HABANG AKO AY NAG MAMASID SA DAAN.
ISANG DALAGA ANG NATANAW SA DALAMPASIGAN.
ANIMO'Y NAG IISA SA KAWALAN.
DI ALINTANA ANG UNTI-UNTING PAG BUHOS NG ULAN.
HINDI NAG ATUBILI NA SIYA'Y LAPITAN.
DALA DALA ANG PAYONG NA DAHAN-DAHANG BINUBUKSAN.
AKING NARARAMDAMAN AY DIKO MA INTINDIHAN.
TILA BA OBLIGASYON KO NA SIYA AY TULUNGAN.
NGUNIT GAYON NA LAMANG ANG GULAT KO NG AKOY KANYANG TITIGAN.
AKO PALA SIYA SA MALUNGKOT NA BAHAGI NANG NAKARAAN.
NAG BABALIK TANAW LAMANG PALA ANG AKINGB ISIPAN.
SA MAPAIT NA NAKARAAN NA KUNG SAAN WALANG MATAKBUHAN.
KASABAY NG MALAKAS NA BUHOS NG ULAN.
ANG MGA LUHANG SA PAG PATAK AY NAG UUNAHAN.
SA GANOO'NG KALAGAYAN SARILI'Y KAY HIRAP PAG MASDAN.
PUNO NG PAG HIHINAGPIS AT KALUNGKUTAN.
- Di ako broken hartiddd ah. Malikot lang talaga imahinasyon ko HAHAHA
YOU ARE READING
TULA
PoetryTila isang mahika Ang sa akin ay nag-imbita. Kung saan tanging panulat ang sandata. Sa mundo ng mga makata.
