"ve gittiler"
yeni kuruyan gözyaşlarım tekrar akmaya başladı.
"kimler mesela?"
bakışlarını gökyüzünden ayırıp bu sefer kumsalın derin sularını izlemeye başladı.
"yıldızlar küçük kız, yıldızlar"
bakışlarımı yıldızlara çevirip yıldızların gökyüzüne ya...
Herkese " hello" canlar Nasılsınız? Beni sormayın çünkü bu aralar ruhsal bir yorgunluk yaşıyorum . Hayatımı düzene sokamıyorum . Her şey birbirine girmiş gibi neyin doğru neyin yanlış olduğunu bile artık anlayamayacak duruma geldim . Canım hiç bir şey yapmak istemiyor yemek yemek, konuşmak hatta en sevdiğim şeyi yani kitap okumayı bile istemiyorum . Ve bu bozuk psikolojiyle size yeni bölüm yazdım umarım bu bölümü okuyunca sizin de psikolojiniz benim ki gibi olmaz. Benim yanımda olup bunları okuduğunuz için sizi çok seviyorum umarım sizde beni seviyorsunuzdur hadi o zaman destan gibi yazdığım konuşamın ardından yeni bölüme geçelim .
3.BÖLÜM : AĞLAMA KÜÇÜK KIZ
Şarkı : ufuk beydemir : ay tenli kadın
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
3 yıl sonra 12 Eylül
Sevgili günlük: Bugün annemin ölümünden tam 3 yıl geçti .Onun kollarımda öldüğü tam 3 yıl. Kolay gibi geliyor dimi her günün acısı bazen katlanılmaz oluyor. Şuan yetimhanenin bahçesinde bulunan bir Akasya ağacının altındayım . Yaprakları yavaş yavaş dökülüyor sanırım artık sonbahar geldi kumsal diyor bana . Her neyse günlük , nasılsın? onu sormalı bence sen benden iyisindir her zamanki gibi. Ben yine ağladım ama bu sefer gözyaşlarımı sildim ve yüzüme sahte olsada bir gülücük yerleştirdim . Belki herkes mutlu olduğumu düşünüyor ama ruhuma bunu inandırmak biraz zor . (Gözlerimden küçük yaşlar akarken) annemi çok özledim be günlük. Onun kokusunu , kumral saçlarını , gülümsemesini ve bana kızım demesini... Tek başımayım günlük tek başıma. Bu koca dünyada kendimi bir karınca gibi hissediyorum . Gelen giden üzerime basıyor ama farketmiyor . Ve sonunda birininn ayağının altında eziliyorum . Bağırmak istiyorum ama sesim çıkmıyor . Çırpınmak istiyorum fakat ellerim ve kollarım tutmuyor. Kendimi bir boşlukta ve kimsesiz hissediyorum . ( Ağlamaktan gözlerim şişmişti ) yalnızım günlük. Kaybolmuşum bu koca dünyada. Yalnızlık ve kimsesizlik çok kötü bir şey , umarım bu duyguları asla yaşamazsın çünkü bu duygular biraz yaşamak için fazla ağırlar .
Daha fazla yazamadım çünkü buna gücüm yetmiyordu. Gözyaşlarını durduramıyordum. Canım acıyordu . Artık her şey bana ağır geliyordu. Defterimin üzeri gözyaşlarındanıslanmışken kapağını kapatıp ayaklarımı karnıma çekip başımı dizlerime yasladım . Bir süre böyle durdum . Kuş cıvıltılarının güzel melodisi beni biraz kendime getirirken bir kızın cıvıltılı sesini duydum .
" Hey merhaba !"
Başımı yasladığım dizimden kaldırarak bana seslenen yeşil gözlü kıza baktım . Büyük Koyu yeşil gözleri , uzun kumral saçları beline kadar uzanıyordu. Üzerindeki pembe çiçekli elbisesiyle gerçekten de çok güzel bir kızdı . Yetimhanenin kapısının önünde bana bakıp el sallıyordu .
