Biri Duyucak Sessiz Ol | +18

1: Sabah oldu, uyanın.

OY VERMEYİ UNUTMAYINN!!! SMUT SAHNELER 2. BÖLÜMDE BAŞLIYOOORR...

İYİ OKUMALAR.

Henüz daha güneş doğmamış, kimse tatlı uykusundan uyanmamıştı. Yanımda yatan sevgilimin uyanıp uyanmadığına bakmak için kafamı sağa çevirdiğimde hala uyuduğunu görüp kendimi biraz daha uyumaya zorladım. Bir süredir yaşadığımız sıkıntılardan dolayı son bir haftadır uykularım ne kadar bölük olsa da -ki bazen hiç uyuyamadığım günler de oluyor- hala uyuyamıyordum. Yataktan kalkıp kahvaltı hazırlamak için mutfağa girdim. Saatin 05.00 olduğunu yani okula üç saat kaldığını fark edince hareketlerimi yavaşlattım. Kafamdan "bir saat sonra Kerem'i kaldırırım beraber kahvaltı yaparız" diye planladığım için salona geçip telefona bakmaya karar verdim. Evin Kerem'in evi olması belki de beni veya ailemi tedirgin edebilirdi fakat ilkokuldan beri arkadaş olduğumuz ve son 2 senedir de sevgili olmamız bu duyguyu doğal olarak törpülüyordu. İnstagram'da reels izlerken karşıma çıkan çocukça videolardan sıkılıp elime bir kitap aldım. Milena'ya Mektuplar-Franz Kafka. Ah o kitap... Belki de bazı yönlerden bakıldığında gerçekten de uygun olmayan, genelde insanlar hoş görülmeyen şeyler var fakat Milena ve Kafka arasında yaşanan aşk o kadar okunmaya değer ki tüm pürüzleri törpülüyor. Bir buçuk saatin geçtiğini bütün İstanbul'u uyandıracak kadar yüksek sesle ayarlanmış alarm çalmaya başlayınca anladım. Kerem'in zor uyandığını geçmiş tecrübelerimden biliyordum fakat bu kadarını unutmuşum. Rahatsız bir şekilde apar topar oturduğum koltuktan kalktım ve Kerem'i uyandırmaya gittim fakat onu odasında göremeyince şaşkınlıkla tuvalete bakmaya gittim. Tam tuvalet kapısını açıcakken Kerem'in "WOAAAAAA" diye bağırarak üstüme atlamasıyla elimin yolu kesildi. "Napıyosun ya, ödümü patlattın!" derken dün geceki içkilerin etkisini pek çok şekilde hala hissediyordum. Mesela lafımın bitmesini bekledikten sonra Kerem'in beni öpmek için eğildiğindeki bira kokusu eminim ki dün geceden dolayıydı. Tabi ki yine de kendimi geri çekmedim ama keşke hala sarhoş olmasaydı. O tuvalete girerken ben de mutfağa bu sefer gerçekten kahvaltı hazırlamaya gittim. Elimden fazla bir şey geldiği söylenemezdi ama sıfırda da değildim. Çok zamanımız kalmadığı için kendimize birer tane tost hazırladım. Tostları makinaya koyduktan hemen sonra Kerem de mutfağa gelip bana sarıldı. "Bu çocuğun bu kadar tatlı olması bir gün beni öldürecek" diye geçirdim içimden. Kerem masaya doğru yürürken "Aşkım ellerine sağlık çok güzel tost yapıyorsun ama bize geldiğinde her sabah tost yiyoruz, bari yumurta falan haşlasaydın." diyince ben de sahte bir sinirle "Ne demek yani, bir daha sana gelmemi istemiyorsan musun?" der demez "Saçmalama Ceren ne alakası var, daha geçen gün annenleri ikna etmeye çalışıyodum ya senin bana taşınman için. Ne çabuk unutmuşsun güzelim." dedi. "İyi ki izin vermemişler, napıcaktık her gün seninle aynı evde. Kesin ayrılırdık bir aya kalmadan." Sözlerim bitince tost makinasının bip sesini duyup makinaya yöneldim ve tostlar için tabak almaya dolaba uzanırken Kerem gögüsünü sırtıma yaslayıp dolabı kapattı. Napıyorsun demek için arkamı dönecekken kulağıma doğru eğilip "İstersen bugün okulu ekip burada kalalım, sana her gün bende kalırsan ne yapıcağımızı ve benden asla ayrılmak istemeyeceğini gösteriyim." sesi boynumu yaktı ve Kerem'de bunu anlamış gibi tam orayı öptü, eli okul tişörtümün altından belimin ön taraflarını okşamaya başladı. Sanki etrafta biri varmış da bizi duyucakmış gibi kısık sesle "İzninle." izninle diyine ağzımdan istemsizce bir "Ahh" sesi çıktı. Gözlerimi ne ara kapamıştım bilmiyorum ama açtığımda Kerem'in çoktan tostları tabaklara koyup masaya doğru yürüdüğünü görünce boğazımı temizleyip yanına gitti. Kahvaltıda çok konuşamadım zaten yanaklarımın tüm utancımı belli ettiğini biliyordum. Okula yarım saat kaldığını görünce pijama altımı çıkarttım ve okul eteğimi giydim ve kapıya çıktım. Kerem o sırada arabasının içinde beni bekliyordu. Arabaya bindim ve okul yoluna başladık.