Ξυπνάω στο βαθύ σκοτάδι σε ένα εντελώς άγνωστο μέρος για εμένα, χωρίς να έχω καμία ανάμνηση από εχθές.
Μα πρέπει να θυμηθώ, είμαι σίγουρη πως κάτι έγινε, κάτι που μου άλλαξε τα πάντα. Φοβάμαι, το σκοτάδι, την μοναξιά, αυτό το μικρό αλλά ατελείωτο στην σκέψη μου μαύρο δωμάτιο. Ένα πράγμα τριγυρνάει στο μυαλό μου που βρίσκομαι;
Δεν αντέχω άλλο αυτή την αποπνικτική ατμόσφαιρα σε αυτό το δωμάτιο. Πρέπει να κάνω κάτι να θυμηθώ. Έχω αυτή την αίσθηση σαν να έχεις χάσει την πιο σημαντική ανάμνηση της ζωής σου. Σηκώνομαι και προσπαθώ να βρω έναν τρόπο να βγω έξω από αυτό το μαύρο δωμάτιο.
Φωνάζω μήπως και κάποιος με ακούσει:"ΒΟΗΘΕΙΑ! ΒΟΗΘΕΙΑ!"
Ξαφνικά ένα φως ανάβει, μια πόρτα που δεν φαινόταν να υπάρχει ανοίγει και από έξω ακούγονται κάτι φωνές:
Φωνή 1:¨Που είναι;¨,κάπου την ξέρω αυτή την φωνή, είμαι σίγουρη.
Φωνή 2:¨Δεν πρέπει να την δεις!¨
Φωνή 1:¨ΑΦΗΣΕ ΜΕ!¨
Με τρόμαξε, η φωνή του τόσο επιβλητική αλλά και ταυτόχρονα άφηνε μια αίσθηση απελπισίας.
Πρέπει να βγω έξω να δω ποιος είναι, να δω τι συμβαίνει. Αυτό σκεφτόμουν συνεχώς και χωρίς να συνεχίσω να το κάνω άνοιξα εντελώς την πόρτα και βγήκα έξω.
Φορούσαν κουκούλα, δεν μπορούσα να καταλάβω το αν τους γνωρίζω. Το βλέμμα μου πήγε σε αυτόν με τα γαλαζοπράσινα μάτια, κάτι μου θυμίζουν, αυτά τα μάτια του με καίνε και μέσα μου νιώθω σαν να υπάρχει κάτι άλλο.
Δεν είναι ένας απλός άγνωστος, αυτές οι ματιές και το χτύπημα της καρδιάς μου δηλώνουν κάτι άλλο.
Πρέπει να θυμηθώ...
Γειά σαςςς
Συγγνώμη για τα μικρά κεφάλαια, αλλά είναι ορισμένες μικρές σκέψεις που έχω .
Υπόσχομαι τα υπόλοιπα να είναι πιο μεγάλα
Αυτό ήταν απλώς μια πολύ εφήμερη σκέψη του τι θα ακολουθήσει.
Η συνέχεια έπεται...
Φιλουμπινιααααα<33
YOU ARE READING
𝚃𝚘 𝙿𝚒𝚘 𝚂𝚠𝚜𝚝𝚘 𝙻𝚊𝚝𝚑𝚘𝚜
ChickLit''Τι ζητάς από εμένα πια;'', του απάντησε εκείνη με δάκρυα στα μάτια. ''Δεν βλέπεις ότι είμαι η καταστροφή σου; Ότι είμαι ανίκανη να αγαπήσω; Σε καταστρέφω και δεν το θέλω. Σε όλη μου την ζωή παίρνω πόνο, γιατί αυτό μου αξίζει και αυτό έχω συνηθίσει...
