အချပ်ပို ( ၃ )
“ကုသိုလ် အမျှ အမျှ အမျှ၊ ယူတော်မူကြပါကုန်လော့၊ သာဓု သာဓု သာဓုပါဘုရား”
ရေစက်ချအမျှတွေပြီးသည်နှင့် သံဃာတော်များအား ဆွမ်းကပ်ကြ၏။ ထို့နောက် ဆွမ်းဘုန်းပေးပြီးသောအလှူရှင်များအား ဆုတောင်းမေတ္တာများပို့သပေးကာ သင်္ကန်းများကိုပြန်ပြင်၍ ကျောင်းတော်ဆီသို့ပြန်ကြွသွားလေတော့သည်။
ထိုနည်းတူစွာ တရားနာလာကြသောလူပရိတ်သတ်အားလုံးသည် အလှူ့ရှင်တို့အား စေတနာထားသောအားဖြင့် လှူဒါန်းထားသောစားသောက်ဖွယ်ရာများကိုသုံးဆောင်ကြလေ၏။ ထို့နောက် အလှူရှင်များကိုနှုတ်ဆက်၍ ပြန်သူကပြန်၊ စကားပြောသူကပြောဖြင့် စည်ကားနေလေ၏။
“ရှိန်းခေတ်ရေ….တို့ပြန်ပြီဟေ့”
“ဟာ မကြည်နွယ်၊ မပြန်နဲ့ဦးလေဗျာ ညနေထမင်းစားပြီးမှ ပြန်ပါ့လားဗျ”
“မစားတော့ဘူးငါ့မောင်ရေ….အိမ်မှာအလုပ်လေးတွေရှိသေးလို့ နောက်မှအေးဆေးလာခဲ့ဦးမယ်သိလား”
“ဟုတ်ကဲ့အစ်မ၊ ကိုကိုရေ ဟိုဖက်ဝိုင်းကို ဟင်းချိုဖြည့်ပေးလိုက်ပါဦးဗျ၊ မင်းသန့်ရေ….ကိုကြီးမြင့်မားမျက်နှာပဲထိုင်ကြည့်မနေနဲ့ဟ၊ ကလေးတွေဖက်မှာ ငါးပိချက်ကုန်တော့မယ် လိုက်ဖြည့်ပေးလိုက်ဦး”
ရှိန်းခေတ်တစ်ယောက် အလှူမဏ္ဍပ်အောက်တစ်ခွင် ပြဲပြဲစင်အောင်လျှောက်ကြည့်ကာ လက်ထဲရှိငါးနှပ်လိုက်ပွဲဇလုံကြီးကိုကိုင်၍ လိုနေသည့်ဝိုင်းများကို လိုက်ဖြည့်နေသည်။ မျက်လုံးကိုလည်း မနားတမ်းအလုပ်ပေးထားရင်း လိုအပ်သည့်နေရာတွေ့သည့်နှင့် ဆိုင်ရာလူများကို ချက်ချင်းပြောလိုက်သည်။
ယနေ့သည် ရှိန်းခေတ်တို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်၏သက်ဆိုင်သူများနှင့်ဘဝကိုဖြတ်သန်းခဲ့သည်မှာ တစ်နှစ်တင်းတင်းပြည့်သောနေ့ဖြစ်သည်။ ရည်ရွယ်ထားသည့်အတိုင်း မင်္ဂလာတစ်နှစ်ပြည့်အလှူကြီးအား အောင်မြင်စွာပြုလုပ်နိုင်ခဲ့ချေပြီ။
အလှူ့ရှင်များ၏မျက်နှာများသည် ပြုံးပန်းများဝေဆာနေကြသောကြောင့် အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်များပင်လျှင် ထပ်တူကြည်နူးနေကြလေသည်။ စေတနာ၊ သဒ္ဒါတရားထက်သန်ကြသောအလှူရှင်များဖြစ်ကြသောကြောင့်လည်း နှစ်အိမ်ဆက်၍ထိုးထားသောမဏ္ဍပ်ကြီးသည်ပင် သေးနေသည်ဟုခံစားရသည်အထိ ကြိတ်ကြိတ်တိုးစည်ကားလွန်းနေ၏။
BINABASA MO ANG
အချစ် + မေတ္တာ = .......( အခ်စ္ + ေမတၱာ = ....... )(Completed)
Non-Fictionရှိန်းခေတ်သာချိုတစ်ယောက် ဒုတိယနှစ်ဝက်စာမေးပွဲကြီးဖြေဆိုပြီး၍ အိမ်ပြန်ရောက်ချိန်၌ မထင်မှတ်ဘဲ လောကဓံ၏ရိုက်ချက်ကိုခံလိုက်ရသဖြင့် ရှိန်းခေတ်၏ဘဝသည် တစ်ဆစ်ချိုးပြောင်းလဲလာရတော့သည်။ ထိုသို့ပြောင်းလဲခြင်းကား ကံကောင်းခြင်းပေလော၊ ကံဆိုးခြင်းပေလော......။ ရွိန္...
