Fleva Flikken Maastricht

Deel 12

De volgende ochtend zitten we aan de eettafel te bespreken hoe we het verhoor het beste kunnen aanpakken. Het bewijs is er, maar het is net niet voldoende om hem aan te houden. Wolfs we rijden zo eerst langs Esmee, misschien herkent ze hem als ze de foto ziet. Ze zei het ging snel maar ze heeft wel iets gezien. Ik drink de laatste slok van mijn koffie leeg en we lopen naar de auto waar ik de sleutel naar Wolfs gooi. Binnen 10 minuten parkeren we de auto bij Esmee en drinken daar alweer een kopje koffie. In de ochtend kan ik geen genoeg koffie krijgen, Wolfs al helemaal niet. Die leeft op koffie Whisky en duur eten grap ik altijd.

We praatten Esmee bij over de zaak, ik moet eerlijk zeggen dat we meer bespreken dan met een slachtoffer die niet onze collega is. Maar ze weet onze werkwijzen en wilt natuurlijk alles weten wat er gebeurd. Esmee we hebben iemand aangehouden die het waarschijnlijk gedaan heeft, hij zit vast op het bureau maar blijft zwijgen. We verwachten dat hij wel gaat praatten, maar ik heb een foto bij me. Misschien herken je hem toch. Ik laat de foto zien, ik zie Esmee geschrokken kijken. Ik had vorige week een date met hem, maar het was niet wederzijds. Hij was woest toen ik zei dat ik niet meer wou afspreken. Hij schreeuwde nog dat ik spijt zou krijgen, maar ik was het eigelijk alweer helemaal vergeten. Ik vond hem niet zo stabiel dus tik maakte me er niet zorgen om.

Okay dit helpt ons heel erg bedankt Esmee! Zeg ik terwijl ik naar haar toe loopt en een kus op haar wang geeft. Ze lopen naar de auto en rijden naar kantoor waar Mechels ons boos naar binnen roept. Jezus waar waren jullie, het is geen vakantie zegt ze boos omdat we er nog niet waren. Nou we houden zeker geen vakantie maar we waren bij Esmee zei ik verontwaardigd. Wat denkt ze dat we lekker de kantjes eraf lopen ofzo. Haar blik word gelijk weer rustig, en hoe gaat het met haar? Vraagt ze belangstellend. Ja het gaat goed maar de man op de foto herkent ze. Ze heeft vorige week een date gehad, hij vond haar leuk maar het was niet wederzijds. Hij had haar bedreigd maar ze zocht er verder niks achter, en was het eigelijk al vergeten. Dus nu denken we dat dit mogelijk een wraakactie is, we gaan nu naar het verhoor en gaan Pim ermee confronteren.

Zo Pim was je boos dat Esmee je afwees? Hij kijkt geschrokken. Ze heeft je herkent en gezegd dat jij haar bedreigd had. Dus omdat je beledigd was dat ze je niet leuk vond moest ze maar aangereden worden? Doe je dit met al je afspraakjes die je niet leuk vinden vraag ik hem. Hij kijkt alleen geschrokken. Zo Pim kan je opeens niet meer praten? Vorige week lukte het aardig tijdens het bedreigen, nu je erbij bent lukt het opeens niet meer. Wees een echte vent en vertel wat er gebeurd is hoor ik Wolfs zeggen. Hij kijkt naar mij en daarna naar Wolfs. Of ben je geen echte vent doe ik er een stapte bovenop.

Weetje Pim ik ben het een beetje zat, dat je nu niet praat vind ik best maar de rechter gebruikt het in je nadeel. Als je meewerkt krijg je strafvermindering. Maar we hebben genoeg bewijs om je voor te geleiden dus succes met uitleggen waarom je niet meewerkte. Ik pakte het dossier, Wolfs en ik stonden weg en deden de deur open toen Pim wacht riep. Jullie hebben gelijk, ik was zo boos toen ze me afwees. Maar ik was echt niks van plan te doen, tot ik haar zag fietsen. Ik werd weer zo boos en kreeg een waas voor mijn ogen. Als ik haar niet krijg dan niemand niet dacht ik en ik reed haar aan. Ik raakte in paniek daarna dus heb ik de auto verbrand wat moest ik anders. Ik wou niet gepakt worden. We schrijven de bekentenis op en verwerken het dossier.

Eenmaal bij Mechels aangekomen vertellen we de stand van zaken, ze is dan ook erg blij. Zeker omdat het om Esmee ging. Kom Eva dan gaan we een broodje halen en naar Esmee zei Wolfs terwijl hij mijn jas aangaf. We aten een broodje bij de tent waar we altijd zaten. De ober vraagt niet eens meer wat ik wil, het enige wat hij aan mij vraagt is hetzelfde als normaal. Zo voorspelbaar ben ik altijd. Wolfs moet er altijd om lachen. Ik hoor hem altijd zeggen ik kan me niet voorstellen hoe je het niet zat word elke dag precies hetzelfde. Maar dit vind ik gewoon lekker, en ik raak het nooit zat.

Na het eten gaan we naar Esmee toe, en vertellen haar het hele verhaal. Ze kijkt geschrokken. Jezus nou ik denk dat ik even klaar ben met heel dat internetdaten, wat een gekken. Je hoort het wel vaker, maar ik ben hier toch van geschrokken. Maar ik kom morgen weer werken, de bedrijfsarts heeft toestemming gegeven. Dus eindelijk mag ik weer beginnen. Ik word echt gek van dat thuiszitten. Ik ben hier niet voor gemaakt.

Eenmaal op kantoor aangekomen werken we het dossier verder bij voordat we het kunnen afsluiten. En eindelijk hebben we een dag dat we vroeg naar huis kunnen. Dit gebeurd niet vaak, dus vandaag om 16:00 naar huis gaan voelt heerlijk. Eenmaal thuis aangekomen gaan we samen op de bank liggen om tv te kijken. Heerlijk dit soort momenten. Een heerlijk begin om het weekend in de luiden.