ထန်ထန် ကြားလိုက်တဲ့အခါမှာ ကျိယန် ကိုလှမ်ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်မိတယ်။ သူမရဲ့ နှလုံးသားတစ်ခုလုံးလဲ ချိုမြိန်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နှက်သွားတော့တယ်။

ကျိယန်  က ဘာမှမပြောပဲ ကျန်းချန်း  ကိုလှမ်းကန်လိုက်တဲ့အတွက် ကျန်းချန်း  တစ်ယောက် အော်ဟစ်နေတော့တယ်။

တုန်းလီက ထန်ထန် အပေါ်အရမ်းကောင်းတဲ့ အမူအယာမပြပေမယ့်လဲ အရသာကောင်းတဲ့ဆော့စ်ကိုတော့ မငြင်းဆန်နိုင်ပေ။ သူ့အနေနဲ့ဘယ်လောက်ပဲ ဆန့်ကျင်ချင်နေပါစေ သူ့အစာအိမ်ကတော့ သူ့ကိုခွင့်မပြုလေဘူး။ သူက ထန်ထန် ဆီမှ ဆော့စ်ပုလင်းကိုလက်ခံလိုက်ပြီး ကျေးဇူးတင်စကားပြောလိုက်တယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်လုံး ဆော့စ်ကိုလက်ခံလိုက်တာကိုမြင်တဲ့ တခြားသူတွေကလဲ ဒီအရာက ကောင်းမယ်ဆိုတာခန့်မှန်းမိလိုက်ကြတယ်။ ဒါကြောင် ယဉ်ကျေးမှုတွေကိုဖယ်ထားလိုက်ပြီး သူမပေးတဲ့ဆော့စ်ကို အားလုံးလက်ခံလိုက်ကြတယ်။ အစပိုင်းက ငြင်းထားတဲ့စစ်သားလေးက ဒီအဖြစ်အပျက်ကိုကြည့်ရင်း မျက်နှာနီလာတော့တယ်။ ဒီလက်ဆောင်ကို ငြင်းရမလား လက်ခံရမလား ဝေခွဲမရဖြစ်နေတယ်။

သူ့အခြေအနေကို သတိထားမိတဲ့ ထန်ထန် က ပုလင်းကိုလက်ထဲသို့ တိုက်ရိုက်ထည့်ပေးလိုက်ပြီး

“ ရပါတယ်, မင်းလဲ တစ်ပုလင်းယူသွားသင့်တယ်, အရမ်းယဉ်ကျေးမနေပါနဲ့’’

စစ်သားလေးက ရှက်ရွံ့စွာနဲ့ ကျေးဇူးတင်စကားပြောလိုက်တယ်

“ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မရီး ‘’

ပျော်ရွှင်မှုတွေက ကျိယန် မျက်၀န်းထဲ ဖြတ်သန်းသွားပြီး သတိမမူစွာနဲ့ ပြောလိုက်တယ်

“ အဆင်ပြေပါတယ်, အားမနာပဲ ယူလိုက်, ပြီးတော့ လေ့ကျင့်ရေးသွားလုပ်ကြတော့’’

ထို့နောက် တစ်ဖွဲ့လုံးထွက်သွားကြတော့တယ်။

နောက်တစ်နေ့မနက်မှာ အစည်းအဝေးရှိတဲ့ ကုကျန်းအန်းတို့ကတော့ ပြန်ရမှာဖြစ်တယ်။ ကျီယွဲ့က ရှောင်ကျိုး ကိုဖက်ပြီး ပြန်ဖို့တွန့်ဆုတ်နေတယ်။ နောက်ဆုံး အချိန်အားတာနဲ့ သူတို့တွေ တွေ့ဆုံဖို့သဘောတူပြီးမှ သူမတို့လဲပြန်သွားတော့တယ်။

ဇနီးချောလေး (Completed)Where stories live. Discover now