Chapter 5

115 21 2
                                    

(zawgyi)

သူ႔ကို ေၾကာက္ေနျပန္လို႔ပဲလား၊ ဖ်ားလို႔ပဲလား မေျပာတတ္၊ မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္က်ေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ နဖူးကို တစ္ခ်က္ စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပင္ လက္ျပန္ရုတ္ရေလာက္ေအာင္ ပူက်စ္ေန၏။

"က်စ္ ... မင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဆီက အဖ်ားကူးခဲ့ၿပီ ထင္တယ္။ ထ ..."

"ဟင္?"

ေျပာရင္းပင္ စိတ္မရွည္စြာ Donghyuck ကို လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကေန ဆြဲထူလိုက္ကာ မတ္တပ္ရပ္ေစလိုက္ေတာ့ သူ႔ကို အူေၾကာေၾကာင္ေလးနဲ႔ ၾကည့္ျပန္၏။

"အိပ္ေဆာင္ကို ျပန္ေတာ့ Donghyuck. ဒီအတိုင္း ဆက္ေနေနရင္ မင္း မူးလဲသြားလိမ့္မယ္"

ပံုမွန္ ေျပာေနက် အမိန္႔ေပးသံကဲ့သို႔ပင္ ေကာင္ေလးကို သူ ခပ္မာမာသာ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ စိုးရိမ္မႈေတြက အနည္းငယ္ ေရာယွက္ေနၿပီဆိုတာေတာ့ Minhyung ကိုယ္တိုင္ပဲ သတိထားမိေလာက္ပါရဲ႕။

သို႔ေပမယ့္လည္း Donghyuck က သူ႔စကားကို ထိတ္လန္႔စြာပင္ ေခါင္းအတြင္တြင္ ယမ္းကာ ျငင္းဆန္၏။

"အဲ ... ကၽြန္-ကၽြန္ေတာ္ အဲ့လိုလုပ္လို႔မရ -"

့ထိုစဥ္မွာပဲ သူ႔ေနာက္ကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ က်ယ္ေလာင္လွတဲ့ ေအာ္သံ။

"Lee Donghyuck!"

ထိုသူစိမ္းရဲ႕ အသံကို ၾကားၿပီး ေၾကာက္လန္႔စြာ ျပဴးက်ယ္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြေၾကာင့္ Minhyung လည္း လွည့္ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အသက္ႀကီးႀကီး ဘိုးေတာ္တစ္ေယာက္က သူတို႔ဆီ ေလၽွာက္လာေန၏။

"မင္းကို ေကာက္ရုိးစည္းေတြအကုန္ အၿပီး ေရႊ႕ထားလို႔ ေျပာထား - အဲ - အ-အရွင့္သား ..."

ဘိုးေတာ္က ဘာေတြ စိတ္အလိုမက် ျဖစ္ေနလဲမသိ၊ ႏွာေခါင္းကေန အေငြ႕ေတြ ထြက္ေတာ့မယ့္အတိုင္း တရွဴးရွဴးနဲ႔ လာခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ကို ေတြ႕လၽွင္ေတြ႕ခ်င္းပဲ တုန္လႈပ္စြာ ရပ္တန္႔သြားခဲ့တဲ့ ေျခလွမ္းေတြ။

"အရွင့္သား ... ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးက အေစခံေခါင္းေဆာင္ Han ပါ။ ျမင္းေဇာင္းမွာ အရွင့္သား တစ္ခုခု လိုအပ္တာမ်ား ရွိလို႔ပါလား?"

behind the castle's walls {markhyuck}Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang