តារាកំពូលស្នេហ៍🌸🍂( ចប់)

ភាគទី 14 🔞

តុក ... តុកៗ
« ចូលមកទ្វារមិនបានចាក់សោរទេ » ជុងហ្គុក
« លោកមានអ្វីទេ » យូអាហ្វា ក៏បើកទ្វារចូលមក
« ចាក់សោរផង » ជុងហ្គុក សម្លក់នាងតូច យូអាហ្វា តាំងពីនាងដើរចូលមកម្ល៉េះ
« តែខ្ញុំប្រញាប់ទៅសម្អាតបន្ទប់គេងខ្ញុំណា » យូអាហ្វា
« នាងកុំធ្វើអោយយើងក្ដៅស្លឹកត្រចៀកជាងនេះអី ! » ជុងហ្គុក ក៏បោះទូរស័ព្ទរបស់ យូអាហ្វា ទៅលើពូក
« នេះ ... » នាងក៏ឆ្ងល់ហេតុអ្វីទូរស័ព្ទនាងទៅនៅនឹង ជុងហ្គុក ទៅវិញចឹង
« មិនបាច់ឆ្ងល់ទេ នាងហ៊ានណាស់មកដល់ថ្ងៃដំបូងអោយប្រុសនាងមកវ៉ៃខ្ញុំដល់ផ្ទះ » ជុងហ្គុក ក៏ស្ទុះទៅច្របាច់ដៃនាងតូច
« អួយ ... លែងដៃខ្ញុំណាលោកឈឺ » យូអាហ្វា ក៏រើសដៃចេញពីការច្របាច់ខ្លាំងៗរបស់គេ
« ថ្ងៃនេះ ! ខ្ញុំមិនប្រដៅនាងចេញម្ដងកុំហៅខ្ញុំថា ចន ជុងហ្គុក » ជុងហ្គុក ក៏អូសដៃនាងទៅសាឡុងគេក្បែរនោះ
« លោកធ្វើឆ្គួតលប់វៃហា លែង ... » យូអាហ្វា ចាប់ផ្ដើមភ័យស្លេកមុខដៃក៏ទម្លាក់ប្រអប់ថ្នាំចោល
« ស្រីដូចនាងមិនសមដេកជាមួយខ្ញុំលើគ្រែលើសាឡុងនេះសមបំផុត ជុប... » ជុងហ្គុក ក៏ចាប់ថើបនាងទាំងកម្រោល គេបានបានថ្នមទេបឺតជញ្ជក់ខ្លាំងៗធ្វើអោយនាងពិបាកដកដង្ហើមគេខាំបបូរមាត់នាងតូចអោយឈាមតាមកំហឹងក្នុងខ្លួនគេ
« អួយ ... ហ្ហឹកៗមនុស្សឆ្គួតឈឺ » នាងក៏រុញ ជុងហ្គុក ចេញពីមាត់នាង ។ យកដៃជូតឈាមបបូរមាត់
« លើកក្រោយកុំហៅប្រុសផ្សេងមកផ្ទះខ្ញុំ » ជុងហ្គុក សម្លក់ទាំងកែវភ្នែកកំហឹង
« ប្រុសផ្សេងឯណា មិត្តលោកមិនចឹង » ចំណែក យូអាហ្វា វិញបានត្រឹមសម្លឹងមុខគេដោយកែវភ្នែករលីងរលោង
« កុំមកតមាត់ លើកក្រោយហាមយកពេលវេលាអោយខ្ញុំអោយប្រុសផ្សេង » ជុងហ្គុក ក៏ចាប់ច្របាច់នាងតូច
« ពេលវេលាលោកឯណា ថ្ងៃនេះខ្ញុំមិនទាន់បានចូលធ្វើការនោះទេ » យូអាហ្វា
« នាងខ្លាំងណាស់ ចាំមើលនាងខ្លាំងគ្រែជាមួយខ្ញុំបានប៉ុន្មានទឹក ឆ្វាច់ » ជុងហ្គុក ចាប់ហែកអាវនាងតូចចេញ ញាំញីកញ្ចឹងកនាងដើមទ្រូងខ្លាំងៗ
« ហ្ហឹកៗ ... អ្ហាស មនុស្សឆ្គួតឈឺ ... » នាងតូចទាំងឈឺទាំងអារម្មណ៍ពិបាកទ្រាំដៃគេមិនទំនេរច្បាមច្របាច់ដើមទ្រូងនាងតូចមិនប្រណីដៃ
« មនុស្សស្រីដូចនាងទទួលបែបនេះសមណាស់ » ជុងហ្គុក ញញឹមចុងមាត់ច្របាច់លេងដើមទ្រូងនាងខ្លាំងៗ បបូរមាត់គេខាំលេងក្រហមសឹងតែពេញខ្លួននាងតូច
« ឈឺណាស់ លោកប្រណីដៃផងហ្ហឹកៗ ... អ្ហាសៗ ... » ភាពឈឺភាពសុខស្រួលវាកើតមានដំណាលគ្នាមើលលើខ្លួននាងតូច
« ឈឺហើយអោយចាំ អ្ហាស ... » រាងក្រាស់មិនប្រណីដៃទេគេសម្រាតខោអាវខ្លួនឯងចេញស៊កភាពជាកូនប្រុសចូលរាងកាយនាងតូចគ្មានការថ្នាក់ថ្នមសូម្បីតែបន្តិច
« អ្ហឹសៗ ... អ្ហាសៗ ... ឈឺណាស់លោក ហ្ហឹកៗ... » ទោះបីជាលើកទី ២ របស់នាងពិតមែនតែនាងឈឺចាប់ខ្លាំងជាងមុនទៅទៀតគេគ្មានប្រណីចំពោះនាងបន្តិចសោះឡើយ
« អ្ហឹសៗ ... អ្ហាសៗ ... អាស ស្រួលណាស់ » រាងក្រាស់ក្រលែងចង្កេះអុកចូលមិនប្រណីដៃ
« ហ្ហឹកៗ ... ឈឺណាស់ អ្ហាស ... » នាងតូចបានត្រឹមយកដៃគក់ខ្នងគេក៏មិនអាចធ្វើអ្វីគេបានកម្លាំងដែលនាងវៃគេដូចស្រមោចខាំគេចឹង
« ផ្លាប់ៗ ... អ្ហាស » សម្លេងសាច់ប៉ះសាច់ចង្កេះរាងក្រាស់មិនទំនេរសម្រុកអុកចូលក្នុងរាងកាយនាងតូចមិនយូរគេក៏ដល់ទិសដៅ
« បានហើយណាលោក ហ្ហឹកៗ ... » នាងតូចក៏មុខចេញសម្រក់ទឹកភ្នែក
« អាស ... ខ្ញុំនៅមិនទាន់ឆ្អែត » រាងក្រាស់ក៏លើកពរនាងតូចពីលើសាឡុងដើរមកកាន់លើគ្រែរបស់គេ ។ គេមិនបានដកភាពជាកូនប្រុសចេញពីនាងតូចទេដើរបណ្ដើរចាប់ចង្កេះនាងតូចអុកបណ្ដើរបន្តលើគ្រែគេបន្ថែមទៀត

             🌼💜🙏សូមរងចាំអានភាគបន្ត🙏💜🌼