The Mysterious Girl

SIMULA

- -

EDUARDO

As I walk further along the shore, I decide to take a rest, sitting down on a mound of pure white sand and gaze out at the sea, finding peace in the rhythmic motion of the waves rolling into shore. Everything feels wonderful, and time seems to slow down to a halt.

As I bask in the tranquility, thoughts of tomorrow and the days ahead fill my mind. Uncertainty looms, but all I crave is this moment of respite. Life is tough, requiring relentless effort to make ends meet. I toil with heavy materials, tend to crops for extra income, scraping together whatever money I can to cover expenses and necessities.

As I watch the sun ready to rise from its crown I found my self staring from a beautiful palm trees rustling of leaves from the shore.

Ang aking pahinga ay nawala nalang bigla nang dahil sa ingay ng paligid. Nagtataka akong napatingin sa mga taong nag tatakbuhan, mga taong takot at gulat sa nakita.

Akoy nagugulohan kaya agad akong bumalikwas ng aking pinag pahingahan.walang dalawang isip akoy lumapit sa pinag-gugulohan ng mga tao.

Nakita ko ang aking kasamahan sa trabaho, agad ko itong nilapitan at tinapik sa balikat

"Bornok anong pinaggugulohan ng mga tao?"

"M-may patay ata?" kinakabahang ani niya Kinunutan ko naman ito ng noo "Anong patay pinagsasabi mo?"

"Ewan ko sabi nila may patay daw"

Lalapit na sana ako ng pigilan niya ako "Teka lang delikado,ang puso mo b-baka mapano ka " binawi ko ang aking kamay

"Okay lang ako, malay mo patay na isda lang pala,diba?"Hindi ko na napigilan at nauna na ako sa kinarorounan kong saan pinagkakaguluhan ng mga Tao.

"eh? basta sasamahan nalang kita teka, huwat oy!... "

Nadatnan ko ang mga taong nagsiksiksikan,tila pinagkagulohan ang isang bagay."Tabi-tabi dadaan ako, Ano ba ang... Andwea!"akoy nagulat sa aking nakita napa atras ako bigla dahil sa kaba hindi maka paniwala dahil ngayon lang ito nangyari sa aming bayan.

Isang babae nakahubot hubad walang malay nakadungaw sa puting buhangin.maraming pasa at galos sa katawan tila ito ay naliligo sa sariling dugo. kaawa-awa naka takip lamang ang mga mata gamit ang isang tela.

"Anong nangyari sakanya?" Tanong ko sa ginang na katabi ko.

"Hinala ko ay dinakip at pinagsamantalahan.
kaawa-awa kaybata pa upang mahantong sa ganitong sitwasyon"isa sa mga bantay sa dagat

"Jusko mahabaging Jesus, Ano pang hinihintay niny't dalhin niyo na sa ospital" Ani ng isang ginang

"Patay na iyan panigurado, mabuti pa at iparating natin ito sa pulis upang ma-investigahan."

Sumabat naman ang isang lalaki. "Hindi maari malayo pa ang lalakbayin patungo sa kabilang bayan, baka hindi na siya maabutan ng buhay at isa pa narito si eduardo alam nyo ba na isang magaling na manggagamot ang lola namin kaya kong may oras pa ay itungo na natin siya upang mapabilis ang paggamot" kumento ni Boknoy.

Binatukan ko naman ito. "Ano kaba boknoy kailangan natin siya dalhin sa ospital upang magamot ng maayos"

"Oo dadalhin natin siya. Kaawawa kasi kong babayehe pa tayo ng hapon baka hindi na natin ito maagapan"

"Pero baka tayo ay mapa hamak, Alam mo naman si inay diba? mag ala-la lang iyon batid ko kong malaman niya ay sigurado akong dadalhin nya sa ospital"

"Ewan ko sayo."nilapitan nya ang isang manong"Manong tulong naman ditu dadalhin natin siya sa bahay.

Bumaling uli ang paningin ni buknoy ngayon ay naka kunot ang nuo nito"Eduardo ano wala kabang planong tumulong ?"

"Pero"nag aalinlangang tumingin sa pinsan

"Tara na maya na iyan, ang importante ay magamot mona natin siya pasamantala. Dali tulongan mo naman kami ditu oh"

"S-sige teka lang"linapitan ko ito ingat-ingat naming binuhat, mabilis naman namin itong nabuhat patungo sa bahay.

"Dahan-dahan baka mabagok ang ulo, bornok ayusin mo muna ang higaan at mag kuha ka ng maligamgam na tubig. Ditonatin ihiga dahan-dahan lang delikado ang parte ng leeg kaya dapat ay komportable ang pagkalagay ng ulo" Huminga ako ng malalim pinakiramdaman ko kong may pulso pa ang dalaga at salamat sa diyos at may pulso pa sya.

"May pulso pa pero hindi tayo pakampanti dahil maari itong magbago kaya dilikado parin"

"Buknoy asan na ang maligamgam na tubig , paki handa narin ng first aid kit" ilang segondo rin ay dumating narin si buknoy

"Ilagay molang riyan at akin na ang first aid kit"

Mahigit 30 minuto rin akong nag linis sa kanyang sugat umiinit na ang kanyang paghinga pero hindi parin nagbabago ang kanyang pulso binihisan ko muna ito dahil baka mahamugan. Naka idlip ako ng isang uras, Nagising na lamang ako sa aking pagkakatulog nang makarinig ako ng yapak sa pintuan, padabog na bumukas ang pintuan at iniluwa nito si nanay rosa at nag mamadaling pumunta sa kinarorounan ng dalaga.

"Nabalitaan ko ay may natagpuan nga raw na babae at ito ay walang malay kaya dali-dali akong napatungo rito, Eduardo bakit siya ay mainit, teka inaapoy sya ng lagnat at bumagal uli ang kanyang paghinga buknoy kumuha ka ng makapal na kumot bilis."

"Teka lang lalabas mona ako titgnan ko kong meron pang dahon ng bayabas at ila-lagay natin sa kaniyang sugat baka ito ay dumugo ulit, malalim panaman."tumayo ang ginang at naglakad patungong pintuan. Ilang minuto rin ay pumasok uli ang ginang at dala-dala ang isang bugkos na dahon nang bayabas.

"Kulang ang ating suplay panggamot kaya eto lang mona, pero wag kang mag alala ihja hihingi ako sa anak ni merlin." kinakausap nya ang dalaga kahit wala itong malay komportabling ang ginang habang ginagamot ang mga sugat ng dalaga, tila isang anghel ang dalaga ani ng ginang sa kaniyang isip.

"Ihjo una na ako may nag papaggamot kasi saakin sa kabilang baryo dag-dag kita rin iyon pero wag kang mag alala babalik ako papuntahin ko rin ang anak ni merlin upang magpatulong." Nag aaral kasi sa kolihiyo ang anak ni merlin sa kursong nurse kaya may mga gamit itong pangpagamot.

"Kayo ha wag niyong pagsamantalahan ang dalaga.Bantayan nyo muna baka tumaas na naman ang lagnat." Banta saamin ni lola

Ngumuso ako sa sinabi ng lola."Lola naman hindi naman kami ganyan"

"Seguraduhin nyo lang nako malilintikan kayo sa'kin. So paano una na ako."

Maka lipas ang apat na uras ay dumating na si Lola Rosa kasa-kasama ang anak ni merlin na si jessel,tinulungan nga namin itong gamutin. Hindi parin ito nagigising ilang araw na kami rito , Hindi iniwas ang tingin sa dalaga dahil sa pag alala. Wala naman kaming pera para ipagamot sa doctor.
Malayo ang byahe kong kay't mahirap din.

Sa ilang araw ding iyon ay tinupad nga ang aming hiling na magising ang dalaga. Sa gulat namin ay ikinalat namin ang balita na ang dalaga ay nagising na.

- -

To be continued