"She's really inlove with you?"
Tumingin ako sa langit at pinagmasdan ang perperktong hugis ng buwan ngayong gabi. Dahil sa nang galing kami kanina sa tapat ng mansyon nila Ava, hindi kami nagtagal doon at piniling pumunta sa intramuros. Maliwanag ang paligid dahil sa mga pailaw medyo marami pa din tao dahil sa madalas itong tambayan din ng mga tao kapag gabi.
"P-Pumayag ka ba sa gusto niya?" I feel the hesitation of Tope's voice.
I look at him. Pero sandali lang iyon dahil hindi ko kaya ang mariin niyang mga titig. Muli kong tinignan ang perpektong buwan at mga tao din dito. Ito ang unang pagkakataon na makapunta ako dito sa intramuros na may kasama. Mag-isa ako kapag pumupunta dito.
"No. Mag kaibigan lang talaga,"
I heard his heavy sighed. "Good. Huwag mo siyang bibigyan ng dahilan para mas umasa. Mas magandang sinasabi mo sa kanya ang totoo,"
He's right, but I feel like he has other meaning on that. I smiled bitterly. Naalala ko ang itsura ni Ava. She look messy that time. She was begging for my love. Kung papapiliin hindi naman talaga siya mahirap mahalin. She's very kind, she helps other people when they need.
Naalala ko pa ang unang tagpo namin noon. She was crying because of her ex-boyfriend. Lumapit ako sa kanya para bigyan siya ng panyo dahil sobrang rungis na nito tignan. She look pretty and look like a model. Matangkad balingkinitan ang katawan.
I appreciated her beauty, pero hindi ang katulad nang pagmamahal na gusto niyang makuha mula sa'kin. Hindi ko alam kung bakit... Pero may pakiramdam ako na simula naman dati hindi na nagbago.
"I hope she can find someone who can really give her love she really wanted... I know it's not me,"
"You care for her?"
"She's my friend." I answered him. Malamang na magkakaroon ako nang paki dito.
"Anong na pag usapan niyo pa sa loob?" Tanong niya pa na parang gusto niyang malaman kung ano ba talaga ang nangyari sa loob.
Some how I want to relieve my feelings right now. Pagkatapos nang nangyari kanina. Medyo naging mabigat ang pakiramdam ko. Dahil alam kong nakasakit ako. Kailan pa ba ako nagkaroon ng pake sa feelings ng mga tao na nasa paligid ko?
Gusto kong matawa dahil nasa tabi ko lang ang tao'ng nag pagbago sa'kin. Sa pananaw ko sa buhay at sa maraming bagay.
"She offered me many things." Panimula ko. "She said if I will marry her, she will give eveything. She also investigate me that's why she knows about the mansion... She offered me the mansion." Mabagal kong sinabi. Saka dahan dahan na bumaling sa kanya.
Nakita kong nagtagis ang panga niya. After all, may karapatan pa din naman sya malaman ang tungkol sa mansion... O may alam naman din sya dahil ang tito Ryler niya din naman ang nakabili ng mansion.
"She offered you the mansion?"
Tumango ako. I knew it. He knows about the mansion. Hindi siya muling nagsalita kaya muli akong nag iwas nang tingin.
"She offered you the mansion.... Why did you reject her?"
Mabilis akong napabaling sa kanya.
"I don't want to take advantage just because she can offer me the things that really important to me. It will be unfair to her, I can't love her the way she really want. Gusto ko mabawi ang mansion sa paraan ko... Kay Tito Ryler mo,"
