6.

13 1 0
                                    

Το κορίτσι έκατσε στην άκρη της λίμνης σκεφτομενη αυτά που είπε ο Ζαχαρίας το προηγούμενο βράδυ.Ειχε δίκιο αυτό ήταν το μόνο που έκανε κύκλους στο μυαλό της ξανά και ξανά.Ήξερε ότι δεν τα πήγαινε καλά με τα ξόρκια, ίσως ήταν στα αλήθεια αυτός ο λόγος που ο Ερνι την έβαλε σε αυτό.Μια φωνή μέσα της όμως έλεγε να μην ακούει τον Ζαχαρία, αυτός πάντα ήθελε να προκαλεί.Αυτος ήταν που τον προηγούμενο χρόνο υποστήριζε τον Σέντρικ για να βάλει το όνομα του στο κύπελλο και όταν ο Σέντρικ έκανε πίσω για να το σκεφτεί καλύτερα ο Ζαχαρίας τον προκάλεσε, δεν ήθελε να φανεί δειλός έτσι έβαλε το όνομα του στο κύπελλο της φωτιάς.Οποτε έχει και ο Ζαχαρίας μερίδιο ευθύνης για τον θάνατο του Σέντρικ συλλογίστηκε η Μελοντι.

Δεν ήξερα καλά τον Σέντρικ είχαν μιλήσει ελάχιστες φορές στις οποίες ήταν πάντα ευγενικός.Δεν του άξιζε ενα τέτοιο τέλος, σκέφτηκε το κορίτσι,τον σκότωσαν ονομάζοντας τον περιττό, κάποιοι εκτοετείς του Σλίθεριν έσπαγαν πλάκα με αυτό μάλιστα, θεωρούσαν ότι μέχρι και ο Βόλντεμορτ κατάλαβε πόσο ασήμαντο είναι το Χαφλιπαφ.Μέχρι και ο καθηγητής Σνέιπ τους είχε πει να σταματήσουν όταν δεν το έκαναν μάλιστα τους τιμώρησε να καθαρίσουν την αίθουσα τον φίλτρων μέχρι να μπορούν να δουν την αντανάκλαση τους στα καζάνια στο πίσω μέρος της αίθουσας τα οποία ήταν καλυμμένα με μια πράσινη γλίτσα.

Η Μελοντι έπεσε πίσω στο γρασίδι ξεφυσωντας μένοντας να κοιτάει τον ουρανό προσπαθώντας να καταλάβει τι της θύμιζε το κάθε σύννεφο, πέρασαν μερικά λεπτά απόλυτης ησυχίας μέχρι που το κορίτσι άκουσε βήματα να περπατάνε στο γρασίδι κοντά της.Ανοιξε τα μάτια της και ανακαθησε, κοίταξε απο προς τα αριστερά της που άκουσε τα βήματα για να δει ποιος είναι αλλά δεν φάνηκε κάνεις.

«Γειά»ακούστηκε μια φωνή απο τα δεξιά της, το κορίτσι γύρισε και είδε μπροστά της τον Ματέο.Κατά την άποψη της το αγόρι δεν είχε ήταν κακό θα έλεγε μάλιστα πως είναι ευγενικός, όταν βρίσκονταν μπροστά τις πάντα παρατηρούσε πως ήταν ευγενικός με τους γύρω του δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί όλοι πίστευαν πως ήταν κακός λόγο του πατέρα του«Δεν ήθελα να σε τρομάξω»της είπε πριν κάτσει δίπλα της.

«Δεν πειράζει»του απάντησε πριν γυρίσει να κοιτάξει πάλι την λίμνη.

«Είναι ήσυχα εδώ»

«Ναι, ειδικά όταν θες ηρεμία είναι το καλύτερο μέρος»

«Κάτι μου λέει πως κάτι έχει συμβεί»

𝓜𝔂 𝓭𝓮𝓪𝓽𝓱 𝓱𝓲𝓼 𝓱𝓪𝓹𝓹𝓲𝓷𝓮𝓼𝓼Where stories live. Discover now