BEYAZ SİYAH

50. BÖLÜM

Bir polis içeriye girdi.

"Yenge kusura bakma ama Atlas komiserin kesin emri kimseyle görüştüremem"

"Bu benim hakkım o komiserin bir şey diyemez avukatımı çağır"

"Olmaz yenge kesin emri öldürür vallahi beni"

"Bana bak ben yarın çıkacağım zaten eğer beni avukatımla görüştürmez isen yarın eşyalarını hazırla gidersin buradan"

"Yenge"

"Yenge deme lan bana"

"Kumsal hanım başımı yakarım"

"Bana ne lan hani komiserin adaletin yanında ya buda benim hakkım"

Çıktı ve gitti Atlasa bunu çok fena ödetecektim avukatım geldi.

"Bana çabuk Karayı çağır"

"Efendim"

"Sana ne diyorum ben Karayı getir"

10 dakika sonra Kara geldi.

"Kumsal ne oldu"

"Bana bak Kara beni iyi dinle şimdi hemen gidip Oğuzun annesini alıyorsun ve o kadını saklıyorsun"

"Neden"

"Çünkü Azize karşı koz kullanacağız"

"Bir kerede burnunun dikine gitmezsen olmuyor Kumsal al işte aldın belayı başına"

"Sana fikrini sordum mu ben yorum yapıyorsun ayrıca o şerefsizin evini şirketini her bokunu araştır her şeyi bir şeyi atlama ben yarın geleceğim"

"Tamam be kızma"

O sırada kapı sert bir şekilde açıldı Atlas gelmişti bizi görünce bağırdı.

"Size demedim mi lan ben kimseyi sokmayın yanına diye"

"Komiserim "

"Bu benim en doğal hakkım ve sen buna karışamazsın"

"Karışırım"

"Ne olarak işime karışıyorsun lan"

"Kocan"

Yapmacık bir kahkaha attım.

"Ve kocam olarak beni hapse tıktırdın dimi aşka bak ya"

"Kumsal ben seni defalarca uyardım Kumsal gel yapma adalete bana bırak dedim ama sen yine burnunun dikine gittin ve öldürdün"

"Hayla öldürdün diyor lan"

Demir parmaklığa sertçe vurdum sesim istemsizce yükseldi.

"Kanıtla lan kanıtla desene parmak izin vardı saç telin vardı o vardı bu vardı de getir kanıtı göster suçumu kabul etmezsem en adi şerefsizim lan hani kanıtlar yok dimi çünkü ben öldürmedim ve bunu kanıtlayana dek inkar edeceğim nede olsa benim en doğal hakkım"

"En büyük kanıt gözlerin Kumsal aynaya baktın mı hiç  biz gözlerinden senin onları öldürdüğünü görebiliyoruz onlar yanarken sen onları keyif alarak izledin Kumsal belli gözlerin ilk gün ki gibi bakmıyor çünkü sen  öldürdün ve intikamını aldım deyip içinde ki ateşi söndürdün"

"Güzel edebiyat yaptın komiser evet içim birazda olsa soğudu evet öldükleri için çok mutluyum ama benim bu yaram hiç bir zaman kapanmayacak ve kim öldürdüyse iyi ki ya iyi ki yapmış çünkü ben çok mutlu oldum öldüklerine en azından dünya 2  şerefsizden kurtulmuş"

"Edebiyat yapmıyorun Kumsal bunlar gerçek sen sadece anlamak istemiyorsun artık o gözlüklerini çıkar Kumsal yeter sen nasıl bu kadar vicdansız olabildin ya insan ya insan iki canlı orada yanarken sen onları izledin ve şu an karşıma geçmiş diyorsun ki iyi ki ölmüşler çok mutluyum"

"Kimseyi sorgulamak sana düşmez kendine gel haddini bil karşında çocuk yok vicdansızsam kendime vicdansızım sana kalmamış"

"Bak işte bir kerede kabullenmiyorsun direk saldırıyorsun Kumsal"

"Atlas siktir git sinirlerimi bozuyorsun siktir git"

O sırada amir girdi içeriye.

"Çocuklar ne oluyor Allah aşkına bütün karakolu ayağa kaldırdınız herkes sizi dinliyor"

"Amirim şunu çıkarın şuradan"

Amir Karaya baktı.

"Savcı hanım bizi yalnız bırakır mısınız oğlum sende çık kapıyı kapat"

Kara bana baktı kafamla onayladım Kara avukat çıktı poliste çıktı ve kapıyı kapattı tek ben amir ve Atlas kalmıştık...

Umarım hikayemi beğenmişsinizdir desteklerinizi bekliyorum sizleri çok seviyorum:)

Kitap hakkında yorumlarınızı bekliyorum💖