Sukkeltje van me

Deel 2

Pov: Robbie

Ze is je beste vriendin

En dat is ze. Maar ze is voor mij zo veel meer, zo mooi, zo lief, zo leuk, zo knap, zo grappig, zo zorgzaam, zo aardig, zo slim. Zo ontzettend perfect. Ik haat pauzes zoals deze. Dat ze er weer moeiteloos mooi uit ziet.

Maar zij ziet mij niet staan, zij ziet hem staan. Die perfecte leerling die vwo doet en en nog nooit een onvoldoende heeft gehaald. Die knappere leerling dan ik. Die leerling die vanuit Gouda hier heen is verhuist. Die leerling die alle meisjes kan hebben die hij wilt. Die leerling.

Milo.

Zonder hem was alles beter. Mijn focus op school en mijn nacht rust. Ik wil niet mijn boeken bestuderen, ik wil Poppy bestuderen. Niet Milo en Poppy. Alleen Poppy. Ik haat hem. Haat haat haat haat haat haat haat haat HAAT hem.

"Robbie? Hallo?!" Poppy zwaait met haar handen voor mijn gezicht.

Een gezicht waar zij nooit van zal houden.

"Pak mijn lippenbalsem maar- je lippen zijn zo droog als wat. Je moet vaker iemand zoenen." Zegt ze lachend.

Lippen die de hare nooit zullen raken.
Zoenen die niet van haar zullen zijn.

"Heyyy Poppyyyyyy! Heb jij heel toevallig nog een samenvatting van paragraaf 8.2 van Grieks voor mij?" Milo staat ineens voor ons tafeltj. Poppy rolt haar ogen speels. "Je moet echt zelf iets gaan doen Miel."

Miel? Miel? Miel? MIEL?!

ZE NOEMT HEM MIEL? Tering lul.

Ze geeft hem een blaadje met haar prachtige handschrift. De krulletters in blauwe stift en haar zwarte fine liner in blok letter er over heen geschreven.

Die krulletters die nooit een liefdesbrief voor mij zullen vormen

"Thanks knapperd." Milo knipoogt, pakt het blaadje uit haar handen en loopt weg.

"OMG HOORDE JE DAT?! HIJ NOEMDE ME KNAP O.M.G ROBBIE AAHHHH" "Okay doe maar rustig man. Ze kunnen je in fucking Urk nog horen." Poppy slaat haar hand voor haar mond. "En zo te zien Milo zelf ook." Ik wijs naar Milo die staat de grijnzen naar Poppy. Ik rol mijn ogen.

"Jeetje wat heb jij vandaag? Mag ik niet iemand leuk vinden of zo?" "Jawel het is gewoon-" "Gewoon wat Rob? Ben je jaloers of zo? Ik mag toch ook mijn eigen leven hebben?!" "En ik dan? Ik ben niet een van de knapste jongens op school! Als jij een vriendje krijgt ben ik alleen Pops! En al helemaal als het Milo is!" "Ik hoef niks met Milo." Wat zei ze nou? "Oh nee?" Vraag ik boos. "Omg hij zei dat ik knap was mimimi" Antwoord ik op een hogere toon. "Wat boeit jou het?" Haar ogen staan op vuur. "OMDAT IK JOU LEUK VIND POPPY!" "Ik jou niet..."

Een traan rolt over mijn gezicht. Ik ren zo snel mogelijk als ik kan weg.

Robbie? Robbie? Robbie?

Ik voel een hand op m'n schouder. En ik.. schrik wakker?
"Hè hè, we zitten in Aardrijkskunde weet je nog? Je bent in slaap gevallen sukkeltje van me." "Oh uhm echt? Haha-" Jeez. Wat heb ik?
"Kom je mee? We hebben zo pauze? Ik ga alvast een plekje claimen. Tot zo." Ze aait over m'n voorhoofd met de achterkant van haar hand en geeft dan een klein kusje boven op mijn hoofd. Holy smokes.
De rest van de dag loop ik in een soort trance door de school heen. Maar vanavond is school feest als begin van het school jaar. Daar moet ik op focussen.

~-~-~-~-
Ik klop aan bij Poppy. Chantal doet open. "Ah Robbie! Een pak staat je goed! Vooral dat rode." "Dankjewel!" "Kom lekker binnen." Ze stapt naar de zijkant. "POPJE! ROBBIE IS HIER!" "Ich komme! Ich habe einen Peroni 0.0 für Robbie gekauft! Untere Schublade im Kühlschrank." "Poppy jonge! Praat gewoon Nederlands als ik er ben! Maar ik hoorde iets over een Peroni?" Roep ik naar boven.

Poppy haar vader en moeder hebben elkaar ontmoet in Duitsland. In het dorpje waar de vader van Poppy vandaan komt.

Ze loopt de trap af. Ik heb haar nog nooit zo mooi gezien. Die prachtige blauw glitters in het bovenkantje van haar jurkje. Haar glimmende rokje dat net tot boven haar knieën komt. "Kan je het zien?" "Ikke? Ja. Ik ben niet degene met lenzen." "Och hou je bek. Kom hier." Ze knuffelt me. Weer ruik ik haar bubblegum lipgloss. En alweer laat ze een beetje achter op mijn oorlel als ze in mijn oor fluistert; "Rood staat je goed." Holy shit.
Tering Jantje.

~-~-~-~-~

We lopen samen naar binnen. Ik leg zoals gewoonlijk mijn arm over Poppy haar schouder heen.

Na denk ik zeker een uur te hebben gedanst besluit ik maar even wat te drinken te gaan halen. "Colaatje Pops?" Roep ik over de muziek heen. "Ja lekker"
Ik loop naar de kantine waar een rij met drankjes staat. Als ik terug loop staat Poppy te dansen met, en wie had het geraden, Milo. Maar wel erg dichtbij. Zijn handen glijden over haar zij naar haar heupen waardoor hij een betere grip krijgt op haar naar voren toe te trekken. Hij is zeker een kop groter. Hij buigt naar voren en zijn lippen raken de hare.

WTF? STAAT ZE NOU TE TONGEN??

Ik laat onze bekertjes vallen. Ik loop zo snel mogelijk weg als ik de zoen heviger zie worden.