ💫💗

HYUNLIX⭐️Where stories live. Discover now