AT MY LOWEST ( Ongoing )

PROLOGUE

Umiyak ako nang umiyak hanggang sa mapagod ang mga mata ko. Nanatili lang siyang yakap ako habang tinatapik-tapik ang likuran ko. Umalis ako sa pagkakasubsob sa dibdib niya at pinunasan ko ang mukha ko.

I looked at him,
"Thank you!", I smiled at him and felt like I was going to cry again. Natawa siya nang makitang maiiyak na naman ako.

"Hey, don't cry again.", he said while chuckling. Hinawakan niya ang mukha ko at tinitigan ako ng mariin. I pouted my lips, which made him chuckle more.

"So adorable.", sus nambola pa. I just rolled my eyes at him.

"Feeling better now?", he asked.

"Kinda.", isinandal ko ang ulo ko sa balikat niya.

"It looks like you don't feel comfortable sharing your problems with people. You know what? It won't be easy If you keep it all to yourself.", I was just listening while he was talking.

Wala akong pinagsasabihan ng mga problema ko. Lagi ko sinasarili lahat. Natatakot ako na baka isipin lang nila na I'm just being too sensitive or overacting. Natatakot ako na baka hindi valid 'yong mga nangyayari sa'kin para makaramdam ng ganitong emosyon. O 'di naman kaya maging burden lang ako sa ibang tao at dumagdag pa sa mga problema nila. Mas gugustuhin ko pa na sarilihin ang lahat at magpanggap sa harapan nilang lahat na okay lang ako.

I took a deep breath.

"Kaya ko naman.", I said.

"Pero hanggang kailan mo kakayanin mag-isa?", tinaas niya ang isa niyang kilay sa akin.

I just shrugged my shoulders. To be honest, hindi ko rin alam. Hindi ko alam kung hanggang kailan. Hindi ko alam kung kakayanin ko pa ba sa susunod. Basta ang alam ko lang, kailangan ko magpatuloy sa kabila ng mga nangyayari sa akin.

"Hindi ko alam kung magkikita pa tayo at hindi ko rin alam kung ano pa ang mga pagdadaanan mo.", he said while looking intently into my eyes.

"Malay mo naman. Ang liit lang kaya ng mundo." I said, I was hoping to see him again.

"Everything will be okay. Though I'm not there with you whenever you feel like this, please know that I'll be thinking about you and hoping you feel better soon.", he smiled at me.

Yumuko siya at tinanggal ang lock ng necklace niya sa leeg. Nilagay niya 'yon sa palad niya at tumingin sa akin. Tumayo siya at pumunta sa likuran ko.

"What are you doing?" sabi ko habang tinitignan siya habang naglalakad papunta sa likuran ko.

"Here. This is my necklace. Whenever you're having a hard time, hawakan mo 'to at isipin mong nasa tabi mo lang ako.", he said while putting his necklace around my neck.

Naglakad siya pabalik sa harapan ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya. Tinignan niya ako. Ginulo niya ang buhok ko at ngumiti.

"You're not, and you never have been, alone. Although I may not be there every time you need someone, always remember that you still have people who care about you.", he smiled at me.

"Kung wala talaga, isipin mo lang ako.", umupo na siya sa tabi ko.

"Can I ask?", I asked him.

"You're already asking.", he said and looked at me.

"but what is it?", nakakunot na ang noo at nag-iintay sa itatanong ko.

"What's your name?", I want to know his name so I know what to call him.

He was about to answer my question when someone came.

"Sir, nandito lang po pala kayo.", sabi ng lalaking dumating. Mukha itong pagod na pagod at nag-aalala pero nakahinga ng maluwag na makita ang lalaking kanina ko pa kasama.

"Tara na po. Kanina pa po tumawag ang daddy niyo.", sabi ng lalaki. Base sa suot nito ay baka family driver nila ito.

"Sige po, Kuya!", tumayo na siya at lumipat ang tingin sa akin.

"Bye, little girl. Hope to see you again.", he smiled sweetly.

"Thank you!", I smiled at him.

He bid his goodbye. Nagsimula na silang maglakad palayo. Nang pasakay na siya sa sasakyan nila ay bigla siyang sumigaw.

"Always take care.", he shouted. Tuluyan na siyang sumakay sa sasakyan at umalis.

Napangiti ako at hinawakan ang pendant ng kwintas na sinuot niya sa'kin.

"L?", It's an initial pendant.

"Oh my god. He forgot to give his name.", aakma pa sana akong habulin sila kaso nakalayo na ang sasakyan nila.

Is this the initial of his name? L.

------------------------------------------------------------------

This is a fictional work. All names, characters, organizations, places, events, and incidents are either made up or imagined by the writer. Any resemblance to actual individuals is purely coincidental. Without the publisher's permission, no portion of this book may be copied, distributed, or published in any format.

Copyright ©, heir_05, 2023-2024
All rights reserved.