19/06/1998
Merhaba sevgili günlük
Abimin yanına gitmiştim ya, Kendi yatağımda uyandım.
Günlüğüm yerindeydi, ve ben de hem Dün olanları hem de şu an yaşadıklarımı yazdım.
Ellerini geçiştirip, yatağına oturttu. Yanıma yerleşip gözlerimin derinliklerine baktı.
"Bir yerin acıyor mu?" dedi.
Aslında her yerim ağrıyordu ama söylemedim, söuleyemezdim...
"Hayır"
"Ama ağlamışsın?"
Panikledim, beni güçsüz sanmasını istemezdim sonuçta...
"Hayır ben ağlamadım!" dedim.
"Gözlerin..."
"Ne olmuş gözlerime?"
Bu soruma da cevap vermedi. Aslında cevap veseydi ben ona cevap veremezdim...
(ne bicim cumle bu amk)
"Açmısın?" dedi. "4 gündür pek bir şey yemediğine eminim..."
Aslında evet çok az yedim beni iyi tanıması gerçekten beni mutlu ediyor.
"Biraz" dedim.
Odasındaki çekmeceden çilekli kek verdi, yedim. Teşekkür ettim...
Uyumam gerektiğini söyledi.
"Neden?" diye sordum.
Büyümem için iyi uyumam gerektiğini ve beni bekleyeceğini söyledi. Anlamadım, ama iyi bir şey olmalıydı...
Abimi seviyordum Çünkü sözlerini tutuyor...
sabah atmaliydim biliyorum ama annem dogum gunu hediyesi olarak evi tamamen toplama kararı aldi....
neyse optummmm
opuldunuz
YOU ARE READING
Umut Küresi /TaeKook\ ASKIDA
Fanfiction10 yaşına yeni girmiş bir çocuk ne kadar şey yaşaya bilirki ya oyuncağı kırılmıştır yada oyuncağı kaybolmuştur. Merhaba sevgili günlük Bu gün annemi hatırladım ve ağladım ama neyseki Üvey abim yanındaydı umarım beni hiç birakmazzzz. Bu bildiğiniz d...
