Ve bir gün her şey bir rüya gibi gelecek. Hiç olmamış ama hep varmış gibi o zaman gerçekliğin tek kanıtı acı olacak...
Beria Yazel....
Evet bu küçücük ekranın başında konuştuğum adam bana çok iyi geliyordu. Sahiden ne kadar da yanılıp durmuşum bunca yıl. Hayat ve tatlı sürprizleri işte. Hiç beklemediğimiz anda gelen güzellikler...
Hemharbihembarbi: Bende işte Mardinliyim ama İzmir'de yaşıyorum.
Boş konuşma: Neden ?
Hemharbihembarbi: Hem tedavi için hem de derslere odaklanmak için.
Boş konuşma: Geçmiş olsun neyin var ?
Hemharbihembarbi: Teşekkür ederim. Lanet olasıca bir kitle sorunum var da ailemden miras kalan kdjdjd .
Boş konuşma: Benim çok doktor arkadaşım var. Bir şey olursa burdayım.
Hemharbihembarbi : Tamam ama hastaneden nefret ederim ki ben.
Boş konuşma: Tamam da gitmek zorundasın.
Hemharbihembarbi: Değilim. Aslına bakarsan bile bile intihar benimkisi.
Hemharbihembarbi: Yani aslında son zamanlarda hiçbir şey umrumda değil.
Boş konuşma: Boş vermişlik hissi bu .
Hemharbihembarbi: Olabilir hatta oldu .
Boş konuşma: Kayboluyorsun be kızım yapma.
Hemharbihembarbi: Bakim umrumda mı değilmiş.
Boş konuşma: Aga be.
Kaybolursun be kızım yapma , kayboluyorsun , kaybolursun be kızım, yapma kayboluyorsun yapma ...
Okuduğum cümle defalarca zihnimde yankılanırken ben ve içimdeki küçük kız çocuğu el ele karanlık ve sığ ağaçların olduğu bir ormandan kurtulmaya çalışıp koca bir boşluğa yakalanmıştık. Uzun zamandır içinde olduğumuz karanlık , soğuk ve ürkütücü orman ,kendimize yalandan edindiğimiz güvenli bir alandı...
Beria Yazel on sekiz yaşındayım . Kendi içimde dış dünyayı bir orman gibi huzurlu hayal ederken aslında soğuk ve ürkütücü ağaçlar ile dolu olduğunu iç dünyam yani boşluğum iyi bilirdi . Ve ikisi bir arada iken hep karanlık gelmiştir. Ürkütücü ağaçlar yani insanlar onlar hep soğuktur . İçimi ısıtabilen olmadı.
Boran bana kaybolursun demişti ama zaten kayıp bir ruh nasıl bulabilirdi ki yolunu pusula olmadan. Pusula... Ne kadar da anlamlı bir kelime okuyabilene ..
Sahiden benim bu hayattaki pusulam kimdi ki ?
Yada benim bir pusulam var mıydı?
Beni bu karanlıktan, bu umutsuzluktan çekip çıkaracak bir pusula var mıydı? Varsa nerede , nasıldı?
Ahh benim kayıp ve yaralı ruhum. Bir bacağın topal , bir gözün kör bir, bir kulağın sağır, bir yanın da koca bir boşluk, soluna eş olanın yok . Nasıl da yanlızsın sen ...
Yanlızlığım bana verilmiş bir ödül mü yoksa ceza mı işte orasını ben de bilmiyorum. Çünkü benim de bazen sarılmaya ve anlaşılmaya ihtiyacım vardı ama insanlar hep yaralardan vurmayı severdi . O yüzden ben çok yanlızım ve ben istedim.
Hani diyor ya şarkıcı ' kendime yalan söyledim ' ...
Bu düşüncelerim ile birlikte şarkıyı açtım ve dinlenmeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LÂL: SUSKUN YÜREKLER
General FictionBağıra çağıra susan çocuklardık biz . Etrafımızdaki kahpelere inat dimdik ayakta duran kendinden ödün vermeyen. Çığlıklar içinde susmayı öğrettiler bize . Ateşe barut olmayı seçen sevdiği adamın kartenesi olan Beria Yazel. Zeki, kurnaz, ve yeri geld...
