"မမလေးက..အရေးကြီးသွားစရာရှိလို့ဆိုပြီး...
အပြင်သွားပါတယ်...boss...."မေနွမ်းစကားကြောင့်..နေ..မျက်မှောင်ကြုတ်သွား
ရကာ...."အစောကြီးပဲ..အလုပ်ကလဲခွင့်ယူထားတယ်...
မဟုတ်လား...ဘယ်ကိုသွားတာလဲ....""ဟို..အဲ့ဒါတော့..ကျွန်မလဲမသိဘူး...bossမနိုးသေးလို့
ကျွန်မကိုပြောပေးပါဆိုပြီး..မှာသွားတာပါ..."နေ..ညကဆေးရှိန်နှင့်အိပ်ပျော်သွားတာကြောင့်..
မနက်နောက်ကျမှနိုးသည်။အခု..နိုးလာတော့
သူမကမရှိတော့...မနေ့ကလဲ..သူမစိတ်မကောင်း
ဖြစ်သွားတာကြောင့်..သူမကိုမမြင်ရတဲ့မနက်ခင်းက
နေ့ကို...အလိုမကျဖြစ်စေသည်။နေ..ကော်ဖီသောက်တာကိုလဲစိတ်မပါတော့သလို
သတင်းစာကိုလဲ..ဖတ်ရမှာ..စိတ်မဝင်စားတော့ပဲ
စားပွဲမှထလိုက်သည်။"boss..နေ့လည်စာအတွက်..ကျွန်မဘာစီစဉ်
ပေးရမလဲ...""ကျွန်တော်ထမင်းမစားချင်ဘူး..ဆန်ပြုတ်....
အင်း..ဖရုံသီးဆန်ပြုတ်ဆို..အဆင်ပြေမယ်..အဲ့ဒါပဲ
လုပ်ပေးပါ.....""ရှင်..ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့...."
ပြောပြီး..မျက်နှာမသာမယာနှင့်...ထမင်းစားခန်းထဲက
ထွက်သွားတဲ့..bossကိုကြည့်ကာ...မေနွမ်း...
သက်ပြင်းချလိုက်မိလေတော့သည်။~~~~~~~~~~~🌺🌺🌺
No.(153)
သစ်ပင်ပန်းမန်တို့မရှိပေမဲ့...သစ်လွင်တဲ့ဆေးရောင်လေး
သုတ်ထားသည့်..နေချင့်စဖွယ်နစ်ထပ်တိုက်အိမ်
လေးရှေ့မှာ..အသင်..ခြေစုံရပ်လိုက်မိသည်။"ဒါ..ညက..ကိုကိုငါ့ကိုပြောခဲ့တဲ့လိပ်စာပဲ..."
အသင်..စိတ်လူပ်ရှားမူ့ကြောင့်..အေးစက်နေတဲ့
လက်လေးနှင့်..ခြံတံခါးက..ခေါင်းလောင်းကြိုးကို.
ဆွဲလိုက်သည်။ခဏနေတော့...အိမ်ထဲကနေထွက်လာသည့်..အမျိုး
သမီးကြီးတစ်ယောက်....
YOU ARE READING
စေတန်ရဲ့သတို့သမီး
Romanceဆာကူရာပန်းလေးတွေက...မင်းနဲ့တူတယ်... သူက...နေရောင်အူံ့မိူင်းပြီးလင်းလင်းထင်းထင်း မရှိတဲ့အချိန်မျိုးတွေကုန်ဆုံးခါနီးမှာပွင့်တတ် တာမို့...ဆာကူရာပန်းလေးတွေက...ကံကောင်းခြင်း အချစ်၊ပျော်ရွှင်မူ့စတာတွေကို...ကိုယ်စားပြုတယ်လို့ ဂျပန်လူမျိုးတွေကယုံကြည်ကြတယ်...
part.46(uni&zawgyi)
Start from the beginning