DAMA: The Princess Bitch

Chapter 36

Natatawa syang yumakap sa ina. "Asus si mommy. Nagtampo naman agad."

"Minsan na nga lang akong magpaka-sweet, binabara mo pa."

"Eh joke nga lang. Eto naman, masyadong touchy. Ganyan na ba kapag tumataba?"

Her mom slapped her hand. "I hate you!"

Dama laughed.

"Sige na ma... bumaba ka na. Baka mag-away pa tayo."

"Bilisan mo ang kilos ha."

"Yes ma."

--

After contemplating so hard on what to wear, she settled for her Button Collar Bow Short-Sleeved Knitted Cotton White Dress from Chanel. To put it simply, white dress na may sleeves na maikli. Kailangan lang talagang pagandahin ang pagkakasabi para masabing designer ang damit.

It was actually one of her cheapest dress. Mga 89 dollars lang yata. Regalo lang kase ito sa kanya.

She went down after readying herself. Nakapag-makeup na sya ulit... yung mamahalin. That's always a good thing.

That lifted her spirit up.

Kaya lang, it hit rock bottom ulit ng maalala nya ang peste nyang best friend na si Eula. Naiinis na nga sya... lahat kase ng bagay na may kinalaman sa pagpapaganda ay nagpapaalala sa kanya dito.

Shrugging the feeling off, she headed to the dining area. Nakahanda na ang mga pagkain at sya na lamang ang hinihintay. Nakaupo na ang daddy nya at nagkakape habang si Dylan ay naglalagay ng butter sa toast nito.

Kakalapag naman ni Meg ng pancakes sa mesa ng mapatingin ito sa kanya.

"What took you so long?" tanong nito sa kanya.

Nagkibit-balikat lamang sya saka naupo sa tabi ng kapatid.

"Good morning ate," bati nito sa kanya.

Tinapunan nya ito ng tingin. "Morning," tipid nyang sagot.

Inihaya nito ang pinalamanang tinapay sa kanya. "Gusto mo?"

She shook her head. "No thanks."

"Sweetie, pwede bang dalawang yaya na lang muna ang kasama mo pagpasok? May sakit si Telma eh," tanong ng mommy nya from across the table.

"No need ma."

Napatingin silang lahat sa kanya. Ang daddy nya ay napahinto sa pagbabasa. Si Dylan naman ay maang na napatingin sa kanya.

"What did you just say?" her father asked.

"I said I don't need maids. Malaki na 'ko," she said quite proudly. Nakita nyang nagpalitan ng tingin ang mga katulong.

Nagtaas ng kilay ang mommy nya. "Do you think you can handle school on your own?"

She raised her chin a bit. "Of course. I survived a public school. How much harder would my old school be without my maids?"

Her dad chuckled. "Uh—probably... a lot?"

"Wag kang KJ dad. I'm the queen of that school, I can handle myself."

--

But she wasn't prepared for the changes that transpired when she was gone. Ang dati'y pauso nyang no uniforms allowed, ngayon ay napalitan na.

She literally stood out because she's the only one not wearing a proper uniform.

Marami ang nanlaki ang mata upon seeing her. Nagulat ang mga ito dahil nandito syang muli, nakatapak sa school na dati ay pinagbibidahan nya.