"ve gittiler"
yeni kuruyan gözyaşlarım tekrar akmaya başladı.
"kimler mesela?"
bakışlarını gökyüzünden ayırıp bu sefer kumsalın derin sularını izlemeye başladı.
"yıldızlar küçük kız, yıldızlar"
bakışlarımı yıldızlara çevirip yıldızların gökyüzüne ya...
Herkese "hello" canlar Bugün bu bölümü yine moreli bozuk bir Beyza moduyla yazıyorum. Ama kitabımızın 500 okunması beni gerçekten çok mutlu etti . Destekleriniz için teşekkür ederim. Umarım bölümü beğenirsiniz.✨
6. BÖLÜM: KALPTEKİ KIRIKLAR
Şarkı: Can Ozan : Sar bu şehri
Söz : "senin gül bahçende papatyan olmak istiyorum anlasana"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gözlerime çarpan güneşin ışıklarıyla gözlerimi açtım . Hava aydinlanmisti ve bir an nerde olduğumuzu idrak etmeye çalışıyordum . Bakışlarım kumların üzerinde uzanan gecenin lorduna kaydı . Dün en son yıldızları izliyorduk ondan sonra uyuya kalmıştım.
" İki saattir neden beni izliyorsun küçük kız?"
Bunu demesiyle yerimden bir an için sıçradım.
"Şey ben uyuyor musun diye kontrol ediyordum . "
Gözlerini açtı ve kahverengi,yeşil karışımı gözlerini gördüm .
" Uyuyor Muş muyum ?"
Bunu derken gülüyordu ama nedense ben utanmıştım bunu demesine .
" Uyumuyormuşsun"
Yerinden kalktı ve üzerini silkeledi . Kumral saçlarındaki kumu temizleyerek beni kucağına alıp tekerlekli sandalyeye oturttu.
"Şimdiki rotamız biraz yemek yemek . Ben açlıktan rüyamda uçuşan lahmacun görüyordum . "
Bunu demesiyle kıkırdayarak gülmüştüm ve galiba bu hoşuna gitmişti.
" Gidelim lordcuk"
Tekerlekli sandalyeyi hareket ettirirken ben etrafı izliyordum. Sokaklarda top oynayan erkek çocuklar , ellerinde oyuncak bebekleriyle evcilik oynayan küçük kizlar ve bir araya gelip piknik yapan kadınlar vardı. Hepsini merakla izlerken gecenin lordu küçük bir bahçesi olan bir kafenin önüne getirdi beni . Kafenin etrafında kırmızı güller , papatyalar vardı. Rüzgar gülleri ,balonlar derken küçük olmasina rağmen cıvıl cıvıl bir yer olduğunu gördüm. Beni boş bir masaya doğru götürdü ve karşıma geçip oturdu . İnsanların bakışları bizi izlerken kendimi tuhaf hissetmiştim ama umrumda değildi. Alışmıştım açıkçası bu duruma . Önüme sucuklu yumurta, zeytin, tereyağı derken benim gözlerim ilk önce çilek reçelini gördü . Küçükken sadece bir kez yemiştim oda komşumuz evinde kimse yemediği için çöpe atmamak icin bize vermişti. Ekmekten büyük bir parça alarak çilek reçeli ne batırdım ve tek lokmada yedim . Bir an için gözlerim onu buldu gülerek beni izliyordu. Utanmıştım açıkçası öyle hemen dalmamaliydim reçele.
