I saw a small smirk formed on Arshed's lips kaya napairap na lang ako sa kawalan.

"Don't be shy looking at my abs, Captain!" puno ng panunudyo na sigaw ni Arshed dahil sa distansiya naming dalawa.

I snorted in disbelief. Kahit kailan na lang talaga abotan ng kayabangan ang katawan nitong si Arshed. Ang aga-aga nag-aabala na namang magbuhat ng sariling bangko niya. Though hindi rin naman ako makikipagtalo, kasi look at him naman, deserve magyabang at may maipagyayabang naman talaga. His body is drop-dead gorgeous, and so as him. Hindi siya mababansagang 'Hunky Pilot' in QIA if he doesn't deserve the title. At bukod sa kagwapohang taglay, he is good inside and out. Ang mga ganitong pagkakataong nagyayabang ito ay para lang din naman inisin ako. I have known him since I started working here, kaya alam ko na ang likaw ng bituka nitong co-pilot ko.

"I was not looking at your abs, officer! There was something more interesting a little below." The side of my lips rose in a cruel smirk as I saw Arshed's surprised face. Akala niya talaga hindi ko siya papatulan sa kahanginan niya. Well, I was well-rested last night kaya papatulan ko siya.

"Kahretsin, Kaptan!" (Damn, Captain!) I heard Arshed murmured as I resumed punching and kicking the standing boxing punch bag in front of me-pigil ang ngisi.

Narinig ko ang mga yapak na papalapit sa gawi ko, kaya hindi na ako nagulat nang tumayo sa harapan ko si Arshed at humarang sa standing punch bag. I raised my brows at him and smirked.

"Don't make me play in the game where I am better at, Officer Salvaleon," panghahamon ko kay Arshed.

"You really need someone to bend you over and fuck that attitude right out of you, Captain," hinihingal na saad ni Arshed, pero imbes na kabahan dahil sa banta nito, mas lalo ko pang ikinangisi iyon.

"Don't bother, Arshed. Do not test my well-being... and do not tempt my fury, Officer Arshed Caesar Salvaleon," I whispered between our inches-apart lips.

My lips slowly stretch when Arshed slowly blows a minty breath right in front of me, frustratingly.

"Oh, God, Captain," Arshed problematically uttered, kaya nagpakawala ako ng malakas na tawa. "Trust me; you'll be sorry if you continue teasing me like that." He breathes heavily.

Nagkibit ako ng balikat at nagsimula nang tanggalin ang half-finger boxing gloves ko.

"But every fiber in my being is telling me not to, officer."

Arshed frustratingly sighs and slowly removes his boxing gloves too. Pawis na pawis kaming pareho pero hindi pa namin inabala ang mga sarili naming magpunas dahil mas inuna naming magyabang sa isa't isa. And it's Arshed's fault though!

I grabbed my water and drank it straight nang matapos kong hubarin ang boxing gloves at iniwan ang bandage na nakabalot sa kamay ko. Nagpupunas na rin ako ng pawis gamit ang towel na dala ko nang tumunog ang cellphone.

I saw Jardine's name flashed on the screen kaya agad ko iyong kinuha.

"Hey!" agad na salubong ko. Mag-a-alas sais ng umaga na rito sa Canada, kaya mag-a-alas sais na ng hapon sa Pilipinas ngayon.

I heard Arshed clear his throat kaya binalingan ko ito. I signaled him to excuse myself at agad na naunang lumabas ng gym room.

"Why didn't you call me back yesterday?" Napapikit ako. Naglalakad na ako pabalik na ako sa kwarto ko.

"I'm sorry, Dean, we had an emergency yesterday, so it was lost in my mind to call you since we're busy dealing with it," kagat-labing pag-a-alibi ko. I swear to myself I'll go to hell for lying, amp!

I heard Jardine sigh on the other line.

"It's okay. By the way, I saw the news in a tabloid... mind telling me what it is for?" nahimigan ko ang kung anong tunog sa boses ni Jardine sa paraan nang pagbigkas nito tungkol sa balitang kumakalat.

Coastline From The Sky- (COMPLETED)Where stories live. Discover now