De vermissing

Part 9

⚠️TW⚠️ Er komen misschien wat heftige stukken voor in dit deel (weet ik wel zeker eigenlijk) als je hier niet tegen kan skip het dan alsjeblieft!! Ik zal aangeven waneer het begint door een ⚠️ neer te zetten <3

Pov: Robbie
Ik poets mijn tanden en ga dan in bed liggen ik scrol nog wat door tiktok en kijk dan de tijd. Het is 23:47 dus ik kan beter maar gaan slapen morgen hebben we weer een creators fc wedstrijd.

⚠️Ik lig in bed en blijf maar draaien al die gedachtes in mijn hoofd, maar niet alleen gedachtes. Nee ook flashbacks van mijn vader

*10 jaar eerder*
Pov: Robbie
Ik lig in bed en ik word langzaam wakker van het geluid van een glas dat kapot valt. Ik kijk de tijd 11:17
Fuck ik moest om 10:00 boodschappen doen. Ik pak snel wat kleding en loop dan naar de andere kant van mijn bed. Er staat een spiegel en ik kijk er even in als ik langs loop de blauwe plekken en sneeën op mijn lichaam zijn duidelijk te zien met een shirt dus ik pak een trui en die doe ik erover aan. Ik loop naar beneden waar ik mijn vader dronken op de bank zie zitten. "Het zal eens niet" denk ik bij mezelf wetende dat ik bang ben.... Heel bang
Ik loop naar binnen. "WHAT THE FUCK DOE JIJ HIER NOG?? ZONDER DIE BOODSCHAPPEN HÈ?" Schreeuwt mijn vader en ik verstijf "HEEFT MENEER VAN DE GRAAF NOG EEN SMOESJE HIERVOOR?" Ik blijf staan en hij loopt op me af hij pakt me beet slaat me een paar keer goed hard en gooit me dan in de kelder. "KIJKEN OF JE ME DIT OOIT NOG EENS ZAL FLIKKEN" schreeuwt mijn vader en zo zat ik daar dagen lang vast in mijn eigen kelder

*terug naar nu*

*Nogsteeds in Robbie zijn Pov*
Ik word wakker omdat ik snel adem. Ik kan alleen maar denken aan toen en hoe slecht Matthy het wel kan hebben nu. Ik probeer mezelf te kalmeren maar niks lijkt te lukken ik sta op en loop naar mijn badkamer. Ik gooi water in mijn gezicht mijn ademhaling is al wat verminderd maar alle emoties komen eruit nu. Ik heb dit jaren lang voor mezelf gehouden zelfs Raoul weet het niet en hij weet echt alles van iedereen. Dat komt omdat we in dit huis Raoul als ons vader figuur zien hij is er echt altijd voor ons m. Als een vader..... een goede vader. Ik laat mezelf tegen de muur zakken en gooi al mijn emoties eruit. Ik trek mijn benen op en verstop mijn hoofd tussen mijn knieën om mijn harde snikken te verbergen en zo blijf ik even zitten. Na zo een 20 minuten zo te hebben gezeten sta ik op. Ik kijk in de spiegel ik zie er bleek uit ik kijk naar rechts en daar zie ik een potje staan het zijn medicijnen. Ik slik elke dag medicijnen voor verschillende dingen maar Raoul geeft me altijd de goede hoeveelheid. Op de achterkant van het potje staat: "niet meer dan 2 per dag". Mijn handen trillen als ik het potje openmaak en een glas vul met water. Ik gooi de helft van het potje in mijn hand. Het zijn zo een 15/20 pillen denk ik. Dat zijn er natuurlijk heel veel maar dat is op dit moment juist de bedoeling. Ik doe er paar van de pillen in mijn mond en ik slik ze. Dit blijf ik doen tot ze allemaal weg zijn. Hierna loop ik naar mijn bed en sluit ik mijn ogen
In de hoop dat ik morgen niet meer wakker word

617 woorden
Dit is wel een heel heftig deel heb ik het idee😭 ik hoop dat jullie dit boek nogsteeds spannend/leuk/interessant vinden ofcourse
Trouwens mijn boek is 150 keer gelezen?!?!?!? Ik wil jullie hier niet normaal veel mee bedanken🥹🫶

Groetjes Inoa<3