''Τι ζητάς από εμένα πια;'', του απάντησε εκείνη με δάκρυα στα μάτια. ''Δεν βλέπεις ότι είμαι η καταστροφή σου; Ότι είμαι ανίκανη να αγαπήσω; Σε καταστρέφω και δεν το θέλω. Σε όλη μου την ζωή παίρνω πόνο, γιατί αυτό μου αξίζει και αυτό έχω συνηθίσει!'', συνέχισε φωνάζοντας μέσα στα μούτρα του. Τότε εκείνος έπεσε στα γόνατα και της είπε: '' Μπορεί Εβελίνα να πιστεύεις ότι δεν με αγαπάς αλλά το νιώθω σε κάθε άγγιγμα σου. Κάθε χτύπος της καρδιάς μου φωνάζει το όνομά σου. Δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου. Γι' αυτό θα μείνεις εδώ και θα βρούμε μια λύση.'' Και αυτή ήταν η αρχή του τέλους για εκείνην, δεν το ήξερε όμως τότε. Εβελίνα και Αχιλλέας λοιπόν. Δύο άνθρωποι φαινομενικά αντίθετοι αλλά με ίδια ουσία. Με ίδια ψυχή θα έλεγε κάποιος τολμηρός. Τελικά το κάρμα το χτίζουμε ή μας χτίζει; Η συνέχεια έπεται αναπάντεχη. 💢ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ💢 1-Η κλοπή της ιστορίας. 2-Κατάχρηση πνευματικών δικαιωμάτων. 💢ΣΟΣ💢 Περιέχονται σκηνές βίας και σεξουαλικής επαφής. -ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ-