សំណព្វចិត្តប៉ាតូច{រដូវកាលទី២} Complete ✔️

ភាគ: ៣៣

" លោកប៉ាហ៏ កូនអៀន កូនយ៉ាធំហើយណា "

" កូនយ៉ាធំហើយប៉ាដឹង ហេតុម្តេច ចង់មកគេជាមួយប៉ា
ចុះបើប៉ាតូច..."

" ប៉ាចង់ធ្វើអីកូន? " រាងក្រាស់ចាប់ផ្តួលកូនទៅលើសាឡុង
សន្សឹមៗ ឱនមុខទៅរកនាង ធ្វើឱ្យស្រីតូចអៀនប្រៀន ថ្ពាល់ឡើងក្រហមព្រឿងៗ ចំណែកបបូរមាត់លោកប៉ា ស្ទើរតែប៉ះបបូរមាត់របស់នាង បន្ទាប់មក អ្នកកំលោះនៅស្ងៀម សម្លឹងមើលមុខកូនស្រីដោយក្រសែភ្នែកស្រទន់ កែវភ្នែកទាំងគូរសម្លឹង ប្រទាក់ក្រឡាគ្នា ហ្វីយ៉ាយកដៃទប់ដើមទ្រូងលោកប៉ា បេះដូងនាងផ្តើមលោតឌឹបៗ ភ័យផងអរផង នាទីបន្ទាប់ លោកប៉ាក៏រាវយក ប្រដាប់ផ្លុំសក់ក្បែរខ្លួននាង រួចក្រោកចេញទៅ យកវាទៅទុកនៅលើ
ទូរសម្អាង រួចក៏និយាយហ្អីៗ។

" គ្មានទេ គេងមកប៉ាអស់កម្លាំងណាស់ " ជុងហ្គុកដើរទៅយកអាវឃ្លុំមកពាក់រុំពីខាងក្រៅអាវយឺតរលុងគេងយប់ បន្ទាប់មកឡើងទៅគេងលើពូក គោះពូកតិចៗបន្លឺហៅកូនស្រី ឱ្យនាងមកគេក្បែរខ្លួន ដោយប្តូរប្រធានបទថ្មី បំភ្លេចរឿងមុននេះ ស្ទើរតែទប់ចិត្តមិនបាន ចង់ថើបចង់បឺត ជញ្ជក់ញ៉ាំញីបបបូរមាត់កូនស្រី ឱ្យអស់ចិត្ត តែមិនអាច ជ្រើសយក ការគេងវិញល្អជាង។

" ដើមទ្រូងប៉ាប៉ា កក់ក្តៅណាស់ ថែមទាំងក្រអូបទៀតផង បបូរមាត់
លោកប៉ា មានមន្តស្នេហ៍ " ហ្វីយ៉ាញញឹមស្រស់ វាឡើងគើមៗ
ត្រសុលខ្លួនចូលភួយតែមួយជាមួយលោកប៉ា នាងឱបរឹតលោកប៉ា គេងដាក់ក្បាលកើយ ដើមទ្រូងលោកប៉ា ស្ទាប់អង្អែលដើមទ្រូង
លោកប៉ា ក្នុងអាវឃ្លុំ ចំណែកជុងហ្គុកវិញ បានលះបង់ដៃម្ខាងឱ្យកូនស្រី កើយក្នុងរាត្រីនេះ។

" ហ្វីយ៉ា គេងទៅកូន " ដៃមាំចាប់ប្រអប់ដៃតូចៗ កំពុងតែរាវប្រលែងលេង ជាមួយសាច់ពោះហាប់ណែនរបស់គេចេញទៅម្ខាង នាងហ៊ានខ្លាំងណាស់ ហ៊ានស្រាយអាវឃ្លុំរបស់គេចេញ លាត់សើយអាវគេ ប្រើដៃស្រលូន ស្ទាប់សាច់ក្បាលពោះរបស់គាត់ លេងកម្សាន្តអារម្មណ៍ទៀត ធ្វើឱ្យជុងហ្គុកស្រៀវ ស្រើបពេញមួយតួខ្លួន ក្តៅមុខក្តៅមាត់ ប្រែខ្លួនទៅណាមិនកើត។

" កូនរងារណាស់ ប៉ាតូច ប៉ាឱបកូនមក ឱបឱ្យណែនៗមកណា "
ពេលខ្លះនាងមានចរិតក្រមិចក្រមើម កាត់រកម្តាយនាង ទោះលោកប៉ាឱបនាងណែនយ៉ាងណា ក៏នាងរអ៊ូតិចៗក្បែរត្រចៀកលោកប៉ាថារងារដែរ ព្រោះនាងត្រូវការភាពកក់ក្តៅ ពីលោកប៉ាច្រើនជាង
នេះ ដៃនាងរាវលេង ច្បិចចុងសុដនលោកប៉ាលេងតិចៗ ភ្នែកផ្តើមបិទឯផ្ទៃមុខញញឹមស្រស់ ជាប់ជានិច្ច ស្រវាឱបលោកប៉ាយ៉ាងណែន ស្អិតរមួត។

" សឺត!! ក្មេងក្បាលខូច " ជុងហ្គុកកម្រើកខ្លួន ប្រែឱ្យមាន
របៀប ងាយស្រួលក្នុងការ គេងឱបកូនស្រី គេចាប់បង្វិលក្បាលនាង ដាក់គេងឱ្យមានរបៀប ស្រវាឱបកូន ដោយមិនភ្លេចថើបក្បាលកូនមួយខ្សឺត យ៉ាងវែងអន្លាយ បន្ទាប់មកក៏ទាញភួយមកគ្រប រាង្គកាយទាំងពីរ ក៏ប៉ុន្តែនាងតូច ជាក្មេងក្បាលកូច ច្រលើម ពោលពាក្យរងារ ដដែលៗ ជាច្រើនសារ ទើបជុងហ្គុក បង្កើនកម្លាំងការឱបនាងកាន់តែខ្លាំង អង្អែលក្បាលកូន សញ្ជឹងគិតរឿងក្នុងចិត្ត
ទៅថ្ងៃអនាគត។

" រងារ កូនយ៉ារងារណាស់ប៉ាប៉ា ឱបកូនមកប៉ា ឱប "

( ក្មេងតូចរបស់ប៉ា គួរឱ្យស្រលាញ់ថ្នាក់នេះឬ? ប៉ានិងមិនបង្ខំអូនរហូតដល់អូន ទទួលយកប៉ាជាប៉ាបាន ពួកយើងនិងនៅជាមួយគ្នា ដឹងទេ ប៉ាស្ទើរទ្រាំមិនបានម្តងម្កាល នាងច្រម៉ក់ )

______
និពន្ធដោយ: មីនស៍ហ្វា
( ស្វីតអត់បុិនហ្នឹង?🥹)

To be continue