SESSİZLİK

4.bölüm; Tanışalım

Çok farklı... diğer insanlar dan çok daha farklı...

Lìcia karşısında ki, neşe dolu, etrafına sevinç saçan, ona bakarak hevesle bir şeyler anlatan bu kıza bakdığında, onun diğer insanlar'dan ne kadar da farklı biri olduğunu düşünüyordu.

Kin dolu ve acımasız biri değildi. Aksine sevecen ve neşeli bir kızdı.

Onu sadece bir gündür tanıyordu ve bu bir gün içerisinde onun diğer insanlardan ne kadar da farklı biri olduğunu düşünüyordu.

Hatta bir ara onun başka bir dünyadan geldiğini bile düşünmeye başlamıştı.
Ne kadar da saçma, öyle değil mi?

Yani bir insan bu kadar masum olamaz...

Bir insan bu kadar iyi bu kadar sevecen olamaz, insanlar hep acımasızdır, onlar hep kendini düşünen iğrenç mahluklardı.
Öyle değil mi, yoksa yanılıyor mu?

Şu anda Lìcia, Riona ile birlikte geldikleri parkın yanında ki, büyük mağazanın önünde durmuş, Riona'nın mağazanın vitrinindeki, kiyafetlere atdığı  bakışları izliyordu.

"Lìcia! Şunların güzelliğine bir bak!"
Riona resmen mağazanın vitrinindeki, kiyafetlere bir şahesermiş gibi bakıyordu ama aynısını Lìcia için söyleyemem.

O bu tarz kiyafetler sevmezdi,
özellikle de elbiseleri...

Lìcia bir kaç dakikalığına kendini bir elbisenin içinde hayal etdi...

Aman tanrım bu çok korkunç!

"Tam olarak güzel şeyin ne olduğunu bana da gösterir misin? Çünkü ben burada olan o güzellikleri göremiyorum da?"  Lìcia kollarını göğsünde birleştirerek Riona'ya bakıyordu, gerçekten hayatının yarım saatini bu mağazanın önünde şu korkunç kadın elbiselerini izleyerek kayıp etmek istemiyordu.

"Ne demek görmüyorum? Şünların güzellikleri ne bir bak- ahh!" Riona'nın bağırması ile Lìcia adeta yeniden sıcramış "Ne oldu?!"diye endişe ile sormuştu.

Riona şaşkın bir ifade ile, Lìcia taraf dönmüş "50/100 indirim var! Bu ne demek biliyormusun?!" Riona'nın dedikleri ile Lìcia gözlerini devirerek ona baktı "Sadece yarım saat sürecek olan alışverişimiz sonsuzluğa doğru uzanıyor mu demek?"

Riona hemen Lìcia'nın yanına gelerek, onun kollarından tutup silkeleme ye başlar "Hayır, bu yapa bileceğimizin iki katı daha fazla alışveriş yapa bileceğimiz anlamına geliyor" Lìcia, Riona'a bakarak bir daha gözlerini devirdi, bu kız tam bir hastaydı, hemde kiyafet hastası.

Kim, o korkunç kadın elbiselerini bu kadar çok seve bilir ki?

Kim o, korkunç elbiseleri giymek ister ki?!

Bence cevap acıktı.

Tâbii ki de Riona.

Lìcia ona, boşu boşuna dünyanın en tuhaf insanı demiyordu sonucda, o gerçektende dünyanın en tuhaf insanıydı.

Riona hızla mağazanın giriş kapısına doğru koşmuş, ardından da kapının önünde durup "Hadi Lìcia, hemen gidip o kiyafetleri alalım, güzelleri mi başka birine kaptırmak istemiyorum" Lìcia eli ile yüzünü sıvazlayaraken ne günah işledimde bunları yaşıyorum diye düşünüyordu.

Şu an buradan gitmek istiyordu, yanlız başına şarkı dinleyerek bu şehri gezmek istiyordu, ama eğer gidersede Riona'nın yine onun peşine düşeceğini de biliyordu ve bunu hiç istemiyordu, onun arkadaşa ihtiyaç yoktu, yanlızlık ona göre her şeyden daha iyisiydi, belki de bencillik yapıyordu ama geçmişi ona bunu öğretmişti ne yapa bilirdi ki.