Την επόμενη μέρα η Μελοντι ξύπνησε νωρίς, η Αμπέρ είχε ήδη ξυπνήσει και κατέβει στην τραπεζαρία,ετοιμάστηκε και κατέβηκε στο εντευκτήριο την ώρα που Ερνι έβγαινε απο το θερμοκήπιο.
«Τι συμβαίνει; φαίνεσαι θυμωμένος»ρώτησε το κορίτσι.
«Κάποιος χάλασε το αυτόματο πότισμα στο θερμοκήπιο,τα φυτά δεν έχουν ποτιστει και τα πιο ευαίσθητα έχουν αρχίσει ήδη να μαραίνονται»της απάντησε ο αδελφός της.
«Μπορώ να σε βοηθήσω να τα ποτίσεις μέχρι να φτιαχτεί»
«Χρησιμοποίησα ενα ξόρκι προσωρινής βροχής,θα βρέχει σχεδόν μέχρι το μεσημέρι εκεί μέσα για να αναπληρώσει της ώρες»εξήγησε κλείνοντας την πόρτα του θερμοκηπίου και κολλώντας μια ανακοίνωση στην πόρτα του θερμοκηπίου«θα ειδοποιήσω την καθηγήτρια Σπράουτ και μέχρι το βράδυ θα είναι έτοιμο»
«Θα πάω στην τραπεζαρία θα έρθεις;»
«Σε λίγο, πρέπει να βεβαιωθώ ότι όλα θα πάνε καλά με τους πρωτοετείς»
«Εντάξει»απάντησε το κορίτσι και έφυγε για την μεγάλη αίθουσα του κάστρου.
Μπήκε στην τραπεζαρία κατευθυνόμενη προς το τραπέζι του Χαφλιπαφ όπου βρισκόταν η φίλη της.
«Καλημέρα»ακούστηκε η φωνή της Αμπέρ απέναντι απο την θέση που είχε καθήσει η Μελοντι.
«Καλημέρα»η Μελοντι χαμογέλασε καθώς πήρε ενα ποτήρι με χυμό κολοκύθας.
«Δεν έχει ξυπνήσει κάνεις ακόμα»σχολίασε η Αμπέρ.
«Το ταξίδι για το Χογκουαρτς πάντα είναι κουραστικό, εννοώ είναι έννοια ώρες οπότε»
«Έχεις ενα δίκιο»
«Ακόμα νιώθω κουρασμένη»είπε ενω τεντώθηκε και έβγαλε έναν ήχο σαν σκουξιμο.
«Λοιπόν ένα καλό που ξύπνησες είναι ότι θα πρόλαβες τα σάντουιτς που σου αρέσουν»η Αμπέρ έπιασε μια πιατέλα την οποία ακούμπησε μπροστά τους«ότι και όλα τα άλλα μόνο που έχουν ντομάτα και μαρούλι, σωστά;»
«Ναι»απάντησε η Μελοντι περνώντας δυο τριγωνακια σάντουιτς στο πιάτο της.
«Να και ο Ρομέο σου με τους φίλους του»η Αμπέρ το είπε αυτό γέρνοντας το κεφάλι της στο πλάι και κοιτώντας την φίλη της.
Η Μελοντι πνίγηκε με τον χυμό της και άρχισε να βήχει κάνοντας τα λιγοστά άτομα που ήταν στην τραπεζαρία να την κοιτάξουν.
«Τι εννοείς;»ρώτησε όταν πλέον είχε ηρεμήσει ενω το πρόσωπο της είχε μια κόκκινη απόχρωση.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
𝓜𝔂 𝓭𝓮𝓪𝓽𝓱 𝓱𝓲𝓼 𝓱𝓪𝓹𝓹𝓲𝓷𝓮𝓼𝓼
Fanfiction«Απο εδω η αδερφή μου η Μελοντι»Ο Ερνι έκανε στην άκρη και φάνηκε η κοπέλα που κρύβονται πίσω του. «Χαίρομαι για την γνωριμία»ειπε ο Χάρι ενω άπλωσε το χέρι του για χειραψία. «Και εγω το ίδιο»απάντησε η κοπέλα και έπιασε το χέρι του αλλά το τράβηξε...
