7 yıl önce
"Kız sanıyordum..."
Julianın düşen yüzüne bakıp gülümsedim.Bu gün çocuğumuzun cinsiyetini öğrenmiştik.Bir oğlumuz olacaktı.
"Ne farkeder?"
"Ben kız çocuğu için isim düşündüm.Oğlumuzun ismi ne olacak?"
"Ryan."
Aklımda ve kalbimde yara olarak kalmıştı bu isim.İsakla hep ilerde çocuk evlat edinmeyi düşünüyorduk.Oğlumuzun ismi Ryan olacaktı.
"Ryan?Güzel ve bir o kadarda bilinmedik bir isim.Sevdim ben."
"Bu ismi İsakla beraber düşünmüştük.Yani istemezsen anlarım."
Julia sorun olmadığını ve ismi çok sevdiğini söylemişti.İşte Julia kanayan yaramı böyle sarmıştı.
Hatırladığım anılarla yumruğumu tekrar sıkmıştım.İsakla yeniden karşılaşacağımı hiç düşünmemiştim.Belkide bu yüzden oğluma Ryan ismini verdim.
"Özür dilerim."
"Neden?Evlenip çocuk yaptığın için mi?Yoksa oğluna benim seçtiğim ismi verdiğin için mi?"
Derin bir nefes verip ona döndüm.Biraz daha yaklaşsam bedenlerimiz kavuşurdu.Aksine sırtımı kapıya dayayıp mesafe açmaya çalışıyordum.
"Ryan için asla özür dilemem.Özür dilerim çünkü..."
Neden özür diliyordum bende bilmiyordum.Onun gözlerine bakarak sustum.Orda bir neden aramaya başladım.Ben ne için özür diliyorum?Beni sen bırakıp gitmedin mi?
"Bana böyle derin bakma."
Sesi boğuklaştığında bakışlarımı kaçırmıştım.
"Özür dilerim.Özür dilemek için bir neden bulamadım."
Kapıyı tutan eline rağmen kapıyı açıp odadan çıkmıştım.Ben gerçekten hiçbir şey yapmamıştım.Kolumdaki saate bakıp şirketten çıkmıştım.Julia Ryanı okuldan almış ve yemeğe götürmüştü.Kendimi iyi hissetmediğim için eve gitmiştim.Düşündüğümden daha fazla zorlanıyordum.
"Nick,babam nerde hemen bul."
Babamın ortadan kaybolması ayrı bir konuydu.İsaktan gerçekten korkmuş olmalı.Yoksa hisselerini asla ona satmazdı.
"Baba!"
"Oğlum!"
Ryana sarılıp yanağına öpücük kondurmuştum.Babana iyi gelecek tek şey sensin.
"Yarın pikniğe gidelim!"
"Bu hafta programımız yoğun Ryan.Önümüzdeki hafta gideriz."
Ryan dudaklarını büzdüğünde gülümsemiştim.Julianın gösterisine az kalmıştı.Bu yüzden yoğun çalışıyordu.
"Anne gelmese bile biz gideriz."
Oğlum gülümseyince Juliaya bakmıştım.Kafasıyla beni onayladığında Ryan odasına koşmuştu.Eminim şimdiden hazırlanacaktı.
"Erteleye bilirdik.Seninde dinlenmen gerek."
"İyiyim ben.Hem ben oğlumla beraber yarın çok güzel dinlenicem."
Birbirimizi yıllardır idare ediyorduk işte.Uzun evliliğin sırrıda bu.
YOU ARE READING
Beyaz Gece
Romance"Özür dilerim baba..." Onu yere bırakıp yüzünü ellerimin arasına aldım.Asıl ben özür dilemeliydim. "Hayır,senin bir suçun yok.Ağlama,lütfen." "Baba b-ben ma-mavi hangi renk bi-bilmiyorum..." Oğlum hıçkırıklara boğulduğunda hiçbir şey yapamadım.Onunl...
