Karanlığa Açılan Pencere

Neyi

Neyi istiyorsak karşımızda
Neyi istemiyorsak o şimdi yanımızda
Oysa o hep açtı
Doyurmak lazım onuda
Çıplak ayaklari çorap ister
Belki bi fanila
Alamamıştır.
Gideni yoktur
Belki soranıda
Düşünür halini
Sormadi kimsenin ahvalini
Kulaklarını tıkadı
Belki kendince haklıydı
Daha güvercin uçuracaktı çatılarda
Paçalı tavuğu vardı.
İneğe ot kuzuya saman alacaktı.
Bahtsızdı.
İçine kapanıktı
Acılar yureğini kurutmuşta olabilir.
Belki çok yalnızdı
Kim bilebilirki
Neyi bilebilirizķi
Sonucta oda bi insandı...