"Them? They don't even care about me. They didn't care about me. Huh! I don't care about them from right now. I don't know what pops in my mind nag layas ako sa kanila. And now? I'm here right now......"
Dahil sa mga sinasabi ko alam kong baka iniisip niyang ako ang anak nila mom and dad. Yeah anak nila ako. Pero baka isipin niya na nag layas ako doon--- wait, why am I thinking like this? Ang isang totoong Hanna Tricia T. Yū isang nerd? Hindi naman. Baligtarin ko na nga lang yung kwento.
"Mayaman ako. Yeah. As long as I remember my mom and your mom, which is my Ninang, ay mag kaibigan. So like why I said, mayaman kami. But they don't even care at me. Lagi nila akong nasasaktan, physically and emotionally. Kaya ayun, nag layas ako. Di ko nga alam kung pinapahanap nila ako eh...."
I don't know this feeling, I'm feeling like Magaan loob ko sa kanya. Pero hindi. Ang gulo ano? Teka bakit ko ba kinekwento sa kanya ito? Ay oo nga pala ang tatanong siya. Hehe.
"Who are they?"
"Do you wanna know their names?" He just nodded. I wonder why his interested about my life. Because his my enemy o.o. (That means eye glasses if you don't remember that thing.) "My mother's name is Victoria T. Yū and my father's name is Victor M. Yū. As long as I remember they're best friends at first then nalaman nila na business partners ang mga lola't lolo ko. Ina---."
I remember again. Bakit ba kasi kailangan pa kong ipakasal kay Liam Sapatos slas Shū-koy na iyon?! Hay buhay!
"Ano na???" Tanong ni Mr. Hot Brained na halatang naiinip na. Tsk! Loko talaga itong si Mr. Hot Brained slash Monggoloid slash Shokoy. Bakit ba naging shokoy pa iyon?
"Ahh ano in-arrange marriage sila dahil nalaman iyon ng mga lolo't Lola ko." Sabi ko na pahina ng pahina.
May side akong nalulungkot and may part rin akong nagagalit.
Nalulungkot dahil....
Bakit pa ba nila kailangan iyon gawin? Minahal ko naman sila. Nag aral ng mabuti para sa kanila.
Nagagalit dahil.....
Bakit kasi kailangan pa nila gawin ito sa akin?
Di ba halos mag ka-parehas lang? Pero iba expression niyan. Nalulungkot and nagagalit.
Teka, asan na ba ako? Aish! Kung saan saan ako nag punta. Napa-hinto ako nung makita ko 'Wanted : To be waitress.' Buti na lang at naka-seat belt kaming dalawa. Hehe.
"Ano ba?!! Dahan dahanin mo naman ang pag da-drive! Gusto mo talaga pumunta ng langit ano?!" Nag park ako sa gilid at umiling iling na lang ako at tinanggal ang seat belt para lumabas. Na-curious siguro siya so he go outside, too.
Pumasok na ako sa coffee shop na may nakasulat na 'Wanted : To be waitress'. Lumapit ako sa manager nila.
"M-ma'am, di ba po nag hahanap kayo ng pwedeng maging waitress."
"Bakit? Gusto mo?" Tanong niya sa akin. Nag nod naman ako. I need to earn money. Kahit anon trabaho basta mag ka-pera. "Sumunod ka sa akin. I-interview-hin kita."
Mag papaalam muna ako kay Mr. Hot Brained. Alam niyo naman, baka mainip dito, at sumabog ang ulo sa init.
"I-interview-hin daw ako. Hintayin mo ko ah?" He just nod kaya sumunod na ako doon sa manager.
Ginno's POV
"One cup of hot coffee and a blue berry cheese cake." I'm ordering food for my break fast. Actually I didn't eat break fast dahil alam kong may lakad si Nerd XD.
YOU ARE READING
The Campus Nerd <Editing>
Teen FictionLahat tayong tao, pantay pantay lamang, kasi tao tayo, may nararamdaman--- natutuwa, nalulungkot at higit sa lahat nasasaktan. Minsan physically, minsan mentally. Lahat tayo may tinatagong mga sekrteto na pwedeng malaki ang magiging epekto sayo oras...
Chapter 20 : Part Time and Date
Start from the beginning
