BAB 71

25.2K 1K 18
                                    

Kaki Diana melangkah menuju ke keretanya. Akhir akhir puasa begini selalunya pusat membeli belah dipenuhi dengan orang ramai. Kereta diparking pun penuh sehingga Diana terpaksa parking di belakang pusat membeli belah itu. Walaupun agak jauh berjalan , terpaksa la juga Diana parking disitu. Kalau tak , raya tahun ini kena pakai baju lama la jawabnya.

Sampai sahaja dia di keretanya , tiba tiba ada yang menepuk bahunya. Diana menoleh. Tiba tiba seseorang yang dia tidak kenali menyimbah sesuatu ke wajah Diana. Diana menjerit.

"Ini baru air suam tau. Belum asid lagi. Kalau tak , dah cacat muka kau. Tak dapat la kau beraya" kutuk lelaki itu.

Jantung Diana berdengup laju. Dia pun sangkakan disimbah air asid. Syukur la bukan asid. "Kau siapa haa?? Kenapa tiba tiba datang , simbah air dekat aku??"

"Ini arahan bos aku. Amaran untuk kau. Bayar hutang bekas suami kau tu"

Terbutang mata Diana. Dahinya berkerut. "Kenapa I yang kena bayar??I ni cuma bekas isteri dia" hairan Diana.

"Sebab you bekas isteri dia la , you kena bayar. Siapa sahaja yang ada hubungan dengan dia , kami akan cari. Bayar atau kami akan buat lebih teruk. Takut takut raya ni , kau pakai topeng je. Iye la muka dah buruk" lelaki itu ketawa sinis.

Nafas Diana laju. Dia mendegus kasar. "Ingat , bayar. Jangan bayar guna body you sebab I rasa hutang tu lagi mahal dari body you" sinis lelaki itu lalu melangkah pergi meninggalkan Diana seorang.

"TAK GUNA!!!!" tempik Diana. Dia berjalan mundar mandir. Dia memikirkan cara untuk membayar hutang Imran. Pasti banyak. Kalau tak bayar pasti lelaki itu akan mencarinya lagi.

Salah satu jalan untuk selesaikan masalah ini adalah Thaqif. Tapi Thaqif pun sudah hilangkan diri. Takkan la dia nak minta pada Puan Nawra. Ibunya pula pasti takkan membantunya langsung.

Dia mendengus kasar lalu melangkah masuk ke dalam keretanya. Pintu keretanya dihempas lalu keretanya meluncur laju keluar daripada kawasan itu.

•••

2 hari lagi , mereka bakal menyambut syawal. Masing masing sibuk membuat persiapan raya. Rumah Puan Hawa paling meriah dengan anak anak , cucu cucu dan cicitnya sudah pulang beraya. Memang penuh la rumah itu dengan orang.

Kausar , Puan Hawa serta anak anaknya sibuk di dapur. Ada yang menganyam ketupat , potong daging , potong bawang. Kausar mengambil kesempatan untuk belajar cara menganyam ketupat. Maklum la di KL , dia hanya mampu beli sahaja.

Thaqif pula sibuk di luar bersama sepupu sepupunya. Ada yang sibuk kacau dodol. Thaqif pula sibuk dengan lampu lip lapnya. Katanya takde raya la kalau takde lampu lip lap.

Jabir pula seronok bermain dengan cicit Puan Hawa. Awalnya merengek la juga , tapi lama lama terus lupa Kausar dengan Thaqif. Senang la kerja mereka jika Jabir sudah tidak merengek.

Kausar keluar dari rumah dengan memegang besen yang berisi buluh. "Api dah hidup ke??" tanya Kausar. Mereka mengangguk. "Nah nii. Bakar betul betul. Jangan sampai hangus"

Mata Thaqif tertumpu ke arah Kausar yang tersengih sengih bersama sepupu sepupunya itu. Terus dia berhenti memasang lampu lip lap itu. Dia turun dari tangga lalu menuju ke arah Kausar. Sempat dia mengarah sepupunya sambung kerjanya yang tergendala.

"Oii Kausar"

Kausar menjeling. "Apa??" dingin Kausar.

"Ohh belagak ehh. Ni yang kau duduk sini kenapa?? Bukan perempuan kena buat kerja dekat dalam ke?? Sini semua lelaki. Dah pergi masuk dalam" halau Thaqif.

Kausar mendengus. "Pakcik ni. Saya ni excited tau tengok orang bakar lemang. Saya mana pernah bakar lemang sebelum ni. Selalu beli dekat kedai je. Itu pun baba yang belikan. Bagi la saya chance nak tengok" monyok Kausar.

"Aku bukannya taknak bagi kau tengok. Tapi kau tengok la sini banyak asap. Nanti kena muka kau yang comel ni terus tak cantik"

Kausar mencebik. "Biar la saya tak cantik pun. Takde la orang tergila gila kan saya" jawab Kausar.

Thaqif mencengkak pinggangnya. "Menjawab. Jangan sampai aku cium mulut kau tu. Tak pasal pasal malam ni kita nikah" ugut Thaqif

Kausar menjeling. "Ingatkan bulan bulan puasa ni semua syaitan kena ikat , rupa rupanya ada lagi yang terlepas" sinis Kausar.

"Kau panggil aku setan??" tanya Thaqif dengan nada tidak puas hati. Kausar tersenyum tipis lalu mengangguk. Thaqif menjeling. "Tapi kan , best juga kalau kita kahwin malam ni. Pagi raya aku dah ada partner raya. Takde la rasa single sangat" Thaqif tersengih.

Kausar menjeling. Laju tangannya menampar lengan Thaqif. "Gatal"

"Padahal suka kan??" usik Thaqif.

Kausar menjeling. Kakinya mula melangkah masuk ke dalam rumah. Sebelum itu , matanya sempat memandang ke rumah Puan Nadia. Terus wajahnya berubah. Bagaimana la agaknya keadaan Puan Nadia sekarang?? Dia mengeluh kecil.

Puan Hawa menghampiri Kausar. "Tengok apa tu??" Sapa Puan Hawa.

Kausar menoleh lalu tersenyum. "Tengok rumah maklong tu haa. Senyap je. Macam mana la maklong sekarang?? Mesti dia sunyi"

"Buat apa hang nak kisah pasai dia?? Hang lupa apa dia kata kat hang. Ni la oqang kata karma. Mulut tu jangan dok kata kat anak oqang sangat. Kan dah kena setepek dekat batang hidung sendiqi. Pahtu mula la nak malu. Menyorok. Semua tu tak guna dah" bebel Puan Hawa.

"Dah jom , tolong tok pasang tiqai. Toksah dok pikiaq pasai dia. Dia pun dah tua. Pandai pandai dia hidup" kata Puan Hawa lagi. Kausar tersenyum kelat lalu mengikut langkah Puan Hawa masuk ke dalam rumah.

•••

Diana berjalan mundar mandir. Dia masih memikirkan cara untuk langsaikan hutang hutang Imran. Kepalanya yang sakit dipicit. "Kenapa la malang sangat hidup aku ni?? Kalau la aku tak kahwin dengan biawak hidup tu , hidup aku tak macam ni la. Menyakitkan otak aku je la" keluh Diana.

"Aku ingatkan bila dah bercerai , senang la hidup aku. Tak payah fikir pasal dia. Rupanya sama je. Aku juga kena bayar hutang dia"

"Tak macam aku bercerai dengan Thaqif dulu. Senang je hidup aku. Dia langsung tak ganggu hidup aku tapi aku ni haa ada je bende nak sakitkan hati dia"

Diana berfikir sejenak. Bibirnya mengukir senyuman. "Betul orang cakap , siapa yang jadi pemilik hati Thaqif seorang untung. Dia setia , supportive partner , kaya , handsome. Semua ciri ciri yang perempuan nak , semua dekat dia. Tapi aku ni tak pandai menghargai"

Tiba tiba telinganya terngiang ngiang kata kata Imran. I dah cakap , Thaqif tu takkan tinggalkan perempuan tu sebab dia sayangkan perempuan tu. You pun kenal dia kan. Dia tu setia.

Diana mendengus. "Apa cara sekalipun aku kena dapatkan Thaqif. Aku kena cari dia. Dan aku kena hapuskan perempuan tu. Tak kisah la dengan cara apa sekalipun. Perempuan tu kena matii" tekad Diana.

PEMILIK HATI ENCIK DUDA [COMPLETED]Where stories live. Discover now