PROLOGUE

109 14 17
                                    



''En son ne zaman görmüştük güneş ışıklarının o taze ve diri rengini? 

Sanki her şey sise bulanmış gibi, özgür değiliz ve bir bilinmezlikte sıkışığız,

Sorular cevaplardan çok ve peşlerinden koşarken düşüp dizlerimizi yaralamışız.

Kabuslar mı bizi bu kadar harap eden?

Yoksa bitmek bilmeyen acılar mı zihnimizi bir kenara hapseden?

İçimde bir güç var, aynı zamanda çığlık,

Hangisi benim, ben hangisiyim

Her şey bir o kadar tanıdık, bir o kadar yabancı.

Nereye kadar kaçabilirim?

Beni çağırıyor bu garip yabancı,

Kaç kez sustum ve kaç kez yalanladım acaba

Göğsüme saplanıp kalmış bu kırık cam parçalarını...''

-14-



~

Herkese merhaba, değerli okurlar! Öncelikle ziyaretiniz için teşekkür ederim. Ziyaret ettiğiniz kitap, üç yıl hiç pes etmeden bu kurgu için çabalayan benim, Izel'in eseridir :)

Umarım her bölümünü merakla bekleyeceğiniz ve sonuna kadar ilginizi esirgemeyeceğiniz bir yolculuk olur. 14'ün gizemli yolculuğuna hoş geldiniz. Keyifli okumalar diliyorum! 

14Where stories live. Discover now