«អាយ.....»YaRinស្រែកមួយអស់សម្លេង។អ្នកដែលធ្លាក់នោះគឺYaRinមិនមែនZhanទេនាងលើកដៃរុញZhanតែZhanអោនផុតទើបជ្រុលខ្លួនធ្លាក់មកដល់ក្រោម
«អ្នកនាង»Zhanប្រញាប់រត់មកជួយនាង
«YaRin..»Yiboរត់មករុញZhanវិញចេញហើយនាយត្រកងនាង
«YaRin.អូនកុំកើតអីណាYaRin»Yiboអង្រួនខ្លួននាងតិចៗ។។YiboងាកមុខមកមើលZhanដោយកែវភ្នែកខឹងខ្លាំង
«ខ្ងុំមិនបានធ្វើទេ អ្ហឹកៗ ..អ្ហឹក»ZhanឃើញYiboងាក់មើលគេបែបនេះគេចាប់ផ្តើមយំយកតែម្តង
«ឆាប់យកវាទៅឃុំក្នុងបន្ទប់ទារុណទៅ»Yiboដាក់បញ្ជាទៅកូនចៅគេហើយប្រញាប់បីYaRinទៅពេទ្យ
Yiboបីនាងមកដល់ពេទ្យហើយពេទ្យក៏យកនាងទៅក្នុងបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់។។Yiboនៅមិនស្ងៀមគេដើរទៅដើរមកនៅមុខបន្ទប់នោះ
ក្រាក...ទ្វារបន្ទប់បើកYiboស្ទុះទៅសួរពេទ្យ
«គ្រូពេទ្យនាងយ៉ាងហើយ»Yiboសួរពេទ្យ
«គឺគាត់ផុតគ្រោះថ្នាក់ហើយ តែសូមចូលរួមសោកស្ដាយក្មេងមិននៅទៀត»ពេទ្យប្រាប់ទៅYiboធ្វើឲ្យសឹងតែគេទន់ជង្គង់ទៅហើយ
«ក្រែងលោកជាពេទ្យហេស៎ ហេតុជួយក្មេងមិនបាន»Yiboស្រែកទៅពេទ្យខ្លាំងៗ
«ខ្ងុំសុំទោសផង»ពេទ្យថាហើយដើរចេញទៅ។។YiboដើរទៅមើលYaRin
Yiboនៅមើលនាងរហូតគេមិនបានចេញទៅណាចោលនាងទេ។។
«Yibo..»YaRinក្រោកមកភ្លាមគេហៅនាយ។។ឯYiboឃើញនាងដឹងខ្លួនគេសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង
«YaRinអូនយ៉ាងមិចហើយ»Yiboសួរទៅនាងទាំងបារម្ភ
«Yiកូនយើងយ៉ាងមិចហើយ»YaRinសួរទៅYiboបែបនេះនាយទម្លាក់ទឹកមុខចុះ
«កូនយើងគេមិននៅជាមួយយើងទៀតទេ»Yiboនិយាយទាំងមុខស្រពោន
«មិនពិតទេYiកូនយើងមិនអីទេត្រូវទេបងប្រាប់អូនមក អ្ហឹកៗYiបងនិយាយមកYiអ្ហឹកៗ..»YaRinស្រែកយំ
«បងនិងមិនឲ្យអ្នកដែលធ្វើឲ្យកូនបាត់បងបានសុខឡើយ»Yiboចូលទៅអោបនាងហើយនិយាយលួងលោមនាង
«អ្ហឹកៗ..អ្ហឹក»YaRinបាននិយាយអីទេគេគិតតែយំ
«អូនសម្រាក់ទៅ»Yiboប្រាប់ទៅនាង
