Gevallen voor Em

Schoolgevecht (E)

"Ik logeerde bij mevrouw Devos thuis. We waren op een feestje en de kamer bij Will was bezet. Ze bood me haar logeerkamer aan. Na enig aandringen van haar kant accepteerde ik haar voorstel. Alles ging goed totdat ik het meest stomme ooit deed."

"Heb je... je weet wel?"

Ik schud mijn hoofd.

"Nee, zoiets niet. Er was wel een soort spanning tussen ons, maar er is niets gebeurd. Op een bepaald moment liep ik haar kamer binnen omdat ik iets wilde vragen. Ze stond daar en droeg niets meer dan een rode string en een oversized T-shirt.  Ze leunde over haar wastafel in de badkamer en daardoor kon ik haar kont goed zien. Ik draaide me om omdat ik verrast was door haar verschijning. Ze is zo mooi en sexy en..." ik zucht even en ga verder met mijn verhaal. "Als ze een ander meisje was, je kent me, zou ik iets geprobeerd hebben, misschien zelfs seks met haar gehad hebben. Maar nu... Ik was aan de grond genageld. Ze kwam naar me toe, plaagde me zelfs een beetje en ik ging weg. Ik ging gewoon weg..." Luca kijkt verward.

"Allereerst. Wauw. Emma houdt haar broek aan?! Ten tweede... ik snap het niet, wat is daar zo erg aan?"

"Ja, wacht maar... dus 's ochtends kon ik mijn drang niet meer bedwingen, dat beeld bleef in mijn hoofd spoken en begon ik te masturberen. Ze kwam de kamer binnen terwijl ik aan het masturberen was... Ik weet zeker dat ze het heeft gezien."

"Oooohhh, shit" Luca probeert haar lachen te onderdrukken.

"Niet grappig Lu" grom ik

"Wat is het verband met al je verwondingen, en blauwe plekken?"

"Natuurlijk was mijn eerste les vandaag van mevrouw Devos en ik ging haastig weg. Iemand maakte er een opmerking over en ik haalde uit naar haar. Haar vriendin duwde me tegen de grond en ze begonnen me te schoppen. Met drie. Mon en mevrouw Devos kwamen na een paar minuten tussenbeide. Ik kon daar niet blijven. Mijn ex die tot voor kort een bloedhekel had aan mij en de vrouw op wie ik een crush heb en die toevallig mijn lerares is. Ik liep naar buiten maar liet al mijn spullen achter. Je was mijn enige optie"

"Dus in plaats van vandaag terug te gaan, te laten zien dat jij de sterkere persoon bent en de zaken recht te zetten, rende je weer weg?"

"Dat is waar ik het beste in ben, nietwaar?"

"Kun je niet met je lerares gaan praten?" Ik schud mijn hoofd, dat gaan we echt niet doen.

"Ik ga nooit meer terug naar die school, echt niet"

We zitten zo een paar minuten in stilte.

"Em's, ben je verliefd op je leraar?" Ik ben verrast door haar vraag.

"Waarom denk je dat?"

"Wel, je bent niet met haar naar bed geweest. Iets wat je normaal zeker zou doen. En ik weet het niet. Als je het over haar hebt, zie ik iets in je ogen veranderen. Dus je bent volgens mij verliefd op haar".  Zegt ze oprecht.

"Ik weet het niet. Misschien wel. Ik vind haar echt leuk"

'Wil je dat ik Mon bel? Haar laten weten waar je bent?'

"Nee, Mon heeft ook een oogje op mevrouw Devos, het is het beste als niemand weet waar ik zit."

"En Will?"

"Hij is deze week weg, ik zal het hem volgend weekend vertellen als hij terugkomt."

"Wat ga je doen als je stopt met school?"

"Ik kan bij de club beginnen, werken voor Will"

"En je kunst?"

"Dat is niet veelbelovend, ik heb de afgelopen twee jaar niet eens mijn werk aan iemand laten zien. Het veranderde van een droom in een ontsnapping uit de realiteit" Luca zucht, ze is zichtbaar teleurgesteld.

"Kun je me naar school brengen? Ik wil mijn spullen ophalen en officieel mezelf uitschrijven"

"Oké, als dit is wat je wilt. Weet je het zeker? Wil je er niet over nadenken?"

Ik schud mijn hoofd. "Ik ben er zeker van"

We maken ons klaar en vertrekken naar school. Ik wacht in haar auto op de parkeerplaats tot de lessen beginnen. Normaal gezien heeft mijn klas nu Engels, dus ik weet zeker dat ik Natasha niet tegen het lijf zal lopen. Ik stap uit en ga het schoolgebouw binnen. Bij elke stap voel ik weer de pijn opkomen.

Ik klop op de deur van het kantoor van de directeur en hij is verrast mij te zien. Ik stap binnen en begin uit te leggen wat er gisteren is gebeurd. Natuurlijk laat ik het deel dat ik bij Mevrouw Devos verbleef achterwege. Hij probeert me te overtuigen om te blijven, maar ik heb mijn besluit al genomen. Hij geeft me mijn rugzak die ik gisteren heb achtergelaten en ik sta op.

"Ik vind het jammer dat je weggaat Emma, ik denk dat je het echt had kunnen halen".  Ik probeer de tranen die opkomen te verbergen.

"Het is gewoon niets voor mij, meneer Smith"

"Ik denk dat je het mis hebt, maar je bent oud en wijs genoeg om je eigen beslissingen te nemen" Ik knik, en loop naar de deur.

"Een laatste ding" zegt hij. Ik draai mijn hoofd.

"Ik weet niet of ik je dit moet vertellen, maar je studeert hier niet meer, dus dan kan het wel. Mevrouw Devos, Natasha vind je leuk. Als in 'heel erg leuk'. Ik dacht dat je dat misschien wel zou willen weten."

Zei hij dat nou echt? Is dit echt? Nee, het kan niet echt zijn. Zij is mijn leraar. Hij probeert waarschijnlijk wat info te ontrafelen of zoiets. Ik stap het kantoor uit zonder te reageren en loop naar Luca's auto. Als ik buiten ben en nog een laatste keer naar de school kijk, vang ik een glimp op van Mon die bij de poort staat. Ik geef haar een flauwe glimlach terwijl ze mij groet. Ik stap in en we rijden weg.