Ferman (+18) (Tamamlandi)

2

„Abiyi yasatmazsan ölümlerden ölüm begen", diyen ses ile irkilmis ne yapacagimi bilemiyordum.

Panik ile Sedyede yatan baygin adama baktim yarasi agir degildi fakat kan kaybediyordu, hemen elime gecen kompresslerle yarasina baski uygulayip kanamayi durdurmam gerekiyordu, cogu zaman Ege beye asistanlik yapiyordum bilincli bir sekilde ilerlemem gerekiyordu.

Kanamanin durdugundan emin olduktan sonra yarayi temizledim ve derinligine baktim, dikis gerektiriyordu lokal anastezi uyguladiktan sonra Ege beyi takip ederken ögrendigim gibi dikis atip yatirdim, mikrop kapmamasi icin önce gazli bez koyup sonra bandaj ile sardim.

Öleceginden korkuyordum, ölürse ölümüm demekti Ege beyin bu insanlarla ne isi olabilirdi, cok iyi, güler yüzlü bir insandi.

Serum taktiktan sonra yanindaki koltuga oturdum nabzi ve kalp atislari normaldi durumu neyseki iyiye gidiyordu en azindan ölmeyecektim, yanlis anlasilma ile neler gelmisti basima.

Gözüm kapaniyorduki kapi gürültüyle acildi Ege bey iceri girip bir bana bir de yatan adama bakti.

„Yare????"
„Ege bey", diyip aglamaya baslamistim
„Yare senin ne isin var burda?"
„Beni siz sandilar Ege Bey bu adam ölürse beni öldürecekler, lütfen gidelim burdan"
„Yare gidemeyiz, bu adam benim abim"
„Ne"
„Neler yaptigini anlatmalisin"
„Kanamayi durdurdum, dikis attim sizden gördügüm kadariyla"
„Yaraya bakalim"
„Peki Ege Bey", sanki cok normal bir ortamdaymisiz gibi asistanlik yapiyordum yaraya bakiyorduk.
„Temiz bir dikis degil ama hayatini kurtarmissin abimin tesekkür ederim Yare"
„Ben gidebilirmiyim Ege Bey, lütfen"
„Yare sen dinlen bu halde göndermeyelim seni, ben hastaneye haber veririm"

Beni burda tutuyordu, öldüreceklerdi, zaman kazanmisti.

Ege Bey Abisinin basinda hayat fonksiyonlarini kontrol ediyordu bense onu izliyordum tutsaktim, beni istesem bile göndermeyecekti.

„Yare?"
„Efendim Ege Bey"
„Serumun icinde ne var"
„Kanamayi durdurmasi ve önlemesi icin ilac sıktım Ege Bey"
„Sakinlestirici yok degil mi?"
„Hayir, lokal anastezi uyguladim, birazdan kendine gelir"

Kac saat orda öylece oturduk bilmiyorum Gül meraktan deliye dönmüstür öylece birakip gitmeyecegimi bilir.

„Kahve icermisin Yare"
„Hayir tesekkür ederim", beni zehirleyecegini düsünüyordum.

Saatler sonra sedyede yatan adam kendine gelmisti, yavas yavas gözlerini aciyordu Ege bey koltukta sizmisti.

„Su"

Hemen kalkip yanina ilerledim, su icirmek icin hamle yaptigimda elime vurup EGEE diye bagirdi.

Ege bey yerinden sicrayip yanina kostu

„Ben sadece su-..", diyebilmistim
„Tamam Yare sen dinlen"

Ege bey dikkatlice su icirip geri yatirmisti.

„Kim", diye sordu Ege Bey
„Atmaca"
„Serefsiz", diye tisladi

Konusulan hic bir seyi anlamiyordum orda oldugumu bir an icin unutmuslardi.

„Ege Bey", diye seslendigimde bana baktilar..

„Abi, hayatini bu kiz kurtardi iste"
„Seni bununla karistiran adami gönder bana"
„Abi yeri degil"
„Cagir dedim!!"

Bana bu mu demisti serefsiz, hem hayatini kurtardim hem de bu öyle mi, keske geberseydi pislik.

„Ne yapacagiz?", diye sormustu Ege Bey sanirim su an ölüm fermanim yaziliyordu.

„Sanirim beni öldüreceksiniz, degil mi?", diye göz ucuyla ikisini süzdüm.

Hic birsey söylemiyorlardi.

„Arkadasimi arayabilirmiyim?"

Ege Bey abisine bakiyordu, benim icin üzülmüstü ölecegim kesinlesmisti, basini öne egmisti.

„Ege bey!", dedim istikrarli bir sekilde

„Arkadasimi arayip beni merak etmemesini memlekete gidecegimi söylemek istiyorum"

Ölümü ne cabuk kabullenmistim, kendime sasiriyordum, derdim ölmek degil Gül ün beni merak etmemesiydi.

„Yare", diye seslendi Ege Bey
„Buyrun?"

Abisine bakiyordu, tek mimik hayat belirtisi yoktu, cok üzgünüm diyip silahini atesledi...