LUCIFER SANDERSON -- He is the person that I don't want to share my life with, but I have no choice but to accept him as we are bound to get married. Until that incident changed everything.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
༺⎯⎯⎯⎯⎯ ༒⎯⎯⎯⎯⎯༻
"MOM, you know how much I hate him!"
I raised a voice in disbelief as soon as my parents mentioned that I will be getting married to Lucifer Sanderson-the jerk of all jerks I've known. He is the CEO of L.S company and one of the most successful entrepreneurs based in the Philippines.
"Para saan pa at doon din naman ang tuloy ninyo, hindi ba?" Nakita kong lumapad ang ngiti sa labi ng mama ko matapos banggitin 'yun kasabay nun ang pagsubo niya sa kinakain.
We're in the middle of our dinner when she utter a nonsense announcement. I can't believe it! Bigla tuloy akong nawalan ng ganang kumain.
Gusto ko na lang magpakain sa lupa. Jusko!
"I accepted him to be my boyfriend because of you, not because I love him," pag-correct ko sa kanya. Which is really true dahil sa kanila ang ideyang ipares kami ng demonyong yun. "And now, you're planning to get us engaged? Mom, this is too much torture! And dad, please say something," I continued. Nakatingin lang ako kay dad na para bang nagmamakaawa. Hindi ko magawang kumain gawa ng frustrations na nararamdaman.
Sa totoo lang, malakas na ang kutob kong darating sila sa puntong ganito na ipapakasal ako sa lalaking 'yun, pero nagulat pa rin ako. Seriously? Hindi siya ang nai-imagine kong makakasama ko sa pagtanda. Never!
"This is for your own good, honey. Besides, you've been together for almost a year now, isn't that enough to fall for each other? Don't you have feelings for him?"
Mas lalo akong nairita sa naging sagot ng daddy ko. Ako lang ba talaga ang tutol dito sa ideyang ito?
"He's a big no for me, dad. And for my own good nga po ba?"
Hindi sila makaimik sa naging tugon ko. Palipat-lipat ako ng tingin sa kanilang dalawa. Right, business as usual. They are doing this because of business. Hindi na rin ako umimik pa at nakatitig na lang sa plato kong may laman na pagkain. Mayamaya pa ay tumayo na ako at nagpaalam sa kanila. Tuluyan na akong nawalan ng ganang magpatuloy na kumain. Sinubukan pa nila akong pigilan pero dumiretso lang ako ng kwarto at padabog na sumampa sa kama. Napapadyak pa ako sa kawalan dahil sa inis.
And just like that, I have to pretend that I have feelings for him. As if namang may magagawa ako. If they say so, then be it.
༺⎯⎯⎯⎯⎯ ༒⎯⎯⎯⎯⎯༻
"HOW much is this?" tanong ko sa isang sales lady dito sa SuperMall. Wala kasi akong makitang price tag kaya I wonder kung magkano ito. Tiningnan naman niya ang simple red slip dress na hawak ko at saka ngumiti sa akin.
"That's 899 pesos po, Ma'am," mahinhin nitong sagot. Napangiwi lang ako sa mahal at saka nagpaalam sa kanya. Ang totoo, kaya ko naman bilhin ang damit na yun pero baka may mahanap pa akong mas mura sa halos kapareho ng design.
