[𝐀𝐔𝐑𝐎𝐑𝐀]
2022 yılında yaşayan Aurora Clawspell tuhaf bir olay sonucunda kendisini 1975 yılında, üstelik Hogwarts'ta çapulcularla aynı yılda bulur. İleride yaşanacak felaketleri engellemekte son derece kararlıdır.
Yaşanacak felaketleri engelle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı - E. T You're from a whole 'nother world A different dimension You open my eyes And I'm ready to go Lead me into the light
Bölümü bu şarkıyla okumanız tavsiye edilir.
Kemerlerinizi bağlayın! Bu bölüm hepimiz adrenalini ve acıyı doruklarına kadar hissedeceğiz.
Not: kendinizi fazla kaptırmayın ;)
Sihirli okumalar 🧙🏻♀️
✶✶✶
Aurora bu sesi tanımıştı. Elbette tanırdı. KSKS profesörü Dania Raymond'un tok sesini tanımamak mümkün değildi...
Beş çocuk büyük bir şaşkınlıkla karşılarında dikilip kendilerini süzen kadına döndüler. Üstünde mor, yerlerde sürünen bir pelerin vardı ve pelerinin şapkası yüzünü örtüp sadece mor ruj sürdüğü dudaklarını ortaya çıkarıyordu.
" Profesör Raymond?"
Remus büyük bir hayranlık duyduğu KSKS öğretmenine bakarken içinde bir yerlerde bir şeylerin kırıldığını hissediyordu. Dania artık şapkanın anlamsız olduğuna karar vermiş olacak ki tek hareketiyle şapkasını indirdi.
Güzel olduğu kadar ürkütücü bir sırıtışla kaplanmış yüzü ortaya çıkarken uzun sarı saçları omuzlarına döküldü.
" Bay Lupin"
Dania Remus'a karşılık verirken onlarda bıraktığı şaşkınlık hissinden büyük bir eğlence duyuyordu.
" Burada ne işiniz var?" James soru sorarken onu oyalamak ister gibiydi. Cebindeki asasını yavaşça kavrarken birazdan ortalığın karışacağını düşünüyordu.
" Aynı soruyu size benim sormam gerekmez mi?"
" Önce biz sorduk" Aurora asasının çantasının içinde olmasından dolayı ufak bir hakaret fısıldamıştı. Çantasını açıp asasını alması herkes tarafından fark edilirdi.
" Oyun oynamıyoruz" Dania Raymond, öfkeyle dolu gözlerle çocukları süzüyordu. Çocuklar söylediği şey karşısında bir şey demeden öylece durdular. Hepsi asalarını kavramakla ilgilenirken Dania'nın öyle bir derdi yok gibiydi. İki eli de yanlarında serbest duruyordu ve çocukların atacağı büyülerden kaçacak gibi de değildi.
" Bu" Remus kısık çıkan sesine hakaret etmemek için zor tuttu kendini. " Yani.. arkadaşlarımız-"
Dania elini kaldırıp onun sözünü kesti. " Arkadaşlarınız.." Güldü. "Yaşamayı hak etmeyen muggle soylu iğrenç küçük varlıklar sizin gibi soylu kanı taşıyan çocukların arkadaşı olmayı hak ediyor mu sizce?"
