ភាគទី ២១

Start from the beginning
                                    

« ឯងមិនសួរខ្លួនឯងទៅថាយប់មិញអង្វរយើងយ៉ាងមិចខ្លះ ? »

« យប់មិញ ? » ជីមីនប្រឹងរកនឹករឿងកាលពីយប់មិញប៉ុន្តែវាស្រពិចស្រពិលមិនច្បាស់ទាស់តែសោះដឹងត្រឹមថាយប់មិញគេក្ដៅខ្លួន !! ត្រូវហើយគេក្ដៅខ្លួនពិបាកនៅមិនសុខតែក្រោយពីនិងគេមិនដឹងពិតមែន

« យប់មិញខ្ញុំចាំបានថា...ខ្ញុំបៀមស្ករគ្រាប់បន្ទាប់មកខ្ញុំក៏ក្ដៅខ្លួន មាននរណាមិនដឹងមកថើបខ្ញុំ អត់ទេវាប្រហែលជាខ្ញុំយល់សប្តិហើយ » ជីមីនគ្រវីក្បាលបណ្ដេញការគិតចេញ ព្រោះតែយប់មិញនេះណាម្នាក់ដែរថើបគេនោះគឺដូចជុងគុកខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែក្រោយពីនិងគេចាំអ្វីមិនបានទៀតទេងងឹតឈឹងតែម្ដង

« វាមិនមែនយល់សបិ្តទេ » ជុងគុកយកដៃទ្រក្បាលភ្នែកព្រានបុរសសម្លឹងមើលជីមីនទាំងចង់អស់សំណើច

អ្នកណាយប់មិញចេញពីបន្ទប់ទឹករត់មកថើបគេ ? សុំចង់មានសិ*ជាមួយគ្នាទៀត ? អីលូវមកនិយាយយល់សប្តិអញ្ចឹងអន់ចិត្តណាស់

« បើមិនមែនយល់សបិ្តយ៉ាងមិច ? »

« គឺវាជាការពិតនិងហើយ »

« ថាយ៉ាងម៉េច ? » គ្រាន់តែលឺថាវាការពិតមិនមែនជាសុបិន្តជីមីនស្រាប់តែច្រឡោតឡើងបែកភ្នែកធំៗសឹងតែមិនជឿ

វាមិនអាចទៅរួចនោះទេ គេមិចនិងអាចមកដេកជាមួយមនុស្សប្រុសនេះបាន គេស្អប់សឹងអីនិង ?

« លឺយ៉ាងមិចថាអញ្ចឹងហើយ » ឯជុងគុកហាក់មិនខ្វល់ទេទោះបីឃើញទឹកមុខស្លន់ស្លោរបស់ជីមីនយ៉ាងណាក៏ដោយ សំខាន់មិនមែនគេជាអ្នកចង់ធ្វើវាផង ? ដាក់ថ្នាំគ្រាន់តែចង់ធ្វើបាបគ្មានបំណងចង់ធ្វើលើសឯណា ?

« វាមិចនិងអាចទៅរួច ? អត់ទេហ្ហឹកៗ...លោករំលោភខ្ញុំ ខ្ញុំស្អប់លោកហ្ហឹក.. » ខ្លួនប្រាណរោយយ៉ាងណាប៉ុន្តែកម្លាំងវាមិនបានទៅណាទេ ជីមីនយកខ្នើយមកគប់កណ្ដាលមុខជុងគុកបាតជើងតូចៗធធាក់កំភ្លៅនាយស្រែកយំលែងខ្មាស់ខ្មោចខ្មាស់សត្វទាំងឡាយណាទាំងអស់ព្រោះតែពេលនេះ

គេខ្ទេចអស់ហើយ...

« ស្រែកយំមិនចេះខ្មាស់គេទេឬ ? យ៉ាងមិចឯងជាស្រីមែនទេគ្រាន់តែរឿងប៉ុណ្ណឹងឯងជំទៀលយំដែរ ? » កាលណាដែរលឺជីមីនយំកាន់តែខ្លាំងទៅៗជុងគុកប្រែជាអារម្មណ៍មិនល្អ ក្ដៅក្រហាយដោយសារតែក្មេងនៅនិងមុខនេះបើកភ្នែកឡើងស្រែកយំតែម្ដង អាសូរតែប្រព្រឹត្តហើយមានកូនដូចមនុស្សស្រីមិនថាទេ

Mystery Love [ End ]Where stories live. Discover now