Four Hearts [𝙶𝚇𝙶] [𝙿𝙾𝙻𝚈]

Chapter 3: First Disaster

"30 pesos na pandesal pala" sabi ko naman sakaniya.

"Kamusta ang lolo mo?" Tanong niya kaya napangiti ako ng tipid.

"Okay naman siya nay" sagot ko. "Salamat po" sabi ko nung kabigay niya nung pandesal.

Wala nakong oras para makipag kwentuhan sakaniya, ngayon na din kase ung first day ko sa Oxford University kaya exited nako. Yung school kase na un ang pinaka dream school ko kaya sobrang saya ko nung mapili ako sa mga nabigyan ng full scholarship. Dapat talaga sa public school ko na tatapusin yung senior high ko pero sabi nga sakin pwede naman na akong mag tapos ng gr. 12 dun at diretso college na din, yung scholarship ko hanggang sa makagraduate na ako kaya sino ba naman ako para tangihan yun.

Gustong gusto ko talaga dun kase yun yung school na gusto kong pasukan sa ibang bansa pero buti nalang merong Oxford University dito sa pilipinas and take note malapit lang dito sa tinitirhan namin kaya nag pursigi talaga ako para makakuha ng scholarship.

Nung nakapag bihis na yung dalawa, ako naman yung nag bihis at buti nalang sagot na din ng school yung uniform ko. At dahil pang expensive yung school namin ganyan ung uniform namin.

Kulay brown ung Blazer tapos may cream na nakapatong sa white polo then ung skirt namin checked na cream and brown. May neck tie din kami na brown na may strips na cream color. Ang init tignan ng uniform pero buti nalang maganda. Hindi ko na muna sinuot ung blazer ko.

"Wow ate ganda mo dyan" sabi ni Tarah.

"Aba syempre ano" sabi ko at flinip pa ung buhok ko.

"Ate ngayon first day mo diba?" Tanong ni Amaro.

Umupo na sila at kumain habang ako sinusubuan ko si Ate.

"Oo pero ihahatid ko muna si Tarah" sabi ko "Masusundo mo ba siya mamaya?" Tanong ko.

"Hindi ko alam ate eh" alanganin na sabi niya.

Hindi ko na masusundo si Tarah mamaya kase yung labas niya 10am hindi ko naman pwedeng pauwiin ng mag isa to kase 6 years old palang siya.

"Paano to niyan?" Namumublemang tanong ko.

Isa pa walang mag babantay kay ate Amira, bakit ba hindi ko muna naisip to bago nag aral eh. Hindi ko naman pwedeng ipabantay kay lolo kase nanghihina na din siya.

"Hello pipol!" Sabay sabay kaming napatingin sa pinto.

"Tito Oscar" masiglang sinalubong ng dalawa si Tito Oscar.

Siya yung kaibigan ni papa na mayaman na tinutulungan kami pero madalas kong tanggihan kase ayokong mag karoon ng utang na loob sa iba kung kaya ko namang buhayin yung sariling pamilya ko. Isang bagay lang hindi ko tinggihan sakaniya yun yung binigyan niya ako ng trabaho, siya ung nag pasok saken sa coffee shop pero yung galit na galit yung asawa niya.