Derin Çıkmaz (BXB)

Bebeğim İçin

Ben geldim canlarım.

Kitabımın bu kadar çok sevileceğini hiç düşünmemiştim.😥

Sizin kitabımı beğenmeniz ve yorumlarınız sayesinde benim bölüm yazma isteğim artıyor.
Hepinize çok teşekkür ederim 🥰

Sizler de satır aralarında yorum yapmayı ve bölümün sonunda oy vermeyi unutmayın canlarım😊

Yazım hatalarım varsa şimdiden affedin canlarım 🙏

Hepinize iyi okumalar.

********
Derinden:

Abimi alıp evin bahçesine çıkmıştım.
Tabi Barlas pencereden bizi izlemeyi ihmal etmiyordu.
Artık bir açıklama yapmam gerekiyordu abime.

"Derin bana burda ne olduğunu anlatacakmısın abicim."

"Anlatacağım abi. Sakin ol önce."

"Nasıl sakın olayım güzelim. O şerefsiz eski patronum seni kaçırdı."

"Abi ben o adamla evlendim."

"Ne demek evlendim. Nasıl evlenirsin güzelim onunla.
Sana anlatmıştım o çok tehlikeli bir adam diye."

"Mecburdum abi evlenmeye."

"Ne demek mecburdum güzelim."

"Bebeğim için kabul ettim abi. Eğer onunla evlenmeyi kabul etmeseydim bebeğimi doğunca benden alacaktı.
Bebeğimi ona bırakamazdım abi."

Abim camdan bizi izleyen barlasa nefretle bakıyordu şimdi.

"Nasıl böyle bir alçaklık yapar. Bebeğini senden nasıl ayırmakla tehdit eder.
Allah benim belamı versin neden daha önce gelmedim ki. "

"Böyle konuşma abi. Senin hiçbir suçun yok. Bebeğim için herşeyi yaparım ben. O mafyaya bile katlanırım."

"Seni burda bırakmam güzelim."

"Gelemem abim. O adam sana zarar vermeden sende git burdan lütfen."

"Seni nasıl bırakırım derinim. Ya sana birşey olursa ben nasıl dayanacağım o zaman. Annem ve öykü evde perişan oldular. İkiside seni çok özledi."

"Bende onları çok özledim abi. Ama gelemem anla beni.
Lütfen sende işleri daha fazla zorlaştırma."

"Benden seni bırakmamı isteme güzelim"

Abimi babamın ölümünden sonra ilk defa ağlarken görüyordum.
Benimde gözümden yaşlar akıyordu.
Koltukta abime yaklaşıp başımı göğsüne koymuştum.
Oda elini belime sarmıştı.
Boşta kalan eliyle de karnımı okşamaya başlamıştı.
Barlasa döndüğümde gözünü bile kırpmadan abimin karnımdaki eline bakıyordu.
Çok sinirli duruyordu. Onu tanımasam beni abimden kıskanıyor diyecektim.
Ama böyle bir ihtimalin olması bile mümkün değildi.
O odun kim beni kıskanmak kim.

"Güzelim bizim ufaklık iyice büyümüş ha."

Gözümdeki yaşları silip abime bakmıştım.

"Evet dayısı yiğenin büyüyor. Hem sana çok güzel bir haberim var."

"Ne haberi güzelim."

"Senin bir erkek yiğenin olacak."

"Gerçektenmi güzelim. Aslan parçası mı geliyor yani."

"Evet abi aslan parçası geliyor."

"Çok mutlu oldum güzelim."

Abim önce benim anlımdan öpüp sonrada önümde eğilip karnımı öpmüştü.