Deel 4

156 6 2
                                    

De volgende ochtend word ik gelukkig wakker, gisteren hebben we eindelijk gezoend. Het was echt heerlijk. Maar ik baal ook dat ik nu niet in zijn armen wakker geworden ben. En wat betekende de zoen van gisteren. Ik durf het eigelijk niet te vragen. Ik ben zelfs een uur voor mijn wekker wakker, ik besluit dan ook een rondje hard te lopen. Even mijn hoofd leeg maken voordat ik Wolfs weer zie. Ik ren voor een uur als ik eenmaal thuis kom zie ik Wolfs de trap naar beneden nemen. Goedemorgen jij was al vroeg wakker zegt hij dan ook lachend. Ja zeldzaam moment zeg ik lachend, ik ga nog even douchen tot zo.

Ik stap onder de douche, ik heb niet lang om nu lang te douchen omdat ik zolang hardgelopen had dus maar een keer snel. Ik kleed me aan en loop naar beneden, waar mijn ontbijt en koffie alweer voor me klaar staat. Ik weet me na gisteren niet echt een houding aan te nemen, ik merk dat Wolfs er ook last van heb. Maar ik vind het te ongemakkelijk om erover te praten. Toch wil ik weten wat gisteren te betekenen had. Uiteindelijk bepaal ik het maar niet te vragen. We rijden naar kantoor en het is nog steeds ongemakkelijk tussen ons. Waarom kan het nou nooit makkelijk gaan in mijn leven denk ik dan ook. Maar ja het is nou eenmaal zo dus ik moet het ermee doen.

Eenmaal op kantoor aangekomen hebben we geen zaak. Ik schenk koffie voor Wolfs en mij in en we helpen Romeo met camerabeelden te bekijken, dat is veel leuker dan die stomme dossiers. Tegelijkertijd zien we iets op de camera, ik pak snel de muis en voel zijn hand over de mijne. O sorry zegt hij. Ik merk dat ik gelijk begin te blozen. Hij laat snel de muis los. Geeft niks hoor zeg ik terwijl ik naar hem glimlach. We hebben een duidelijke dader in beeld en geven het door aan Romeo. Hij gaat hem samen met Marion oppakken terwijl we nu echt niet meer onder de dossiers uitkomen. We werken dan ook best veel weg. We hebben de tijd helemaal niet in de gaten, voor we het weten is het al 1300. Wolfs ik krijg wel honger broodje halen vraag ik terwijl ik achter hem sta. Hij knikt instemmend en we gaan naar onze gebruikelijke broodjeszaak. Wolfs maakt altijd de grap dat wij bijna de zaak afbetaald hebben, zo vaak komen we er ook al door de jaren heen. Het scheelt ook niet veel, moet ik er altijd om lachen.

Ik neem een broodje met alleen kaas en hij iets met parmaham en nog meer dingen waarvoor ik niet eens wist dat het bestond. Gelukkig is het niet meer zo ongemakkelijk als vanochtend, maar niemand van ons begint over vanochtend. Het lijkt wel alsof we allebei wachten tot de andere erover begint. Ik merk dat hij soms ook afwachtend naar me kijkt. Alsof hij me niet beter kent, hij kent me langer dan vandaag en ik ga hier nooit over beginnen. Normaal gesproken begint hij altijd met deze onderwerpen, ik snap dan ook niet waarom hij nu nog niet begonnen is over dit onderwerp. Zou hij me dan toch niet zo leuk vinden als ik hem vind? Ik weet ook wel dat hij goed in de markt ligt. Vaak als we samen ergens naar binnen gaan zie ik vrouwen naar hem kijken. Dus misschien wilt hij dat niet verliezen. Eva wat is er vraagt Wolfs. Ik zit schijnbaar zo in gedachten dat hij me al 4 keer geroepen heeft. O niks ik heb gewoon geen zin om terug te gaan naar kantoor. Die kut dossiers komen mijn neusgaten uit zeg ik lachend, dit was het beste wat ik kon beginnen. Hij kijkt me raar aan, Hij geloofd me niet ik zie het aan zijn blik.

Ga je me nog vertellen wat er echt is of niet vraagt hij dan ook terwijl hij door me heen kijkt. Er is niks zeg ik geïrriteerd terwijl ik snel naar de auto loop. Ik wil gewoon dat dit gesprek eindigt. Waarom ben ik nou zo, kan ik eindelijk een antwoord krijgen maak ik het mezelf weer moeilijk. Wolfs stapt geïrriteerd.

Eenmaal in de auto blijft Wolfs vissen. Is dit over gisteravond vraagt hij. Ik kijk hem boos aan en kijk weg, waarom kan hij me altijd zo goed lezen. Eef waarom ben je zo van slag over gisteren. Omdat je in de ochtend doet alsof er niks gebeurd is gebruik je me of zo zeg ik boos terwijl ik begin te huilen. Wolfs parkeert de auto langs de weg en slaat zijn arm om me heen. Eef natuurlijk gebruik ik je niet zegt hij terwijl hij me streelt.

Ik weet gewoon niet zo goed wat ik moet, ik ben verliefd op je al jaren. Ik hou heel veel van je, maar ik wil ook niet dat een van ons overgeplaatst word naar Groningen. Ik heb het er gewoon moeilijk mee, misschien had ik je niet moeten zoenen. Maar ik wou dit al jaren doen.

Eva begint nog harder te huilen. Ze zitten beiden in een moeilijke situatie. Wolfs dat denk ik ook maar ik ben ook gek op jou. we kunnen het toch geheim houden.

Eef als ik een relatie met je hem wil ik met je uit kunnen, hand in hand kunnen lopen niet als twee kluizenaars leven. Ik moet er gewoon even over nadenken goed.

Is goed zeg ik terwijl we weer terug rijden naar werk.


Wat vinden jullie tot nu toe van mijn boek? Tips zijn altijd welkom xxx

Fleva Flikken MaastrichtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu