လေနှင်ရာ (completed)

( အခန်း ၅၁)

သို့သည်ကြောင့် ပင့်သက်ရှိုက်ရှူရင်း ရေသေတွင်းနက်သဖွယ်တည်ငြိမ်သော်လည်းအန္တရာယ်များသည့်မျက်ဝန်းပိုင်ရှင်ရဲ့ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုဖွဖွဆုပ်ကိုင်ပြီးမျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်။

" ကလေးကိုစိတ်မချလို့လှမ်းဆက်တာ။ တခြားဘာအ​ကြောင်းအရာမှမရှိဘူး။"

" ငါတို့ဘာအတွက်ဒီကိုရောက်လာလဲမင်းသိသေးရဲ့လား။ ပူပူနွေးနွေးစေ့စပ်ထားပြီးခဏတာအပန်းဖြေဖို့ရောက်လာတာနော်ထယ်ယောင်း။ ဒါတောင်မင်းကဟိုမှာကျန်ခဲ့တဲ့အဲဒီကလေးဆီပဲစိတ်ရောက်နေတယ်! မင်းငါ့အပေါ်နည်းနည်းလေးမှမငဲ့ညှာဘူး!"

" ကိုကိုမဟုတ်တမ်းတရားမစွပ်စွဲစမ်းပါနဲ့"

" စွပ်စွဲတယ်တဲ့လား...ဟက်!"

ခနဲ့သောရယ်သံဖြင့်တုန့်ပြန်ရင်းပခုံးကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေအားဖယ်ချသည်။

" စေ့စပ်ပွဲအပြီးညမှာ မင်းငါ့ကိုအိမ်ထောင်ဖက်တစ်ယောက်လိုထိတွေ့ခဲ့လို့လား။"

" အဲဒါက__"

" နောက်နေ့မှာရော? ငါနေမကောင်းတာကိုအကြောင်းပြပြီးမင်းငါနဲ့အတူနေခဲ့လို့လား။ ဒီလိုစိတ်မပါတဲ့အပြုအမူတွေနဲ့ မင်္ဂလာဦးကိုငါတစ်ယောက်တည်းကျင်းပ! ငါတစ်ယောက်တည်းပျော်နေခဲ့တာလို့!"

" တော်တော့ဂင်မ်ဂျောင်ဂု! ခင်ဗျားကိုသနားလို့၊ ခင်ဗျားကို ကိုယ်ချင်းစာလို့အရာအားလုံးမျိုသိပ်ထားတာ။"

"..............."

" ငါချစ်ရတဲ့သူကဒီလိုနာကျင်မှုတွေနဲ့ပေးဆပ်ပြီးအလုပ်လုပ်ခဲ့ရပါ့လား၊ ဒီလိုနေမကောင်းတဲ့အချိန်မှာရောသူမဖြစ်မနေလုပ်ခဲ့ရမှာဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ ခင်ဗျားအပေါ်ကြင်နာနွေးထွေးပေးတာဂင်မ်ဂျောင်ဂု! ။ အခုကျွန်တော့်စေတနာတွေကိုစော်ကားလိုက်တာပဲ။"

လက်တစ်ဖက်သည်ခါးကိုထောက်လျက်ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်လက်ညှိုးငေါက်ငေါက်ထိုးကာပြောလာသည်။ မေးကြောတွေတင်းအောင်အံကြိတ်ရင်းပြောသည်မှာမောင်မည်မျှဒေါသထွက်နေမှန်းသိသာ၏။

ညအချိန်မှာတလက်လက်နဲ့စူးရဲလာသောမီးခိုးရောင်မျက်ဝန်းတွေမှာလည်းနာကျင်မှုတွေအထင်းသားပင်။