Kıyamet || Five Hargreeves

☂Son☂️

Bir şey demeycem ve sadece okuyun.

Hatırlatma! (Şimdi bomba gibi bir hatırlaa geliyo)

Five: Ah sonunda.

Hatırlatma bitti!

Bir süre daha Five' la oturduktan sonra saatin geç olduğunu anlayıp oturduğum yerden kalktım.

Jenna: Gitmem gerek sonra görüşürüz.

Five: Görüşürüz.

Çatıdan indim ve mutfağa gittim. Biraz bir şeyler yedikten sonra diğerlerinin yanına gittim.

Allison: Kendini daha iyi hissediyor musun?

Jenna: Evet hatta hiç bir şey olmamış gibi hissediyorum.

Diego: Sebebini sormak isterdim ama zaten biliyorum.

Jenna: Pekala harika şimdi-

Luther: Geldiğine göre ve iyi hissetiğinden göre artık acı gerçeği söyleyebilirim. Kıyamet 2 gün sonra geliyor.

Jenna: NE!? Y-Yani kıyametin geldiğini biliyordum ama bu kadar yakın olduğunu bilmiyordum.

Ben: Güzel şimdi öğrendin.

Jenna: Bir şeyler yapmayı düşünüyorsunuz değil mi?

Gözlerim teker teker üstlerinde gezindi. Hepsi kafasını olumsuz anlamda iki yana sallıyordu.

Jenna: N-Ne. N-Nasıl. Bu b-bir yalan değil mi? Y-Yani bir şeyler yapacaksınız.

Hepsi tekrar kafasını olumsuz anlamda iki yana salladı. Artık yapacak hiç bir şey yoktu. Sadece gelen ölümü beklemem gerekiyordu. Yapacak hiç bir şeyim kalmamıştı. Kendimi boşlukta gibi hissediyordum.

Jenna: Pekala öyle olsun.

Otelden çıktım. Madem öleceğim o zaman son vakitlerimi iyi değerlendirmem gerekiyor. İyi değerlendirmek dediğim de Anne' yle konuşmak. (Şimdi bu Anne "Enn" diye okunuyo ona göre bizim ana dediğimiz anne değil.) Nereye gideceğimi bilmediğim için mesaj attım.

J:Nerdesin?

A: Neden?

J: Nerdesin!?

A: Pekala Aidan' ın evindeyiz.

J: Harika geliyorum sakın hir yere gitme konuşmamız lazım.

A: Eğer bu sabah yaptığım hakkında konuşmaya geliyorsan hiç gelme.

J: Hayır başka bir şey. Ayrıca umrumda değilsiniz.

A: Ne diyeceğini çok merak ediyorum.

J: Birazdan öğrenirsin.

Yürümeye devam ettim. Bir kaç dakika daha yürüdükten sonra Aidan' ın evi tam karşımdaydı. Zile bastım. Basar basmaz bildirim geldi.

B: Sana onlara ihanet etmen gerektiğini söylemiştim.

(B babasının b si)

J: Seni dinlemek zorunda değilim.

B: Evet öylesin. Yoksa sonunun çok kötü olacağını biliyorsun.

Kapı açıldı ve telefondan başımı kaldırdım. Anne ve Aidan birlikte kapıda duruyorlardı.

Anne: Bir şey mi oldu?

Jenna: Neden?

Anne: Şey yüzün...