"Randevu, lütfen!"

"Bölüm 1"

Her şey Türkiyeden, memleketim olan Azerbaycana dönüşümden başladı. Ama, ilk hikayemi anlatmaya başlamadan önce, ufak bir kaseti geriye sarmam lazım sizin için.

Ben Matina Guluzade, azerbaycanlıyım ve  22 mayıs 1998 senesinde Baküde çok bilge ve zengin ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya göz açtım.Abim ve ben çok pahalı okullarda eğitim aldık. Çünki üzerimizde planlı,programlı bize hayat yaşatan, kültür ve terbiyemize özen gösteren, asalet ve gösteriş onun için çok önemli olan bir dünyalar güzeli annemiz sayesinde diğer insanlardan daha farklı hayat tarzı çerçevesinde büyüdük. Evet, belki kraliyetten değildik fakat annem bizi disiplinli, işte tam o kurallar çerçevesinde büyüttü. Evimizde özel dil ve müzik hocalarından,bakıcımıza kadar, özel şoförümüzden, gezeceğimiz mekan ve eğlenceler, arkadaş olacağımız arkadaşlarımız, gün içinde giyeceğimiz giysiler de dahil, oturup duracağımız saatlere kadar her şey annem tarafından plan ve programlıydı.Her zaman küçükken okulun evimizde olduğuna inanıyordum.O zaman, çocuk olduğumuz için pek farkında değildim normal hayatın bu olduğuna inanıyordum. Ama hep diğer ailelerle tanıştığımızda, yeni arkadaşlar edindiğimizde arkadaşlarımızın yaşantılarına bakarken "neden biz onlar gibi değiliz?" diye annemi çok sorguladığımız oluyordu. Annem ise cevap olarak her zaman bize, iyi ve güzel hayatın aslında yaşamakta olduğumuz bu hayatın olduğuna inandırıyordu.Babamız ise, sadece hayatımızda hep maddi yönde destek sağlayarak var oldu. Abim, kolejden mezun olduktan sonra ailem sayesinde Avrupanın en pahalı isim yapmış bir üniversitesinde eğitime başladı ve uzun senelerce orada hayatını devam ettirdi.Büyüdüğümüz seneler arasında onunla aramızda yıllarca ülke farkı olduğu için zamanla biz daha çok yakın arkadaş gibi bir ilişkiye evrildik abim ile.Ben ise kolejde, sınıf arkadaşım olan sevgilim ile tıpa hazırlanıyordum. Onunla birlikte aynı hedefe ilerlemek çok eğlenceli, rekabet dolu ve aynı zamanda çok heyecanlıydı. Birlikte ders çalışıyor birbirimize konuları öğretiyor, okullararası olimpiyatlara katılarak derece yapıp yarışıyorduk birbirimizle. Her gün doktor olacağımız hayalleri ile gerçeklere ilerlerken tam, kolejin son senesi bir gün okulumuzun gezisi ile yeni açılışı olan "Azerbaycan Diplomasi Üniversitesi" olan üniversite ile tanışma gezisine katıldık. 

Fakat, oraya gittiğim andan itibaren içimde bir şeyler değişmeye başladı. 

Uzun zaman önce neredeyse 6 yaşımdayken, geceler tek uyumaktan hep korktuğum için çoğu gecelerde de çok kötü kabuslar görüyordum ve şidddetli korku hisleri geçirerek ağlar, yüksek sesle annemi çağırır, annemin gelmesini bekler, gelmediğinde ise yanına koşardım.Yine bir gece annemin yanına gelmiştim ağlayarak, o ise ile televizyon izlerken bana aynı zamanda sarılarak, sakinleştirmeye çalışıyordu ve o sırada programdan burçlarla ilgili bir yaşlı adam konuşuyordu. Tam olarak şunu dediğini hatırlıyorum : 

- "İkizler burcu için en ideal, başarı getiren uzmanlık alanlarından biri yabancı ülkelerle çalışmak ve diplomat olmaktır." 

Annem ise bana sarılarak bunu dedi :

- " aaa bak Matina, senin burcun, sen de ikizlersin ve sen diplomat olursan, çok başarılı olursun biliyor musun? Çok fazla farklı diller öğrenirsen sen de diplomat olabilirsin..ağlama yanındayım...."

Evet, eskiden duyduğum fakat hiç ilgilenmediğim ilk kez ilgi alanıma aniden bu üniversite sayesinde giren bir uzmanlık alanı oldu "diplomatlık, diplomasi". O üniversiteye o kadar aşık olarak ayrılmıştım ki, hala hatırlıyorum. Evet, benim üniversiteyi gezdiğimiz o 1 saat içerisinde, 3 senedir hazırlandığım o tıp, doktor olma hayallerimin yerini artık diplomat olma isteği kaplamıştı. Bu alan bana bir yerlerden fazlasıyla tanıdık mı geliyordu, ben sanki bu hissi bir yerlerden biliyorum hisleri ile dolup taşıyordum o an fakat kendimde sorguladığım "neden böyle hiss ediyorum?" sorularıyla kafam ve kalbim dolup taşıyordu. Bu hiss aynı yeni birine aşık olma hissine eşitti. Gerçekten tam haftalarca bu üniversiteye gitmeyi artık dilemeye başladığımı farketmiştim.