karadut, jenlisa

0.4

yorumfalan yapın nolur cokyalvqrdım hadi

Genç kız kendini hiç bu kadar garip hissetmemişti. Baharın etkisini ılık yağmurlarla gösterdiği bir güne uyanmıştı Jennie. Bir kaç gündür hastaydi ve Taehyung onu tam olarak yedi kere ziyarete gelmişti. Evden pek çıkamamıştı. Hastalığın verdiği yorgunluk ve garip bir özlem onun kalbini sıkıştırıyordu. Özleminin kaynağının Taehyung olduğunu düşünse de ister istemez bunu reddediyordu. Taehyung'un durmaksızın yaptığı ziyaretler kendine itiraf edemese de onu bıktırmıştı.

Özleminin kaynağı henüz kendini inandıramasa da sarışınını görememekti. Lalisa onu sadece hastalığının ilk gününde 5 dakikalık bir ziyarete gelmiş daha da gelmemişti. Jennie biraz endişeliydi. Başına bir şey gelmesinden korkmuştu. Bu fikri aklından çıkarmasının sebebi ise hastalığının tamamen bitişinde çıktığı bahçedeki çiçeklerle uğraşan Lalisa'yı görmekti.

Jennie, sarışına doğru koşup arkasından sarılınca sarışın hafiften şaşırdı.

"Jennie?"

Lalisa, Jennie'ye doğru dönünce sarılışına karşılık verdi.

"Niye gelmedin Lalisa?"

Hâlâ sarılırken hafif sitem ile sorduğu soru Lalisa'yı utandırmıştı. Pişmanlık ve utanç ile yüzünü Jennie'nin omzuna gömdü kedi gibi mırıldandı. Jennie sarışının bu haline güldü ve saçlarını okşadı. Kızamıyordu küçüğüne.

"Sürekli Taehyung geliyordu, bölmek istemedim Jennie ama sana onunla beraber canın çeker diye sevdiğin kurabiyelerden, çorbalardan, kaynatıp içmen için şifalı otlardan gönderdim."

Jennie'nin kafası karışmıştı.

"Nasıl yani ama Taehyung onları bana verirken kendisi almış gibi söylüyordu?"

Lalisa'nın kaşları çatılmıştı. Başından beridir o adamı sevmemişti ve şimdi de kendi yaptığı şeylerin üstüne konması onu çok sinirlendirmişti.

"Bay Kim böyle bir saygısızlığı nasıl yapar Jennie? Resmen yalan söylemiş!"

Küçüğün sinirli halleri büyüğe çok tatlı geliyordu. Jennie hâlâ Lalisa'yı sakinleştirme amacı ile saçlarını okşuyordu. Lalisa da mayışmıştı zaten.

"Konuşacağım onunla, merak etme."

Lalisa bu fikri mırıltıyla onaylamıştı. Biraz daha aynı pozisyonda kalsalardı Lalisa büyük ihtimal ile uyuyakalıcaktı, Jennie ise hızlanan kalbini içinde tutamayacaktı fakat Lalisa işleri aklına gelince ayrıldı Jennie'den.

Çiçeklerle uğraşmaya devam etti. Jennie ise bir süre sadece onu izledi. Toplamasına rağmen dağılan önüne kıvrıla kıvrıla inen uzun parlak saçlarını geriye atıyordu fakat atılan saçlar bir dakika bile durmadan yine küçüğün gözünün önündeki yerini alıyordu. Lalisa biraz saç ile inatlaştıktan sonra Jennie, Lalisa'nın boyuna inip tokayı açıp saçlarını serbest bıraktı. Altın sarısı saçları elinde biriktirip dağılmayacak şekilde topladı.

Lalisa, heyecanlanmıştı. Neden bilmiyordu ama saçında dolaşan eller heyecanlandırmıştı.

"Şimdi seni rahatsız edemez."

Lalisa donup kalmışlığını boğazını temizleyerek bozdu.

"Teşekkür ederim ama beni rahatsız eden bir şey daha var."

Jennie'nin kaşları çatıldı. Sarışınını rahatsız eden şeyi öğrenip o sorunu düzeltmek istiyordu Jennie.

"Kapının girişindeki ekilmeyi bekleyen çiçekler beni rahatsız ediyor."