"အမယ်လေး အချစ်လေးရေ...အချစ်လေးရဲ့ကျေးဇူးတင်တဲ့ပုံစံကို ပိုပြီးတော့ကြိုက်တယ်နော်..."

ကျိရှောင်ကျိုးက ကျေနပ်သွားပြီးနောက် နောင်နောင်၏ညာဘက်သို့လျှောက်သွားလိုက်ကာ ပြောလိုက်သည်။

"နောင်နောင် အန်တီကျီယွဲ့ ကိုကျေးဇူးတင်လိုက်ပါဦး..."

နောင်နောင်ကလည်း ကျိရှောင်ကျိုးစကားကို နားထောင်စွာပင် အနည်းငယ်မျှပင် တွန့်ဆုတ်မနေဘဲ ကျီယွဲ့၏ပါးတစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်တယ်။ထို့နောက် တိုးတိမ်စွာပြောလိုက်လေသည်။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်အန်တီ..."

ကျီယွဲ့၏မျက်ဝန်းများက ကြယ်များလို တောက်ပသွားလေသည်။သူ ကလေးနှစ်ယောက်လုံးကို ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး တစ်ချက်စီ နမ်းလိုက်၏။ထို့နောက်သူ ထန်ထန်၏နားနားကပ်၍ တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။

"ထန်ထန်ရေ ရှင့်ရဲ့ချွေးမလေးကတော့ ရှင့်အတိုင်းပဲချစ်ဖို့လည်းကောင်းတယ်၊မြတ်နိုးဖို့လို့လည်းကောင်းတယ်...ကြည့်ရတာတော့ ကျိရှောင်ကျိုးကလည်း သူ့အဖေနဲ့အကြိုက်တူတာပဲ..."

ထန်ထန်ရှက်ရွံ့သွားပြီး ကျီယွဲ့ကိုအသာရိုက်ပုတ်လိုက်သည်။

"ပေါက်တက်ကရတွေလျှောက်မပြောနဲ့သူတို့က ကလေးတွေပဲရှိသေးတာလေဘယ်လိုလုပ်နားလည်မှာလဲ..."

"ရှင်က ကလေးတွေ ကိုအထင်သေးနေတာပဲ ဒီခေတ်မျိုးဆက်တွေကလေ မူကြိုမှာထဲက ဒိတ်လုပ်နေကြပြီ..."

ကျီယွဲ့ကထိုသို့ဆိုလိုက်သော်လည်း တစ်ကယ်တမ်းတွင် စစ်ဆေးမှု၏အဖြေကြောင့် အားလုံး စိတ်တင်းကြပ်နေသောကြောင့် အခြေအနေကိုပေါ့ပါးသွားအောင် စနောက်နေချင်းများသာဖြစ်သည်။သူတို့ပေါ့ပေါ့ပါးပါးစကားပြောဆိုရင်းဖြင့် စစ်ဆေးခန်းသို့လာခဲ့သောကြောင့် ရောက်သည့်အချိန်တွင် အရမ်းထိတ်လန့် မှုမရှိတော့ပေ။

အထူးကုဆရာဝန်ကအသက်ခြောက်ဆယ်နီးပါးလောက်ရှိပြီးဆံပင်တစ်ခေါင်းလုံးဖြူဖွေးနေပေသည်။သူ့၏အသွင်အပြင်က အတွေ့အကြုံပြည့်ဝပုံပေါ်သည်။ဆရာဝန်ကနောင်နောင်၏နားကိုသေချာသွာစစ်ဆေးပြီး ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်လိုက်ပြီး စကားစပြောလိုက်သည်။

ဇနီးချောလေး (Completed)Where stories live. Discover now