ថ្ងៃថ្មី
ព្រះអាទិត្យរះឡើងបញ្ចេញពន្លឺពណ៍មាសដាស់អស់មនុស្សសត្វឲទៅបំពេញការងាររៀងខ្លួន។ក្រឡេកមក
មើលកម្លោះសង្ហាររាងតូចច្រឡឹងកំពុងដើរផ្សារកាន់
អីវ៉ាន់ជ្រែកដៃមិនដឹងជាស្អីទៅស្អីទេអាសីZhanនេះ។
កំពុងដើរយួុរផងអីផងក៏ដើរប៉ះជាមួុយមនុស្សម្នាក់
ធ្លាក់អីវ៉ាន់ពីដៃលឺសូរតែព្រូស~~
«សុំទោស! ម៉ោះខ្ញុំជួុយ»Yibo ប្រញាប់ពោល
ពាក្យសុំទោស
«អ៊ួុយ!! ខ្ទិចខ្ទីអស់ហើយអីវ៉ាន់ខ្ញុំ»Zhan មិនបាន
ចាប់អារម្មណ៍និងនាយទេគឺគេប្រញាប់រើសអីវ៉ាន់
ដែរជ្រុះនោះទៅវិញ។បន្ទាប់ពីរើសមកវិញហើយអស់
ហើយ
«ឲ្យខ្ញុំសុំទោសម្តងទៀតផងបាទ»Yibo ជួុយរើស
អីវ៉ាន់ឲ្យZhan ហើយក៏ពោលពាក្យសុំទោសម្តងទៀត
«មិនជាស្អីទេស! តែលើកក្រោយដើរឲប្រយ័ត្នផង
កុំដើរធ្វើភ្លើៗចឹងទៀត»Zhan បោះសម្តីមកដូចខ្លួុន
ឯងត្រូវយ៉ាងចឹង
«បាទ!! »Yibo និយាយហើយZhanក៏ដើរចេញទៅយ៉ាងអឿ
«គួុរឲ្យស្រឡាញ់ម្លេះក្មេងតូច»Yiboពោលឡើង
ក្នុងចិត្តសម្លឹងមើលដំណើរ Zhanមិដាក់ភ្នែក
+ផ្ទះxaio zhan
Zhangដើរចូលក្នុងផ្ទះក៏ឃើញបងស្រីនិងម៉ាក់ខ្លួុនកំពុងរៀបចំអាហារលើតុគេក៏ដើរទៅជួុយលើក
«បងស្រីចាំខ្ងុំជួុយ»zhan និយាយទៅកាន់yangmi
«អត់អីទេឯងទៅអង្គុយទៅជិតហើយៗ»yangmi ប្រាប់zhan អង្គុយ
«បងឲខ្ងុំអង្គុយនៅស្ងាមចឹងខ្ងុំនៅមិនសុខទេ»zhan
«អា៎៎ !ចឹងជួុយលើកម្ហូបនេះទៅដាក់លើតុទៅ»yangmi និយាយឡើងពេលឃើញមុខប្អូនដូចអន់ចិត្តទើបគេប្រើបន្តិចទៅ
«បាទ!បងស្រីដ៏គួុរឲស្រឡាញ់»zhan និយាយព្រមជាមួុយស្នាមញញឹមធ្វើឲអ្នកជាបងញញឹមតាម
មកដល់តុហារyangmi បានសួុរទៅzhan
«zhan ឯណារបស់ដែលបងឲឯងទិញ»yangmi សួុរទៅកាន់ប្អូន
«អា៎៎ !គឺខ្ងុំភ្លេចទិញបាត់ហើយបង»zhan និយាយសើចតិចៗទាំងមិនសម
«យ៉ាប់ណាស់ឯងនេះ»yangmi ក្នាញ់និងចរិកប្អូនម្នាក់នេះណាស់
«ចាំខ្ងុំទៅទិញឲបងវិញក៏បាន»zhan បង្រុងនិងដើរទៅហើយតែyangmi ឃាត់
